Nexavar

Materiał aktywny: Sorafenib
Gdy ATH: L01XE05
CCF: Lekiem przeciwnowotworowym. Inhibitor tyrozynowej kinazy białkowej
Kody ICD-10 (świadectwo): C22.0, C64
Gdy CSF: 22.06
Producent: Bayer HealthCare AG (Niemcy)

Dawkowanie Formularz, skład i opakowania

Pigułki, Powlekane w kolorze czerwonym, okrągły, soczewkowy, Z jednej strony logo wytłoczonym tabletki, innym – figura “200”.

Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, kroskarmeloza sodowa, gipromelloza (5 cP, 15 cP), stearynian magnezu, laurylosiarczan sodowy.

Kompozycja osłonki: gipromelloza, makrogol 3350, Dwutlenek tytanu, czerwony tlenek żelaza.

28 PC. – pęcherze (4) – Pakuje tektury.

Farmakologiczne działanie

Lekiem przeciwnowotworowym. Sorafenib jest inhibitorem kinazy multi-. Zmniejsza proliferację komórek nowotworowych in vitro.

Wyświetlanie, że sorafenib hamuje liczne wewnątrzkomórkowe kinazy (с-CRAF, Nice nice и мутантную) oraz kinazy, znajduje się na powierzchni komórki (ZESTAW, FLT-3, PRAWO, VEGFR-1, VEGFR-2, VEGFR-3 и PDGFR-b). Uważa się, że niektóre z tych kinaz zaangażowanych w sygnalizacji systemy komórek nowotworowych, w procesie angiogenezy i apoptozy. Sorafenib hamuje wzrost guzów raka komórek wątroby i nerki raka u ludzi.

Farmakokinetyka

Absorpcja

Narkomanów po zażyciu wewnątrz oznacza biodostępność względna 38-49%. C_maks sorafenib osocza wynosi około 3 h po podaniu. Gdy wraz z żywności z umiarkowaną zawartość tłuszczu, biodostępność sorafenib biodostępność zbliżona do prandial. Po podaniu z żywności o wysokiej zawartości tłuszczu, biodostępność jest zmniejszona o około 29% w porównaniu z przyjmowania leku na pusty żołądek.

Mianowanie spożywana w dawkach leku, przekraczając 400 mg 2 razy / dobę, środku C_maks iAUC nieproporcjonalnie zwiększa.

Dystrybucja

Otrzymujący powtarzane dawki sorafenib dla 7 dni spowodowało 2.5 -7-wiele wzrost akumulacji porównaniu przy pojedynczej dawki.

C_SS sorafenib w osoczu osiągane w ciągu 7 d, współczynnik c_maks do C_min jest mniej niż 2.

Wiązanie z białkami osocza – 99.5%.

Metabolizm i wydalanie

Sorafenib metabolizm jest podawany, głównie, w wątrobie przez utlenianie, izofermentom za pośrednictwem CYP3A4, a także przez glukuronirovania, za pośrednictwem UGT1A9.

Kiedy dochodzi do równowagi w sorafenib stanowiły około 70-85%. Zidentyfikowane 8 metabolity sorafenib, 5 z nich wykryto w osoczu. Główny metabolit krążących w osoczu sorafenib – N-tlenek pirydyny posiada in vitro aktywność, podobne do działalności sorafenib, i jest w przybliżeniu 9-16%.

Będąc w środku dawki sorafenib 100 mg dla 14 dni wyświetlane 96% podanej dawki, 77% wydalane w kale, 19% – z moczem w postaci glukuronidov. Niezmodyfikowanej sorafenib, w ilości 51% z przypisaną dawki, zdefiniowane w Calais.

T_1/2 sorafenib jest około 25-48 nie.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Analiza danych demograficznych wskazują, że, korekty dawkowania w zależności od wieku i płci nie jest wymagane.

Brakuje danych na farmakokinetykę leków u dzieci.

Farmakokinetiku lek sorafenib po przypisaniu studiował w pojedynczej dawce 400 mg w pacjentów z normalnych czynności nerek oraz u pacjentów z niewydolnością nerek światło (CC 50-80 ml / min), średnio (KK od 30 do < 50 ml / min) i ciężkich (CC < 30 ml / min) stopni, nie wymagający dializy. Wpływ czynności nerek na farmakokinetiku sorafenib nie jest wykrywany. U pacjentów z niewydolnością nerek światło, umiarkowane i ciężkie, nie
wymagających hemodializy, konieczność zmniejszenia dawki brakuje.

Sorafenib pojawia się, głównie, wątroba. U pacjentów z łagodnym (Klasa i klasyfikacji Child-Pugh) lub średnie (Klasa w klasyfikacji Child-Pugh) zaburzenia czynności wątroby, Parametry farmakokinetyczne sorafenib były takie same, jak u pacjentów z normalnego funkcjonowania wątroby. U pacjentów z ciężką naruszenia wątroby (Klasa z klasyfikacji Child-Pugh) Farmakokinetyka sorafenib nie jest znany.

Świadectwo

-przerzuty raka nerki;

-raka wątroby.

Schemat dawkowania

Rekomendowana dzienna dawka sorafenib jest 800 mg (4 Zakładka. przez 200 mg). Dzienna dawka przewidziana jest w 2 wstęp (2 Zakładka. 2 razy / dobę), lub między posiłkami, albo z żywności, zawierające niskiej lub umiarkowane ilości tłuszczu. Pigułki z, w szklance wody.

Leczenie kontynuuje się aż do, tak długo, jak Farmakokinetyka leku lub pojawienie się jego niedopuszczalne toksyczności.

Rozwój potencjału działań niepożądanych leków może wymagać przerwania lub zmniejszenia dawki sorafenib. Jeśli niezbędne dawki sorafenib może być zmniejszona do 400 mg 1 czas, dzień /.

Zalecenia dla zmniejszenia dawki sorafenib w rozwoju toksyczności skórnej

Regulacja w zależności od dawki wiek pacjenta (starszy 65 lat), seks lub ciała wskaźnik masy nie jest wymagane.

W u pacjentów z zaburzeniami wątroby i klas i klasyfikacji Child-Pugh nie jest wymagana dawka korekta. Wykorzystanie sorafenib u pacjentów z naruszenia wątroby klasyfikacji Child-Pugh; p nieznany.

W światło, umiarkowane lub ciężkie ludzkich nerek (bez dializy) nie jest wymagane dostosowanie dawki sorafenib. Stosowanie tego sorafenib pacjentów, hemodializa, nieznany.

U pacjentów z ryzykiem człowieka nerek musi monitorować bilans vodno-elektrolitny.

Efekt uboczny

Określenie częstości występowania działań niepożądanych: Często (≥1 / 10), często (≥ 1/100 do <1/10), czasami (≥ 1/1000 do <1/100).

Z układu krwiotwórczego: Często – limfopenia; często – leukopenia, neutropenia, niedokrwistość, małopłytkowość.

Układu sercowo-naczyniowego: Często – krwawienie (Włącznie. krwawienie z przewodu pokarmowego, dróg oddechowych i krwawienie w mózgu), podwyższone ciśnienie krwi; często – płukania; czasami – nadciśnieniowy, niedokrwienia mięśnia sercowego lub zawał mięśnia sercowego, zastoinowa niewydolność serca.

Układ oddechowy: często – chrypka; czasami – katar.

Reakcje skórne: Często – wysypka na skórze, łysienie, dłoniowo-podeszwowa eritrodizesteziya, эritema, swędzenie; często – złuszczające zapalenie skóry, trądzik, xerosis, łuszczenie skóry; czasami – zapalenie mieszków włosowych, wyprysk, rumień wielopostaciowy, keratoakantoma/płaskonabłonkowego raka skóry.

Na części układu pokarmowego: Często – biegunka, nudności, wymioty, ból brzucha; często – zapalenie jamy ustnej, suchość w ustach, glossodiniya, niestrawność, dysfagia, anoreksja, zaparcie; czasami – hastroэzofahealnыy refluks, nieżyt żołądka, zapalenie trzustki, ZESPÓŁ CPMSR, Zwiększone poziomy bilirubiny (w tym żółtaczka), zapalenie pęcherzyka żółciowego, kholangit.

Od układu nerwowego: często – zmysłowej neuropatii obwodowej, odwracalne èncefalopatičeskij zespół, depresja.

Ze strony narządu słuchu: często – szum w uszach.

Na części układu mięśniowo: często – bóle stawów, bóle mięśni.

Z układu moczowego: często – niewydolność nerek.

Przez funkcję reprodukcyjną: często – zaburzenia erekcji; czasami – ginekomastia.

Na części układu hormonalnego: czasami – gipotireoz.

Reakcje alergiczne: czasami – Reakcje skórne, pokrzywka.

Z badań laboratoryjnych: Często – gipofosfatemiя, podwyższony poziom amylazy i lipazy.; często – przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz (AKT, GOLD); czasami – degidratatsiya, giponatriemiya, tranzithornoe wzrost ALP, poprawę MHO i poziomu protrombiny.

Inny: Często – zmęczenie, zespół bólowy różnych lokalizacji (Włącznie. ból w jamie ustnej, ból brzucha, w obszarze bólu nowotworowego, ból głowy, bóle kończyn); często – astenia, objawy grypopodobne, gorączka, utrata masy ciała; czasami – przystąpienie wtórnych infekcji.

Przeciwwskazania

- Ciąża;

- Karmienie piersią (karmienie piersią);

- Wiek dzieci (Skuteczność i bezpieczeństwo stosowania nie zostało ustalone);

-Nadwrażliwość na sorafenibu lub inny składnik leku.

Z ostrożność należy wyznaczyć produkt z chorobami skóry, nadciśnienie, z zwiększone krwawienie lub krwawienie zaburzenia, niestabilna dławica piersiowa, wystąpienia zawału serca, w tym samym czasie z irynotekanu i docetaxel.

Ciąża i laktacja

Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania sorafenib u kobiet w ciąży.

Podczas leczenia sorafenibom należy unikać ciąży. Podczas i za co najmniej 2 tygodnie po sorafenibom terapii należy użyć niezawodne metody antykoncepcji.

Kobiety w wieku rozrodczym należy informować o potencjalnych zagrożeniach sorafenib do płodu, który obejmuje wady wrodzone, problem przeżycia toksyczności zarodka i płodu.

Nieznany, Czy przyznane sorafenib w mleku. Ponieważ wiele leków przenika do mleka matki, a efekt sorafenib u niemowląt nie były badane są, kobiety powinny zrezygnować z karmienia piersią podczas leczenia sorafenibem.

IN badania eksperymentalne Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję sorafenibu, w tym zdolności substancji do wywoływania wady. W doświadczeniach na szczurach wykazały,, że sorafenib i jego metabolity przenikają przez łożysko. Spodziewany, że sorafenib hamuje angiogenezę u płodu. Zwierzęta wskazały, że sorafenib mleka i/lub jego metabolity.

Ostrzeżenia

Leczenie Sorafenibom powinno być pod nadzorem specjalisty, posiadających doświadczenie leków przeciwnowotworowych.

Podczas terapii powinien być okresowo kontrolowany sorafenibom krwi obwodowej (w tym leikocitarnuu formuły i płytek krwi).

Najczęstsze reakcje niepożądane podczas odbierania sorafenib były reakcje skórne w okolicy kończyn (dłoniowo-podeszwowa eritrodizesteziya) a wysypka. W większości przypadków były one 1 i 2 nasilenie i wystawił, głównie, Podczas pierwszej 6 tygodni leczenia. W leczeniu skóry toksyczne reakcje można użyć lokalnej leków z objawami działania. Jeśli ty potrzebować wobec zatykać leczenia i/lub zmieniać dawki sorafenib lub, w poważne lub powtarzające się przypadki reakcji skóry, Terapia sorafenibom zastąpić.

Pacjenci, leczonych sorafenibom, to zarejestrowany wzrost częstości występowania nadciśnienia tętniczego. Nadciśnienie tętnicze zazwyczaj nosił lekki lub umiarkowany, na początku leczenia i opór standardowe leczenie leki antigipertenzivei. Podczas leczenia sorafenibom powinny być regularnie monitorowane i, jeśli to konieczne, dostosować jego zwiększone leczenie hipotensyjne. W przypadkach ciężkich lub odporne na nadciśnienie lub kiedy PNDs krizov, Mimo odpowiednie leczenie hipotensyjne, należy rozważyć zakończenie leczenia sorafenibom.

Sorafenib może prowadzić do zwiększonego ryzyka krwawienia. Ciężkie krwawienie są rzadkie. Kiedy widzisz jakiekolwiek krwawienia, wymaga interwencji medycznej, należy rozważyć przerwanie leczenia sorafenibom. Wspólne wyznaczeniu warfaryny i sorafenib u niektórych pacjentów były rzadkie epizodów krwawienia lub zwiększone MPE. Wspólne wyznaczeniu warfaryny i sorafenib potrzebuje regularnych oznaczania czasu protrombinowego, MHO, kliniczne objawy krwawienia.

W przypadku interwencji chirurgicznych, zaleca się czasowe zawieszenie terapii z ostrożności elementy sorafenibom. Obserwacje kliniczne, wznowienia odbierania sorafenib po interwencji chirurgicznej, bardzo rzadko. W związku z tym decyzji w sprawie wznowienia sorafenibom terapii po zabiegach operacyjnych powinny być oparte na klinicznej oceny adekwatności gojenie ran.

Kiedy występowania niedokrwienia lub zawału serca powinny być czasowo lub trwale zakończenie terapii sorafenibom.

CPMSR przewodu pokarmowego występuje rzadko i opisane poniżej 1% pacjentów, leczonych sorafenib. W niektórych przypadkach te wydarzenia nie były związane guzy w jamie brzusznej. W przypadku perforacji przewodu pokarmowego leczenie sorafenibom należy uchylić.

Nie ma żadnych danych na leczenie sorafenibom u pacjentów z ciężką dysfunkcją wątroby (Klasa z klasyfikacji Child-Pugh). Od zapisu sorafenib głównie wątroby, u pacjentów z ciężką dysfunkcją wątroby może zwiększyć lek.

Wystrzegaj się wyznaczyć sorafenib wraz z leków, które są metabolizowane/wydalany głównie związanych z UGT1A1 (np, irynotekanu).

Zastosowanie w pediatrii

Nie zostało ustalone bezpieczeństwo i skuteczność sorafenib przydział dzieci.

Przedawkować

W przypadku przedawkowania może zwiększyć zdarzenia niepożądane, przede wszystkim reakcje skóry i biegunka.

Leczenie: leczenie objawowe. Antidotum na sorafenibu nie znany.

Interakcje

Przygotowania, pobudzanie aktywności CYP3A4 (np, ryfampicyna, fenytoina, Karbamazepina, fenobarbital, deksametazon i preparaty, zawierające wyciąg z ziela dziurawca), można zwiększyć metabolizm sorafenib i, tak więc, zmniejszenie jej stężenie w organizmie.

Klinicznie istotnych interakcji farmakokinetycznych sorafenib inhibitorami izofermenta CYP3A4 jest mało prawdopodobne.

Jednoczesne przyjmowanie sorafenib i warfaryny (CYP2C9 podłoża) nie spowodowało zmiany w wartości średni czas protrombinowy i MHO w porównaniu do placebo. Jednak zaleca się regularne oznaczanie MPE wszystkich pacjentów, odbieranie mieszane leczenie warfaryną i sorafenibom.

Sorafenib nie jest hamowane i nie wywołuje Cytochromu P450 systemu izoformy.

Sorafenib nie wpływa na farmakokinetiku gevetabina i Oksaliplatyna.

Jednoczesne mianowania sorafenib i doksorubicyny prowadzi do zwiększonej C_maks doksorubicyną w osoczu w 21%.

Wraz z mianowaniem sorafenib i irinotekana, aktywny metabolit SN-38, która jest dalej metabolizowany, obejmujące UGT1A1, Nastąpił wzrost w C_maks SN-38 i irinotekana w osoczu w 67-120% i 26-42% odpowiednio. Znaczenie kliniczne dane obserwacyjne nie jest znany.

Wspólne spotkanie sorafenib i docetaksela tam było zwiększenie AUC docetaksela dla 36-80% oraz wzrost C_maks docetaksel 16-32% (To połączenie powinno być stosowane z ostrożnością).

Warunki zaopatrzenia aptek

Lek jest wydany na receptę.

Warunki i terminy

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci na poziomie lub powyżej 25 ° C. Okres ważności – 2.5 rok.