SİNDOPA

Środki przeciw chorobie Parkinsona Połączone – połączenie karbidopy (inhibitor dekarboksylazy aromatycznego aminokwasu) i levodopы (dopaminy poprzednik). eliminuje hipokinezja, sztywność, drżenie, disfagiyu, ślinienie. Lewodopy w chorobie Parkinsona efekt, ze względu na konwersję dopaminy bezpośrednio do ośrodkowego układu nerwowego, co prowadzi do niedoboru dopaminy w ośrodkowym układzie nerwowym. Powstały dopaminy w tkankach obwodowych nie uczestniczy w realizacji efektu anty-Parkinsona lewodopy (Nie przenikają do ośrodkowego układu nerwowego) i jest odpowiedzialny za większość objawów niepożądanych lewodopy. Karbidopę – inhibitorem obwodowej dekarboksylazy dopy, zmniejsza wytwarzanie dopaminy w tkankach obwodowych, co pośrednio prowadzi do wzrostu ilości lewodopy, wprowadzania do OUN. Optymalna kombinacja lewodopy i karbidopy 4:1 lub 10:1. Działanie leku jest w ciągu pierwszego dnia od początku recepcji, czasami – Po podaniu pierwszej dawki leku. Pełny efekt zostanie osiągnięty w ciągu 7 d.

Choroba Parkinsona, Zespół Parkinsona (z wyjątkiem spowodowane przez leki przeciwpsychotyczne) – postencephalitic, na tle choroby naczyń mózgowych, zatrucie substancjami toksycznymi (Włącznie. Tlenek węgla lub Mn).

Nadwrażliwość, jaskra zakrыtougolynaya, psychoza lub ciężka psychonerwicy, czerniak i podejrzewa go i choroby skóry o nieznanej etiologii, ciąża, laktacja, Wiek do 12 let.C ostrożność. Zawał mięśnia sercowego z zaburzeniami rytmu serca (historia), astma oskrzelowa, choroby płuc, drgawki (historia), erozyjne i wrzodziejące uszkodzenia przewodu pokarmowego, cukrzyca, itd.. niewyrównaną choroby endokrynologiczne, poważne wątroby i / lub niewydolność nerek, CHF.

Wczesne rozpoznanie i leczenie: nudności, wymioty, zmniejszenie apetytu, ból w nadbrzuszu, dysfagia, wrzód działania (u pacjentów predysponowanych); w niektórych przypadkach – zaburzenia rytmu serca, hipotonia ortostatyczna.

W trakcie dalszego leczenia – spontaniczny ruch (hiperkineza), dyskineza. Gemoliticheskaya niedokrwistość, leukopenia, małopłytkowość. Zaburzenia psychiczne, bezsenność, hypererethism, depresja. Tachykardia, zaparcie, przybranie na wadze (długotrwałe stosowanie).

Wewnątrz, przez 1/4 Tabletki (250 mg / 25 mg) 2-3 raz dziennie, Następnie dawkę zwiększa 1/4 tabletki każdy 2-3 dni, aż do osiągnięcia optymalnego skutku. Zwykle, optymalny efekt obserwuje się przy dawce 1-2 Tabletki (przez 250 mg / 25 mg) na dzień. Maksymalna dawka dobowa – 1.5 d levodopы 150 mg karbidopa (6 Tabletki 250 mg / 25 mg).

Niedopuszczalnie nagłe odstawienie lewodopy (nagłe cofnięcie objawów może rozwijać, złośliwy zespół neuroleptyczny przypominające, sztywność mięśni, zawierający:, gorączka, odchylenia psychikę i zwiększenie aktywności CK w surowicy krwi). Wymaga monitorowania pacjentów, które zajęło nagle zmniejszyć dawkę lub przerwać odbiór, zwłaszcza jeśli pacjent otrzymuje leki przeciwpsychotyczne. Nie przepisać wyeliminować reakcje pozapiramidowe, spowodowane przez narkotyki. Podczas leczenia wymaga monitorowania stanu psychicznego pacjenta, krwi obwodowej. Żywność o wysokiej zawartości białka może naruszać wchłanianie. Pacjenci z jaskrą ciśnienie wewnątrzgałkowe powinno być regularnie monitorowane u pacjentów otrzymujących lek. Zalecane jest, aby wziąć pod czas posiłku lub z niewielką ilością płynu, Kapsułka jest połykać w całości. Podczas długotrwałego leczenia należy okresowa kontrola funkcji wątroby, hematopoeza, Łaska i SSS. Przed planowana znieczulenie ogólne lek może zostać podjęta dopiero, dopóki pacjent jest dozwolone przyjmowanie doustne. Po zabiegu, zazwyczaj stosowana dawka może być ponownie przydzielony, tak szybko, jak pacjent jest w stanie przyjąć lek doustnie. W okresie leczenia należy zachować ostrożność podczas prowadzenia lekcji i inne. potencjalnie niebezpiecznych czynności, wymaga wysokiej koncentracji i szybkość reakcji psychomotorycznych.

Przy jednoczesnym stosowaniu lewodopy beta-agonistów, ditilinom oraz leki do znieczulenia wziewnego, może zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca; trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne – zmniejszać dostępność biologiczną lewodopy; diazepam, klozepinom, fenytoina, klonidyna, m kholinoblokatorami, antipsihoticheskimi wiadomość (neuroleptyki) – pochodne butyrofenonu, diphenylbutylpiperidines, tioksanteno, fenotiazyny, i pirydoksyny, papawerynę, rezerpina mogą zmniejszać działanie przeciw chorobie Parkinsona; preparatami Li + zwiększa ryzyko wystąpienia dyskinezy i halucynacje; z metyldopy – nasilenie skutków ubocznych.

Przy jednoczesnym stosowaniu lewodopy z inhibitorami MAO (except inhibitory MAO-B) ewentualne zaburzenia krążenia (Inhibitory MAO należy przerwać 2 Słońce). Wynika to z nagromadzeniem pod wpływem lewodopy dopaminy i noradrenaliny, inaktywacja które hamowało inhibitory MAO, i wysokie prawdopodobieństwo wzbudzenia, wzrost ciśnienia krwi, tachykardia, zaczerwienienie twarzy i zawroty głowy.

Pacjenci, przyjmujący lewodopę, przy stosowaniu tubokuraryna zwiększa ryzyko znacznego spadku ciśnienia krwi.