Kaduet: instrukcja stosowania leku, struktura, Przeciwwskazania

Materiał aktywny: Amlodypina, Atorwastatyna
Gdy ATH: C10BX03
CCF: Lek przeciwnadciśnieniowy i przeciwdławicowy o działaniu hipolipemizującym
Kody ICD-10 (świadectwo): I10
Gdy CSF: 01.09.16.07
Producent: GOEDECKE GmbH (Niemcy)

Dawkowanie Formularz, skład i opakowanie Caduet

Pigułki, Powlekane biały, Owalny, nadruk z jednej strony “Pfizer”, inny – “CDT” i “051”.

Substancje pomocnicze: węglan wapnia, Kroskarmeloza sodowa, celuloza mikrokrystaliczna, wstępnie żelowana skrobia, polisorbat 80 (Tween 80), giproloza, koloidalny dwutlenek krzemu, stearynian magnezu, osłonka foliowa Opadry II biała 85F28751 (alkohol poliwinylowy, Dwutlenek tytanu, makrogol (PEG) 3000, talk).

10 PC. – pęcherze (3) – Pakuje tektury.

Pigułki, Powlekane niebieski, Owalny, nadruk z jednej strony “Pfizer”, inny – “CDT” i “101”.

Substancje pomocnicze: węglan wapnia, Kroskarmeloza sodowa, celuloza mikrokrystaliczna, wstępnie żelowana skrobia, polisorbat 80 (Tween 80), giproloza, koloidalny dwutlenek krzemu, stearynian magnezu, osłonka foliowa Opadry II niebieska 85F10919 (alkohol poliwinylowy, Dwutlenek tytanu, makrogol (PEG) 3000, talk, lakier aluminium indygo karmin).

10 PC. – pęcherze (3) – Pakuje tektury.

* międzynarodowa nazwa niezastrzeżone, zalecany przez WHO – besylan amlodypiny.

Działanie farmakologiczne Caduet

Preparat złożony, stosowany w leczeniu złożonych chorób sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze/dławica piersiowa i dyslipidemia).

Mechanizm akcji lek wynika z działania jego składników składowych: amlodylina – dihydropirydyny, kanały wapniowe wolno blokator, i atorwastatyna – środek obniżający poziom lipidów, HMG-CoA reduktazy. Amlodypina hamuje przepływ wapnia przez błony do komórek mięśni gładkich i kardiomiocytów.. Atorwastatyna selektywnie i kompetycyjnie hamuje reduktazę HMG-CoA, który katalizuje konwersję 3-hydroksy-3-metyloglutarylokoenzymu A do kwasu mewalonowego – prekursor sterydów, w tym cholesterol (Hs).

Badania kliniczne u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i dyslipidemią

W badaniu RESPOND 1600 pacjentów ze współistniejącym nadciśnieniem tętniczym i dyslipidemią Caduet porównano z monoterapią amlodypiną i monoterapią atorwastatyną lub placebo. Oprócz nadciśnienia tętniczego i dyslipidemii 15% pacjentów chorowało na cukrzycę, 22% palacze, i w 14% miał obciążony dziedziczną historię chorób układu krążenia. Przez 8 łącznie tygodni terapii skojarzonej 8 dawki prowadziły do ​​statystycznie istotnego i zależnego od dawki obniżenia skurczowego i rozkurczowego ciśnienia krwi oraz cholesterolu lipoprotein o małej gęstości (LDL-C) w porównaniu z placebo. Pod względem wpływu na skurczowe i rozkurczowe ciśnienie krwi lub stężenie LDL-C preparat Caduet nie różnił się istotnie od monoterapii amlodypiną i atorwastatyną..

W badaniu GEMINI 1220 pacjenci z połączeniem nadciśnienia tętniczego i dyslipidemii otrzymywali amlodypinę z atorwastatyną przez ok 14 tydzień. Do badania włączono pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym. (tych, którzy otrzymywali i nie otrzymywali leków hipotensyjnych; pacjenci mogli kontynuować przyjmowanie innych leków przeciwnadciśnieniowych, oprócz blokerów wolnych kanałów wapniowych, podczas 14-tygodniowego okresu dostosowywania dawki) oraz prawidłowy lub podwyższony poziom LDL-C. Wszyscy pacjenci mieli podwyższone ciśnienie krwi lub poziom LDL-C., i w 62% – oba wskaźniki. Leczenie preparatem Caduet prowadziło do obniżenia skurczowego i rozkurczowego ciśnienia krwi średnio o ok 17.1 i 9.6 mm Hg. Artykuł. odpowiednio, a poziom Xc-LDL średnio 32.7%. Kontrolę ciśnienia krwi i poziomu LDL-C osiągnięto w 58% pacjentów (kryteria kontroli ciśnienia krwi i LDL-C uznano za mniej 140/90 mm Hg. Artykuł. mniej 160 mg/dl u pacjentów ze współistniejącym nadciśnieniem tętniczym i dyslipidemią; mniej 140/90 mm Hg. Artykuł. mniej 130 mg/dl u pacjentów ze współistniejącym nadciśnieniem tętniczym i dyslipidemią oraz innym czynnikiem ryzyka sercowo-naczyniowego, ale bez choroby wieńcowej lub cukrzycy; mniej 130/85 mm Hg. Artykuł. mniej 100 mg/dl u pacjentów ze współistniejącym nadciśnieniem tętniczym i dyslipidemią, a także IBS, cukrzyca i inne choroby, z powodu miażdżycy). Wykazano, u których uzyskano spadek ciśnienia krwi i poziomu LDL-C 65% pacjentów, którzy otrzymywali Caduet w początkowej fazie terapii w leczeniu nadciśnienia tętniczego i dyslipidemii, i 55-64% pacjentów, do którego dodano amlodypinę w celu wyrównania ciśnienia krwi (55% pacjentów, otrzymujących leki obniżające stężenie lipidów inne niż atorwastatyna, 58% pacjentów, leczonych atorwastatyną przed badaniem, i 64% pacjentów, którzy nie przyjmowali leków obniżających poziom lipidów).

Farmakodynamika amlodypina

Amlodypina blokuje wnikanie jonów wapnia przez błony do komórek mięśni gładkich mięśnia sercowego i naczyń krwionośnych..

Mechanizm hipotensyjnego działania amlodypiny wynika z bezpośredniego działania rozkurczającego na mięśnie gładkie naczyń.. Dokładny mechanizm działania amlodypiny w dławicy piersiowej nie został w pełni poznany., ale amlodypina zmniejsza niedokrwienie na dwa następujące sposoby:

1. Amlodypina rozszerza tętniczki obwodowe iw ten sposób zmniejsza obwodowy opór naczyniowy, czyli. obciążenie następcze serca. Ponieważ tętno się nie zmienia, zmniejszenie obciążenia serca prowadzi do zmniejszenia zużycia energii i zapotrzebowania na tlen.

2. Mechanizm działania amlodypiny, prawdopodobnie, obejmuje również rozszerzenie głównych tętnic wieńcowych i tętniczek wieńcowych, jak w stanie niezmienionym, i ishemizirovannah strefy mięśnia sercowego. Ich poszerzenie zwiększa dopływ tlenu do mięśnia sercowego u pacjentów z dusznicą naczynioskurczową. (Angina Prinzmetalla lub variant angina) i zapobiega rozwojowi zwężenia naczyń wieńcowych, spowodowane paleniem tytoniu.

U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym przyjmowanie amlodypiny w pojedynczej dawce dobowej zapewnia klinicznie istotne obniżenie ciśnienia 24 h w leżącej pozycji, i stoi. Ze względu na powolny początek działania amlodypina nie powoduje ostrego niedociśnienia..

U pacjentów z dławicą piersiową stosowanie amlodypiny 1 razy / dzień zwiększa czas aktywności fizycznej, zapobiega rozwojowi napadu dusznicy bolesnej i depresji odcinka ST (na 1 mm), zmniejsza częstość napadów dusznicy bolesnej oraz liczbę przyjmowanych tabletek nitrogliceryny.

Amlodypina nie wpływa niekorzystnie na metabolizm i stężenie lipidów w osoczu i może być stosowana u pacjentów z astmą oskrzelową, Cukrzyca i artretyzm.

Stosowanie u pacjentów z chorobą wieńcową

Wpływ amlodypiny na zachorowalność i śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych, progresję miażdżycy tętnic wieńcowych i przebieg miażdżycy tętnic szyjnych badano w badaniu PREVENT. W tym badaniu pacjentów z potwierdzoną angiograficznie miażdżycą tętnic wieńcowych obserwowano przez 3 lata.. Pacjenci, leczony amlodypiną, nastąpił znaczny spadek (na 31%) całkowita śmiertelność z przyczyn sercowo-naczyniowych, zawał serca, uderzenie, przezskórna śródnaczyniowa angioplastyka wieńcowa (PTCA), pomostowanie aortalno-wieńcowe, hospitalizacji z powodu niestabilnej dławicy piersiowej i progresji przewlekłej niewydolności serca. Oprócz, Zaobserwowano, że amlodypina zapobiega postępującemu zgrubieniu błony wewnętrznej i środkowej tętnic szyjnych.

W badaniu CAMELOT oceniano skuteczność amlodypiny w zapobieganiu niepożądanym skutkom u pacjentów z chorobą wieńcową, z czego około połowa, otrzymywał amlodypinę w dawkach 5-10 mg, i innych pacjentów – placebo plus standardowa terapia. Czas trwania terapii był 2 rok. Terapia amlodypiną wiązała się ze zmniejszeniem śmiertelności z przyczyn sercowo-naczyniowych., zawał mięśnia sercowego niezakończony zgonem, śmiertelny i niezakończony zgonem udar lub przemijające napady niedokrwienne i inne poważne powikłania sercowo-naczyniowe 31%, hospitalizacje z powodu dusznicy bolesnej 42%.

Farmakodynamika atorwastatyny

Atorwastatyna – selektywny kompetycyjny inhibitor reduktazy HMG-CoA, przekształca HMG-CoA w kwas mewalonowy – prekursor sterydów, w tym Xs. U pacjentów z homozygotyczną i heterozygotyczne rodzinną hipercholesterolemią, nierodzinne postaci hipercholesterolemii i dyslipidemii mieszanej, atorwastatyna obniża poziom cholesterolu całkowitego, XC-LDL i apolipoproteiny w (APO-), jak również cholesterol lipoproteinowy o bardzo małej gęstości (XC-VLDL) i trójglicerydy (TG) i powoduje zmienny wzrost poziomu cholesterolu HDL.

Atorwastatyna zmniejsza stężenie cholesterolu i lipoprotein w osoczu poprzez hamowanie reduktazy HMG-CoA i syntezy cholesterolu w wątrobie oraz zwiększanie liczby wątrobowych receptorów LDL na powierzchni komórek, co prowadzi do zwiększonego katabolizmu LDL i odłowu.

Atorwastatyna zmniejsza tworzenie się LDL i liczbę cząstek LDL. Powoduje wyraźny i trwały wzrost aktywności receptorów LDL w połączeniu z korzystnymi zmianami jakości cząsteczek LDL.. Atorwastatyna obniża stężenie LDL-C u pacjentów z homozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną, która zazwyczaj nie jest podatna na czynniki hipolipidemiczne terapii.

Atorwastatyna i niektóre jej metabolity są farmakologicznie czynne u ludzi.. Głównym miejscem działania atorwastatyny jest wątroba., gdzie odbywa się synteza cholesterolu i klirens LDL. Stopień obniżenia poziomu LDL-C koreluje z dawką leku, więcej, niż przy jego stężeniu ogólnoustrojowym. Dawkę dobiera się biorąc pod uwagę odpowiedź na leczenie.

W badaniu klinicznym, który badał zależność efektu od dawki, atorwastatyna w dawkach 10-80 mg obniżyło poziom cholesterolu całkowitego (na 30-46%), LDL-C (na 41-61%), APO- (na 34-50%) i TG (na 14-33%). Wyniki te były podobne u pacjentów z heterozygotyczną hipercholesterolemią rodzinną., Formularze rodzinna hipercholesterolemia i mieszana hiperlipidemia, w tym pacjentów z cukrzycą insulinoniezależną. U pacjentów z izolowaną hipertriglicerydemią atorwastatyna zmniejsza stężenie cholesterolu całkowitego., LDL-C, Xs-VLDL, APO-, TG i HS-LPneVP i zwiększa poziom cholesterolu HDL. U pacjentów z dysbetalipoproteinemią atorwastatyna zmniejszała poziom cholesterolu lipoprotein o średniej gęstości..

U pacjentów z hiperlipoproteinemią typu IIa i IIb wg Fredericksona, uczestniczyć w 24 badania kontrolowane, średni wzrost stężenia HDL-C podczas leczenia atorwastatyną (10-80 mg) zrobiony 5.1-8.7%. Zmiany tego wskaźnika nie zależały od dawki. Analiza tych pacjentów wykazała również zależne od dawki zmniejszenie stosunku całkowitego C/C-HDL i C-LDL/C-HDL o 29-44% i 37-55%, odpowiednio.

Skuteczność atorwastatyny w zapobieganiu powikłaniom niedokrwiennym i śmiertelności z jakiejkolwiek przyczyny badano w badaniu MIRACL.. Wśród nich byli pacjenci z ostrym zespołem wieńcowym (niestabilna dławica piersiowa lub zawał mięśnia sercowego bez załamka Q), którzy otrzymali standardową terapię, w tym dieta, w połączeniu z atorwastatyną 80 mg/dzień lub placebo dla 16 tydzień (mediana). Leczenie atorwastatyną spowodowało wyraźne zmniejszenie ryzyka powikłań niedokrwiennych i śmiertelności 16%. Zmniejszyło się ryzyko ponownej hospitalizacji z powodu dławicy piersiowej i potwierdzonego niedokrwienia mięśnia sercowego 26%. Wpływ atorwastatyny na ryzyko powikłań niedokrwiennych i śmiertelność nie zależał od wyjściowego stężenia LDL-C i był porównywalny u pacjentów z zawałem mięśnia sercowego bez załamka Q i niestabilną dławicą piersiową, mężczyzn i kobiet, młodsi i starsi pacjenci 65 lat.

Profilaktyka ryzyka rozwoju chorób układu krążenia

W anglo-skandynawskim badaniu wyników sercowo-naczyniowych, gałąź obniżająca poziom lipidów (ASCOT-LLA), wpływ atorwastatyny na śmiertelne i niezakończone zgonem wyniki CAD (śmiertelność sercowo-naczyniowa, hospitalizacja z powodu niestabilnej dławicy piersiowej) oceniano u pacjentów w wieku 40-80 lat bez zawału mięśnia sercowego w wywiadzie i z początkowym poziomem cholesterolu całkowitego powyżej 6.5 mmol / l (251 mg / dL). Wszyscy pacjenci również mieli, najmniej, 3 czynnik ryzyka sercowo-naczyniowego: Mężczyzna, starszy niż 55 lat, palenie, cukrzyca, IHD I klasy funkcjonalnej w historii, stosunek całkowitego cholesterolu do poziomu HDL-C jest większy niż 6, choroba naczyń obwodowych, przerost lewej komory serca, historia incydentu naczyniowo-mózgowego, specyficzne zmiany w EKG, białkomocz i albuminuria. W badaniu pacjentów z nadciśnieniem tętniczym w skojarzeniu z zaleconym leczeniem przeciwnadciśnieniowym (docelowe BP mniejsze niż 140/90 mm Hg. Artykuł. dla wszystkich pacjentów u pacjentów bez cukrzycy i mniej 130/80 dla pacjentów z cukrzycą) atorwastatynę podawano w dawce 10 mg/dzień lub placebo.
Dlatego, że zgodnie z tymczasową analizą efekt leczenia lekiem znacznie przewyższał efekt placebo, Podjęto decyzję o wcześniejszym zakończeniu badania. 3.3 roku, a nie przewidywanych 5 lat. Atorwastatyna znacznie zmniejsza rozwój następujące powikłania:

Znaczne zmniejszenie śmiertelności całkowitej i układu sercowo-naczyniowego nie zostało wskazane, mimo pozytywnej tendencji.

W zbiorczym badaniu atorwastatyny w cukrzycy (KART ) jego wpływ na śmiertelne i niezakończone zgonem wyniki chorób sercowo-naczyniowych oceniano u pacjentów w wieku 40-75 Nie przeprowadzono badań farmakokinetycznych u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby. 2 bez historii chorób sercowo-naczyniowych i nie więcej niż LDL-C 4.14 mmol / l (160 mg / dL) i TG już nie 6.78 mmol / l (600 mg / dL). Wszyscy pacjenci mieli co najmniej jeden z następujących czynników ryzyka: nadciśnienie tętnicze, palenie, retinopatia, Micro- lub makroalbuminurię. Pacjenci otrzymywali atorwastatynę 10 mg/dzień lub placebo dla średniej 3.9 lat. Dlatego, że zgodnie z tymczasową analizą efekt leczenia lekiem znacznie przewyższał efekt placebo, Podjęto decyzję o zakończeniu badania przed terminem. 2 lata przed terminem.

Poniżej przedstawiono wpływ atorwastatyny na rozwój powikłań sercowo-naczyniowych.:

Miażdżyca

W badaniu regresji miażdżycy tętnic z agresywną terapią hipolipemizującą ( ODWRÓCENIE ) oceniali wpływ atorwastatyny (80 mg) i prawastatyna w przypadku miażdżycy naczyń wieńcowych za pomocą wewnątrznaczyniowej angiografii ultrasonograficznej (VSUZI) u chorych z chorobą wieńcową. IVUS wykonano na początku badania i później 18 Miesięcy, na koniec badania. W grupie leczonej atorwastatyną średnie zmniejszenie całkowitej objętości miażdżycy (podstawowe kryteria badawcze) Ponieważ na początku badania wyniósł 0.4% (P= 0.98). W grupie leczonej atorwastatyną stężenie LDL-C obniżyło się średnio do 2,04±0,8 mmol/l (78.9±30 mg/dl) w porównaniu z poziomem wyjściowym 3,89±0,7 mmol/l (150±28 mg/dl), jednocześnie nastąpił spadek średniego poziomu cholesterolu całkowitego o ok 34.1%, TG – na 20%, APO- – na 39.1%. wzrost poziomu Xc-HDL o 2.9%, a także spadek poziomu białka C-reaktywnego średnio o ok 36.4%.

Kaduet Farmakokinetyki

Absorpcja

Po doustnym podaniu złożonego leku Caduet dwa wyraźne piki C_maks osocze. C_maks atorwastatynę uzyskano poprzez 1-2 nie, C_maks amlodipina – przez 6-12 nie. Szybkość i stopień wchłaniania (biodostępność) amlodypina i atorwastatyna podczas stosowania leku Caduet nie różniły się od tych podczas przyjmowania tabletek amlodypiny i atorwastatyny: C_maks amlodypina = 101%, AUC amlodypiny = 100%, C_maks atorwastatyna = 94%, AUC atorwastatyny = 105%.

Po posiłku biodostępność amlodypiny nie zmienia się. (C_maks = 105% č AUC = 101% w porównaniu do postu). Chociaż jednoczesne przyjmowanie pokarmu powodowało zmniejszenie szybkości i stopnia wchłaniania atorwastatyny przy stosowaniu leku Caduet o około 32% i 11% odpowiednio (Z_makh = 68% č AUC = 89%), jednak podobne zmiany w biodostępności obserwowano w przypadku samej atorwastatyny.. Jednocześnie spożycie pokarmu nie miało wpływu na stopień obniżenia stężenia LDL-C..

Amlodypina dobrze wchłania się po podaniu doustnym w dawkach terapeutycznych., osiągając C_maks we krwi przez 6-12 h po podaniu. Bezwzględna biodostępność jest obliczona jako 64-80%. Jedzenie nie wpływa na wchłanianie amlodypiny.

Atorwastatyna jest szybko wchłaniana po podaniu doustnym., C_maks osiągnąć przez 1-2 nie. Stopień wchłaniania i stężenie atorwastatyny w osoczu wzrastają proporcjonalnie do dawki. Całkowita biodostępność atorwastatyny wynosi około 14%, oraz ogólnoustrojową biodostępność aktywności hamującej reduktazę HMG-CoA – o 30%. Niska ogólnoustrojowa biodostępność ze względu na metabolizm pierwszego przejścia (ssanie) w błonie śluzowej przewodu pokarmowego i/lub metabolizmu “Pierwszy przebieg” przez wątrobę. Pokarm nieznacznie zmniejsza szybkość i stopień wchłaniania. (na 25% i 9%, odpowiednio, jak świadczą wyniki (C)_maks i AUC), jednakże zmniejszenie stężenia LDL-C jest podobne do obserwowanego po podaniu atorwastatyny na pusty żołądek. Mimo, że po wieczornym przyjęciu atorwastatyny jej stężenie w osoczu krwi jest niższe (C_maks i AUC przez około 30%), niż po przyjęciu rano, obniżenie stężenia cholesterolu frakcji LDL cholesterolu nie zależą od pory dnia, który wziąć lek.

Dystrybucja

V_D amlodypina równa ok 21 l / kg. Badania in vitro wykazały,, że krążąca amlodypina wynosi ok 97.5% wiąże się z białkami osocza. C_SS stężenia w osoczu uzyskuje się po 7-8 dni ciągłego stosowania leku.

Średnia V_D Atorwastatyny wynosi około 381 l. Wiązanie z białkami osocza, nie mniej niż 98%. Stosunek zawartości w erytrocytach/osoczu wynosi ok 0.25, czyli. Słabo krzyże atorwastatyny w krwinkach czerwonych.

Metabolizm

Amlodypina jest metabolizowana w wątrobie do nieaktywnych metabolitów..

Atorwastatyna jest metabolizowany głównie z powstawania Orto- i pochodne parahydroksylowane oraz różne produkty beta-oksydacji. Orto in vitro- i para-hydroksylowane metabolity działają hamująco na reduktazę HMG-CoA, porównywalne atorwastatynę. O 70% spadek aktywności reduktazy HMG-CoA następuje w wyniku działania aktywnych krążących metabolitów. Wyniki z badań in vitro wskazują, że wątrobowy CYP3A4 odgrywa ważną rolę w metabolizmie atorwastatyny. Fakt ten potwierdza wzrost stężenia atorwastatyny w ludzkim osoczu krwi podczas przyjmowania erytromycyny., który jest inhibitorem izofermenta. Badania in vitro wykazały również, że atorwastatyna jest słabym inhibitorem CYP3A4. Nie stwierdzono klinicznie istotnego wpływu atorwastatyny na stężenie terfenadyny w osoczu., który jest metabolizowany głównie przez CYP3A4, więc mało prawdopodobne, że atorwastatyna ma znaczący wpływ na farmakokinetykę innych substratów CYP3A4.

Odliczenie

T_1/2 amlodypiny z osocza wynosi ok 35-50 nie, która pozwala na przypisanie leku 1 czas, dzień /. 10% niezmieniona amlodypina i 60% metabolity są wydalane przez nerki.

Atorwastatyna i jej metabolity są wydalane głównie z żółcią poprzez metabolizm wątrobowy i (lub) pozawątrobowy., Atorwastatyna podlega wymawia się kishechno-pechenocna recyklingu. T_1/2 jest o 14 nie, gdzie T_1/2 aktywność hamująca wobec reduktazy HMG-CoA ze względu na obecność aktywnych metabolitów wynosi ok 20-30 nie. Po podaniu doustnym mniej niż 2% dawkować.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Stężenie atorwastatyny w osoczu jest znacznie zwiększone (Z_makh o 16 czas, AUC ok. 11 czas) u pacjentów z marskości wątroby (Klasa w klasyfikacji Child-Pugh).

Stężenie amlodypiny w osoczu nie zależy od stopnia niewydolności nerek.; amlodypina nie jest wydalana podczas dializy.

Choroby nerek nie wpływają na stężenie atorwastatyny w osoczu, w związku z tym dostosowanie dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek nie jest wymagane..

Poziomy atorwastatyny w osoczu różnią się u kobiet. (C_maks o 20% wyższy, AUC z 10% poniżej) od tego męskiego, jednak nie było klinicznie istotnych różnic we wpływie leku na metabolizm lipidów u mężczyzn i kobiet..

Czas, wymagane do osiągnięcia C_maks amlodypiny w osoczu, praktycznie niezależna od wieku. U osób w podeszłym wieku obserwowano tendencję do zmniejszania klirensu amlodypiny., co prowadzi do wzrostu AUC i T_1/2 . U pacjentów w różnych grupach wiekowych z przewlekłą niewydolnością serca zwiększenie wartości AUC i T_1/2. Tolerancja amlodypiny w tych samych dawkach u osób starszych i młodych jest równie dobra..

Stężenia atorwastatyny w osoczu u osób w wieku 65 lat i więcej (C_maks o 40%, AUC około 30%), niż u dorosłych pacjentów w młodym wieku; różnice w ocenie bezpieczeństwa, skuteczność lub osiągnięcie celów leczenia hipolipemizującego u osób starszych w porównaniu z populacją ogólną nie zostało zidentyfikowane.

Wskazania do stosowania Caduet

• nadciśnienie z trzema lub więcej czynnikami ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (śmiertelna i niezakończona zgonem choroba wieńcowa, konieczność rewaskularyzacji, śmiertelny i niezakończony zgonem zawał mięśnia sercowego, udar mózgu i przemijający napad niedokrwienny), z prawidłowym lub umiarkowanie podwyższonym poziomem cholesterolu bez klinicznie istotnej choroby wieńcowej.

Lek stosuje się w przypadkach, gdy zalecane jest leczenie skojarzone amlodypiną i małymi dawkami atorwastatyny. Możliwe jest łączenie leku Caduet z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi i/lub przeciwdławicowymi..

Caduet jest używany w przypadkach, gdy dieta obniżająca poziom lipidów i inne niefarmakologiczne metody leczenia dyslipidemii są mało przydatne- lub nieskuteczne.

Schemat dawkowania Caduet

Lek przyjmuje się doustnie 1 Zakładka. 1 razy/dzień o dowolnej porze, niezależnie od posiłku.

Dawkę początkową i podtrzymującą dobiera się indywidualnie, uwzględniając skuteczność i tolerancję obu składników w leczeniu nadciśnienia tętniczego/dławicy piersiowej i dyslipidemii.. Caduet można przepisać pacjentom, którzy już przyjmują jeden ze składników leku w monoterapii.

Caduet stosuje się w połączeniu z leczeniem niefarmakologicznym, w tym dieta, aktywność fizyczna, utrata masy ciała u pacjentów otyłych, zaprzestanie palenia.

Rozpocznij leczenie tabletkami 5/10 mg (amlodypina/atorwastatyna, odpowiednio). U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym ciśnienie tętnicze należy kontrolować codziennie 2-4 tydzień i, Jeśli to konieczne, można przejść na tabletki 10/10 mg (amlodypina/atorwastatyna, odpowiednio).

W CHD Zalecana dawka amlodypiny to 5-10 mg 1 czas, dzień /.

W podstawowy hipercholesterolemii i połączone (mieszany) giperlipidemii dawki atorwastatyny u większości pacjentów – 10 mg 1 czas, dzień /; efekt terapeutyczny objawia się podczas 2 tygodni i zwykle osiąga swój szczyt w 4 tydzień; przy długotrwałym leczeniu efekt utrzymuje się.

W Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek konieczne jest dostosowanie dawkowania.

Powołując lek pacjentów w podeszłym wieku konieczne jest dostosowanie dawkowania.

Skutki uboczne Kadueta

W badaniach klinicznych oceniano bezpieczeństwo stosowania amlodypiny i atorwastatyny u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym i dyslipidemią w połączeniu., jednakże nie zgłoszono żadnych nieoczekiwanych działań niepożądanych związanych z terapią skojarzoną.

Działania niepożądane były zgodne z wcześniej zgłaszanymi w przypadku amlodypiny i (lub) atorwastatyny.. Terapia skojarzona była na ogół dobrze tolerowana.. Większość działań niepożądanych miała nasilenie łagodne lub umiarkowane.. W kontrolowanych badaniach klinicznych, z powodu działań niepożądanych lub nieprawidłowości w wynikach badań laboratoryjnych, przerwano leczenie amlodypiną i atorwastatyną w 5.1% pacjentów, i placebo – w 4.0%.

Amlodypina

W dalszej części, częstość działań niepożądanych jest rozumiana jako: częsty (> 1%), rzadki (< 1%), kilka (< 0.1%), bardzo rzadkie (< 0.01%).

Układu sercowo-naczyniowego: często – obrzęki obwodowe (kostki i stopy), bicie serca; rzadko – nadmierne obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, hipotonia ortostatyczna, zapalenie naczyń; rzadko – rozwój lub zaostrzenie zastoinowej niewydolności serca; rzadko – zaburzenia rytmu serca (w tym bradykardia, częstoskurcz komorowy i migotanie przedsionków), zawał serca, ból w klatce piersiowej, migrena.

Na części układu mięśniowo: rzadko – bóle stawów, skurcze mięśni, bóle mięśni, ból w krzyżu, artroza; rzadko – miastenia.

Od centralnego i obwodowego układu nerwowego: uczucie gorąca i zaczerwienienie skóry twarzy, zmęczenie, zawroty głowy, ból głowy, senność; rzadko – złe samopoczucie, półomdlały, zwiększone pocenie, astenia, gipestezii, parestezje, perifericheskaya neuropatia, drżenie, bezsenność, chwiejność nastroju, niezwykłe sny, nerwowość, depresja, alarm; rzadko – drgawki, apatia, ažitaciâ; rzadko – ataksja, amnezja.

Z układu pokarmowego: często – ból brzucha, nudności; rzadko – wymioty, zmiany nawyków jelitowych (w tym zaparcia, bębnica), niestrawność, biegunka, anoreksja, suche usta, pragnienie; rzadko – giperplaziya prawo, zwiększony apetyt; rzadko – nieżyt żołądka, zapalenie trzustki, giperʙiliruʙinemija, żółtaczka (zwykle cholestatyczny), zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych, zapalenie wątroby.

Z układu krwiotwórczego: rzadko – trombotsitopenicheskaya plamica, leukopenia, małopłytkowość.

Zaburzenia przemiany materii: rzadko – giperglikemiâ.

Z układu oddechowego: rzadko – duszność, katar; rzadko – kaszel.

Z układu moczowego: rzadko– częste oddawanie moczu, urodynia, moczenie nocne, impotencja; rzadko – dizurija, wielomocz.

Na części narządu wzroku: rzadko – niedowidzenie, podwójne widzenie, ccomodation, xerophthalmia, zapalenie spojówek, ból oczu.

Na skórę: rzadko – łysienie; rzadko – zapalenie skóry; rzadko – dermatoxerasia, naruszenie pigmentacji skóry.

Reakcje alergiczne: rzadko – swędzenie, wysypka; rzadko – obrzęk naczynioruchowy, rumień wielopostaciowy, pokrzywka.

Inny: rzadko – szum w uszach, ginekomastia, wzrost / spadek masy ciała, zaburzenia smaku, dreszcze, krwawienia z nosa; rzadko – parosmija, “zimno” pot.

Atorwastatyna

Zwykle dobrze tolerowany. Działania niepożądane, zwykle, światło i ulotne.

Najczęstsze działania niepożądane (≥1%):

Na stronie CNS: bezsenność, ból głowy, Zespół asteniczny.

Z układu pokarmowego: nudności, biegunka, ból brzucha, niestrawność, zaparcie, bębnica.

Na części układu mięśniowo: bóle mięśni.

Mniej częste działania niepożądane:

Od centralnego i obwodowego układu nerwowego: złe samopoczucie, zawroty głowy, amnezja, parestezje, perifericheskaya neuropatia, gipesteziya.

Z układu pokarmowego: wymioty, anoreksja, zapalenie wątroby, zapalenie trzustki, żółtaczka cholestatyczna.

Na części układu mięśniowo: ból w krzyżu, skurcze mięśni, zapalenie mięśni, miopatia, artralgii, raʙdomioliz.

Reakcje alergiczne: pokrzywka, świąd, wysypka na skórze, anafilaksja, wysypka pęcherzowa, rumień wielopostaciowy wysiękowy, toksyczna martwica naskórka (Zespół Lyella), złośliwe wysiękowym rumieniem (Zespół Stevensa-Johnsona).

Zaburzenia przemiany materii: gipoglikemiâ, giperglikemiâ, Wzrost CPK w surowicy, przybranie na wadze.

Z układu krwiotwórczego: małopłytkowość.

Inny: impotencja, obrzęki obwodowe, ból w klatce piersiowej, wtórne niewydolności nerek, łysienie, hałas w uszach, zmęczenie.

Związek przyczynowy z przyjmowania leku nie jest dla wszystkich wyżej wymienionych reakcji.

Nie wszystkie z wymienionych działań miały ustalony związek przyczynowy z terapią atorwastatyną..

Przeciwwskazania do Kaduetu

• czynna choroba wątroby lub utrzymujące się zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych przez ponad 3 razy wyższe niż norma o nieznanej etiologii;
• spadek ciśnienia tętniczego;
• ciąża;
• laktacja (karmienie piersią);
• stosować u kobiet w wieku rozrodczym, niestosowania odpowiednich metod antykoncepcji;
• Dzieci i młodzież w górę 18 lat (Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania nie zostało ustalone);
• nadwrażliwość na amlodypinę i inne pochodne dihydropirydyny, atorwastatyna lub którykolwiek składnik leku.

Z ostrożność Lek stosuje się u pacjentów, osoby nadużywające alkoholu i/lub choroby wątroby (historia).

Kaduet: Ciąża i laktacja

Caduet jest przeciwwskazany w ciąży, tk. lek zawiera atorwastatynę.

Kobiety w wieku rozrodczym w trakcie leczenia powinny stosować odpowiednie metody antykoncepcji. Lek można przepisać kobietom w wieku rozrodczym tylko wtedy, gdy, jeśli prawdopodobieństwo zajścia w ciążę jest małe, a pacjentki są informowane o możliwym zagrożeniu dla płodu.

Caduet jest przeciwwskazany w okresie karmienia piersią, tk. zawiera atorwastatynę.. Brak danych dotyczących przenikania atorwastatyny do mleka matki.. Ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych u niemowląt, kobiety, otrzymania leku, powinna przerwać karmienie piersią.

Bezpieczeństwo stosowania amlodypiny podczas ciąży i laktacji nie zostało ustalone..

Specjalne instrukcje dotyczące przyjmowania leku Caduet

Pacjenci, leczonych atorwastatyną, obserwowano bóle mięśni. Rozpoznanie miopatii (ból lub osłabienie mięśni, w połączeniu ze zwiększeniem aktywności CPK o więcej niż 10 krotnie w porównaniu z FHG) należy rozważyć u pacjentów z rozsianymi bólami mięśni, ból lub osłabienie mięśni lub wyrażona przez zwiększoną aktywność KFK. Pacjenci powinni natychmiast zwrócić się o pomoc lekarską, jeśli wystąpi u nich niewyjaśniony ból lub osłabienie mięśni, zwłaszcza, jeśli towarzyszy im złe samopoczucie lub gorączka. Leczenie preparatem Caduet należy przerwać w przypadku znacznego zwiększenia aktywności CPK lub w przypadku potwierdzonej lub podejrzewanej miopatii..

Ryzyko miopatii w leczeniu innymi lekami tej klasy wzrasta przy jednoczesnym stosowaniu cyklosporyny., pochodne kwasu fibrynowego, Erytromycyna, kwas nikotynowy lub azolowe leki przeciwgrzybicze. Wiele z tych leków hamują metabolizm, pośredniczy CYP3A4, i / lub transport narkotyków. Znany, że CYP3A4 – podstawowy wątroby CYP, udział w biotransformacji atorwastatyny. Przepisując obniżające stężenie lipidów dawki atorwastatyny w połączeniu z pochodnymi kwasu fibrynowego, Erytromycyna, leki immunosupresyjne, azolowe leki przeciwgrzybicze lub kwas nikotynowy, należy dokładnie rozważyć spodziewane korzyści i ryzyko związane z leczeniem, a pacjentów należy regularnie monitorować pod kątem bólu lub osłabienia mięśni, szczególnie w pierwszych miesiącach leczenia oraz w okresie zwiększania dawki jakiegokolwiek leku. W takich sytuacjach możemy polecić okresowe oznaczanie CPK, chociaż taka kontrola nie zapobiega rozwojowi ciężkiej miopatii.

Spożycie Cadueta może spowodować wzrost aktywności CPK. Podczas stosowania atorwastatyny, jak inne leki z tej klasy, opisali rzadkie przypadki rabdomiolizy z ostrą niewydolnością nerek, ze względu na mioglobinurią. Leczenie produktem Caduet należy czasowo przerwać lub całkowicie przerwać, jeśli pojawią się objawy możliwej miopatii lub jeśli istnieje czynnik ryzyka rozwoju niewydolności nerek w przebiegu rabdomiolizy (np, ciężka ostrej infekcji, niedociśnienie, chirurgia, uraz, metaboliczny, endokrynologiczne i zaburzenia elektrolitowe i niekontrolowane drgawki). Można kontynuować leczenie amlodypiną w dawce odpowiedniej do kontrolowania nadciśnienia tętniczego..

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów zarządzania

Chociaż sugerują to dostępne dane dotyczące amlodypiny i atorwastatyny, że lek złożony nie powinien zaburzać zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania mechanizmów (biorąc pod uwagę możliwość wystąpienia nadmiernego obniżenia ciśnienia krwi, zawroty głowy, półomdlały).

Kaduet z przedawkowania

Dane dotyczące przedawkowania leku nie.

Jak amlodypina, i atorwastatyna aktywnie wiążą się z białkami osocza, dlatego istotne zwiększenie klirensu leku złożonego podczas hemodializy jest mało prawdopodobne.

Objawy przedawkowanie amlodypiny: chrezmernaya perifericheskaya rozszerzenie naczyń, prowadząc do odruchowej tachykardii, oraz wyraźny i trwały spadek ciśnienia krwi, Włącznie. z szokiem i śmiercią.

Objawy nie opisano przedawkowania atorwastatyny.

Leczenie przedawkowanie amlodypiny: przyjmowanie węgla aktywowanego natychmiast lub w trakcie 2 h po przyjęciu amlodypiny w dawce 10 mg prowadzi do znacznego opóźnienia wchłaniania leku. W niektórych przypadkach skuteczne może być płukanie żołądka. Klinicznie istotne niedociśnienie tętnicze, spowodowane przedawkowaniem amlodypiny, wymaga działania, mający na celu utrzymanie funkcji układu sercowo-naczyniowego, w tym monitorowanie czynności serca i płuc, uniesienie kończyn i kontrola BCC i diurezy. Środek zwężający naczynia krwionośne może być pomocny w przywróceniu napięcia naczyniowego i ciśnienia krwi., jeśli nie ma przeciwwskazań do jego powołania, aby wyeliminować efekty blokowania kanałów wapniowych – w / z wprowadzeniem glukonian wapnia.

Konkretne środki na leczenie brak przedawkowania atorwastatyny. W przypadku przedawkowania należy w razie potrzeby zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące..

Interakcja leków Caduet

Wyświetlanie, jaka jest farmakokinetyka amlodypiny 10 mg w terapii skojarzonej z atorwastatyną 10 mg u zdrowych ochotników nie zmienia się. Amlodypina nie miała wpływu na C_maks atorwastatyna, ale spowodował zwiększenie AUC o 18%. Interakcja leku Kaduet z innymi lekami nie była szczegółowo badana., ale badania przeprowadzono dla każdego ze składników osobno.

Amlodypina

Można się spodziewać, że inhibitory utleniania mikrosomalnego zwiększają stężenie amlodypiny w osoczu, zwiększając ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, i induktorami mikrosomalnych enzymów wątrobowych – zmniejszyć.

Przy równoczesnym stosowaniu amlodypiny z cymetydyną farmakokinetyka amlodypiny nie zmienia się..

Jednoczesna pojedyncza dawka 240 ml soku grejpfrutowego i 10 mg doustnej amlodypiny nie towarzyszy istotna zmiana farmakokinetyki amlodypiny.

W przeciwieństwie do innych wolnych blokerów kanału wapniowego, nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji amlodypiny stosowanej razem z NLPZ., zwłaszcza indometacyna.

Możliwe jest nasilenie przeciwdławicowego i hipotensyjnego działania blokerów wolnego kanału wapniowego, gdy są one stosowane razem z tiazydami i “pętla” Diuretyki, werapamil, Inhibitory ACE, beta-blokery i azotany, jak również zwiększenie ich działania hipotensyjnego, gdy są stosowane razem z alfa₁-adrenoblokatorami, neuroleptyki.

Chociaż na ogół nie obserwowano ujemnego działania inotropowego w przypadku amlodypiny, Niemniej jednak, niektóre powolne blokery kanału wapniowego mogą nasilać ujemne działanie inotropowe leków antyarytmicznych, powodujące wydłużenie odstępu QT (np, amiodaron i chinidyna).

Dzięki łącznemu stosowaniu blokerów wolnych kanałów wapniowych z preparatami litu możliwe jest zwiększenie manifestacji ich neurotoksyczności. (nudności, wymioty, biegunka, ataksja, drżenie, hałas w uszach).

Amlodypina nie wpływa in vitro na stopień wiązania digoksyny z białkami osocza, fenytoina, warfaryna i indometacyna.

Jednodawkowe leki zobojętniające sok żołądkowy zawierające glin/magnez nie wpływały znacząco na farmakokinetykę amlodypiny..

Pojedyncza dawka sildenafilu (dawkować 100 mg) u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym pierwotnym nie wpływa na parametry farmakokinetyki amlodypiny.

Przy równoczesnym stosowaniu amlodypiny i digoksyny u zdrowych ochotników, stężenia digoksyny w surowicy i klirens nerkowy digoksyny nie ulegają zmianie..

Przy jednorazowym i wielokrotnym użyciu w dawce 10 mg amlodypiny nie ma istotnego wpływu na farmakokinetykę etanolu.

Amlodypina nie wpływa na zmiany czasu protrombinowego, spowodowane przez warfarynę.

Amlodypina nie powoduje istotnych zmian farmakokinetyki cyklosporyny.

Wpływ na wyniki badań laboratoryjnych nieznany.

Atorwastatyna

Ryzyko rozwoju miopatii podczas leczenia innymi lekami z tej klasy zwiększa się przy jednoczesnym stosowaniu cyklosporyny., pochodne kwasu fibrynowego, Erytromycyna, leki przeciwgrzybicze, należące do azoli, kwas nikotynowy.

Jednoczesne połknięcie zawiesiny, zawierające i Dwutlenki magnezu i aluminium, zmniejszał stężenie atorwastatyny w osoczu o ok 35%, nie zmienił się natomiast stopień redukcji zawartości Xc-LDL.

Atorwastatyna nie wpływa na farmakokinetykę fenazonu, W związku z tym interakcji z innymi lekami, metabolizowany przez izoenzymy cytochromu P450, Nie przewiduje się.

Przy równoczesnym stosowaniu kolestypolu stężenie atorwastatyny w osoczu krwi zmniejszyło się o ok 25%; jednakże działanie hipolipemizujące kombinacji atorwastatyny i kolestypolu było lepsze niż każdego z tych leków osobno..

Przy wielokrotnym stosowaniu digoksyny i atorwastatyny w dawce 10 mg równowagi stężenie digoksyny w osoczu nie ulega zmianie. Jednakże, gdy digoksyna jest stosowana w skojarzeniu z atorwastatyną w określonej dawce 80 mg / dzień stężenie digoksyny zwiększyła się o około 20%. Pacjenci, otrzymujących digoksynę w skojarzeniu z atorwastatyną, wymagają odpowiedniego nadzoru.

Przy równoczesnym stosowaniu atorwastatyny i erytromycyny (500 mg 4 razy / dobę) lub klarytromycyna (500 mg 2 razy / dobę), które hamują CYP3A4, Obserwowany wzrost stężenia w osoczu atorwastatyny.

Jednoczesne stosowanie atorwastatyny (10 mg 1 czas, dzień /) i azytromycynę (500 mg 1 czas, dzień /) stężenie atorwastatyny w osoczu nie uległo zmianie.

Przy równoczesnym stosowaniu atorwastatyny i terfenadyny nie wykryto klinicznie istotnych zmian farmakokinetyki terfenadyny..

Przy równoczesnym stosowaniu atorwastatyny i doustnego środka antykoncepcyjnego, zawiera Noretysteronu i etynyloestradiolu, Nastąpił znaczny wzrost AUC etynyloestradiolu i Noretysteronu około 30% i 20%, odpowiednio. Efekt ten należy uwzględnić przy wyborze doustne środki antykoncepcyjne dla kobiet, przyjmowanie atorwastatyny.

Nie stwierdzono klinicznie istotnej interakcji atorwastatyny z warfaryną..

Nie stwierdzono klinicznie istotnej interakcji atorwastatyny z cymetydyną..

Przy równoczesnym stosowaniu atorwastatyny w dawce 80 mg amlodypiny 10 farmakokinetykę atorwastatyny w mg stanie równowagi nie jest zmieniana.

Jednoczesne podawanie atorwastatyny z inhibitorami proteazy, znane jako inhibitory CYP3A4, przy wzroście stężenia w osoczu atorwastatyny.

W badaniach klinicznych atorwastatynę stosowano w skojarzeniu z lekami przeciwnadciśnieniowymi i estrogenami., którzy zostali powołani w celu zastępczym; nie było oznak klinicznie istotnych interakcji niepożądanych; nie przeprowadzono badań interakcji z określonymi lekami.

Warunki wydawania z aptek Caduet

Lek jest wydany na receptę.

Warunki i terminy przechowywania Caduet

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci w temperaturze od 15 ° do 30 ° C. Okres ważności – 2 rok.