Imipramina

Materiał aktywny: Imipramina
Gdy ATH: N06AA02
CCF: Przeciwdepresyjny
Kody ICD-10 (świadectwo): F31, F32, F33, F41.0, F41.2, F42, F98.0
Gdy CSF: 02.02.01
Producent: Egis Pharmaceuticals Plc (Węgry)

FARMACEUTYCZNA FORMULARZ, SKŁAD OPAKOWANIA

Upuść Kolor brązowy, soczewkowy, z błyszczącą powierzchnią, bezwonne lub prawie bezwonne.

Substancje pomocnicze: glicerol 85%, Dwutlenek tytanu (E171), makrogol 35 000, barwnik (E172) (czerwony tlenek żelaza), żelatyna, stearynian magnezu, talk, sacharoza, monohydrat laktozy.

50 PC. – Fiolki z ciemnego szkła (1) – Pakuje tektury.

Farmakologiczne działanie

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, dibenzoazepina pochodną. Imipramina hamuje wychwyt zwrotny noradrenaliny synaptic i serotoniny, uwalniane do szczeliny synaptycznej, a tym samym ułatwia noradrenergicznego i serotonergiczne. Imipramina hamuje także m-H cholinergicznych i histaminy₂-Receptory, w związku z czym ma antycholinergiczne i umiarkowany sedacji.

Działanie przeciwdepresyjne leku rozwija się stopniowo. Optymalny efekt terapeutyczny może wystąpić po 2-4 (być może, 6-8) tygodni leczenia.

Farmakokinetyka

Absorpcja

Po podaniu doustnym imipramina jest dobrze absorbowany z przewodu żołądkowo-jelitowego. W dużym stopniu metabolizowany “Pierwszy przebieg” w wątrobie z utworzeniem dezypraminy. Przyjmowanie leku z pokarmem nie wpływa na jej wchłanianie.

Dystrybucja i metabolizm

W Кажущийся_D Imipramina jest 10-20 l / kg.

Imipramina i dezipraminę dużym stopniu wiąże się z białkami osocza (imipramina 60-96%; dezipraminę 73-92%).

Głównym metabolitem dezypramina jest utworzony przez demetylowanie i posiada aktywność farmakologiczną. Stężenia imipraminy i osocza dezypramina charakteryzuje się znaczną zmiennością indywidualną. Po podaniu leku do 50 mg 3 razy / dobę przez 10 dni C_SS imipramina w osoczu jest 33-85 ng / ml, dezipraminę – 43-109 ng / ml.

Odliczenie

Impramin wydalane z moczem (o 80%) i odchody (o 20%) głównie w postaci nieaktywnych metabolitów. Mocz i kał zwolniony 5-6% Podawana dawka imipramina – w niezmienionej postaci, jak i aktywnego metabolitu dezypraminy. Po pojedynczej iniekcji T_1/2 Imipramina jest o 19 nie (9-28 nie) .

Imipramina przenika przez barierę łożyskową, przenika do mleka.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Ze względu na zmniejszoną metaboliczną stężenia leku w osoczu krwi jest zazwyczaj wyższa w podeszłym wieku, niż młody.

Po pojedynczym wstrzyknięciu leku może być znaczny wzrost T_1/2 imipramina pacjentów w podeszłym wieku oraz w przypadku przedawkowania.

Świadectwo

- Depresja i stany depresyjne różnych etiologii (endogenny, Organiczny, psychogenne), towarzyszyć hamowanie silnikiem i ideatornoy;

- Panic Disorder;

- Nerwica Natręctw;

- Moczenie nocne u dzieci w wieku powyżej 6 lat (w przypadkach,, gdy wykluczone zaburzenia organiczne).

Schemat dawkowania

Dzienna dawka leku i systemu ustawiane indywidualnie, zgodnie z oznaczeniami i nasilenie choroby. Wystarczający efekt terapeutyczny może być osiągnięte przez 2-4 tygodnia (być może, przez 6-8 tydzień) po rozpoczęciu terapii. Leczenie należy rozpocząć od małej dawki, które powinny być stopniowo zwiększana do osiągnięcia minimalnej skutecznej dawki i konserwacji. Zwiększenie dawki do uzyskania skutecznego poziomu wymaga szczególnej ostrożności przy pacjentów w podeszłym wieku, jak również dzieci i młodzieży z 6 do 18 lat.

Depresja

Pacjentów ambulatoryjnych w wieku 18 do 60 lat: Dawka początkowa – przez 25 mg 1-3 razy / dzień, następnie stopniowy wzrost do 150- 200 mg / dzień do końca pierwszego tygodnia leczenia. Dawka podtrzymująca wynosi, zwykle, 50-100 mg / dobę.

Hospitalizowanych w wieku 18 do 60 lat: W ciężkich przypadkach Dawka początkowa wynosi 75 mg / dzień, a następnie ze wzrostem 25 mg / dzień do uzyskania 200 mg / dobę, w wyjątkowych przypadkach - w górę 300 mg / dobę.

W starszych pacjentów 60 lub młodszy 18 lat Leczenie należy rozpocząć od możliwie najniższej dawki. Początkowa dawka może być stopniowo zwiększana do 50-75 mg / dobę. Wybór optymalnej dawki zaleca się odbyć w czasie 10 dni i utrzymuje tę dawkę, aż do zakończenia leczenia.

Lęk napadowy

Leczenie należy rozpocząć od możliwie najniższej dawki. Przejściowy wzrost niepokoju na początku terapii można zapobiegać lub wyeliminowanie stosowania benzodiazepin, które mogą być wycofane za eliminacji objawów niepokoju. Dawka Melipraminum^® może być stopniowo zwiększana do 75- 100 mg / dobę, w wyjątkowych przypadkach – do 200 mg / dobę. Minimalny czas trwania obróbki – 6 miesiąc. Na koniec kursu terapii zalecane wycofywania Melipraminum narkotyków^®.

Moczenie u dzieci w wieku powyżej 6 lat

Lek powinien być przepisywany Tylko starsze dzieci 6 lat i tylko Krótkotrwałe leczenie moczenia nocnego adiuwantów, wyłączone, gdy organiczne zmiany. Zalecane dawki dla dzieci w wieku od 6 do 8 lat (waga 20-25 kg) – 25 mg / dobę; w wieku 9 do 12 lat (waga – 20-35 kg) – 25-50 mg / dobę; wiek 12 lat (waga 35 kg) – 50-75 mg / dobę.

Dawki, wyższy, niż zalecana, uzasadnione tylko w przypadku braku zadowalającej odpowiedzi po 1 tydzień leku w najmniejszej dawce. Maksymalny dzienna dawka dla dzieci - 2.5 mg / kg masy ciała. Zaleca się, aby wykorzystać najmniejszą dawkę wyżej wymienionym zakresie dawek.

Dawka dzienna jest pożądane zapewnienie 1 Odbiór po kolacji lub przed snem. Jeśli nietrzymanie moczu występuje na początku nocy przespanej, zaleca się dawkę dzienną dzielić na 2 wstęp (Pierwsza część południu dać, i drugi – przed snem). Czas trwania leczenia wynosi co najmniej 3 miesiąc. Dawka podtrzymująca może być zmniejszona w zależności od obrazu klinicznego zmian. Na koniec leczenia Melipraminum^® Należy stopniowo wycofane.

Efekt uboczny

Niektóre z poniższych działań niepożądanych zależy od dawki i ustępują po zmniejszeniu dawki lub niezależnie w trakcie leczenia. Niektóre efekty uboczne są trudne do odróżnienia od objawów depresji (np, fatiguability, zaburzenia snu, wzbudzenie, alarm, suche usta).

Określenie częstości występowania działań niepożądanych: często (≥ 10%), czasami (>1% i < 10%), rzadko (>0.001%-1%), rzadko (< 0.001%).

Działanie antycholinergiczne: często – suche usta, Pocenie się, zaparcie, ccomodation, zmniejszona ostrość widzenia, uderzenia gorąca; czasem - naruszenie oddawania moczu; rzadko – midriaz, jaskra, porażenie jelita.

Od centralnego i obwodowego układu nerwowego: często - drżenia; czasami – zmęczenie, zevota, senność, niepokój, wzrost niepokoju, wzbudzenie, zaburzenia snu, koszmary, huśtawki od depresji do manii lub hipomaniakalny, majaczenie, zamieszanie (starsi pacjenci, zwłaszcza cierpiących z powodu choroby Parkinsona), dezorientacja i halucynacje, zmniejszyła się zdolność koncentracji, parestezje, ból głowy, zawroty głowy; rzadko – drgawki, Activation of objawów psychotycznych, depersonalizacja; rzadko – agresywność, Zmiany w zapisie EEG, miokloniâ, słabość, objawy pozapiramidowe, ataksja, zaburzenia mowy, wysoka gorączka.

Układu sercowo-naczyniowego: często – tachykardia zatokowa i klinicznie nieistotne zmiany w zapisie EKG (T-wave i odstęp ST) u chorych na zdrowe serce, hipotonia ortostatyczna; czasami – Niemiarowość, naruszenia (poszerzenie zespołu QRS, wydłużenie odstępu PR , blok odnogi pęczka), bicie serca; rzadko – podwyższone ciśnienie krwi, dekompensacji układu krążenia, skurcz naczyń obwodowych.

Z układu pokarmowego: czasami – nudności, wymioty, apastia, zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych; rzadko – zapalenie jamy ustnej, utrata języka, Zaburzenia żołądkowo-jelitowe, hepatitis z lub bez żółtaczki.

Reakcje alergiczne: czasami – wysypka, pokrzywka; bardzo rzadko - obrzęk naczynioruchowy (lokalnym lub uogólnione), alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych (zapalenie płuc) z lub bez eozynofilii, ogólnoustrojowe reakcje anafilaktyczne (Włącznie. niedociśnienie).

Reakcje skórne: rzadko – nadwrażliwość, wybroczyny, wypadanie włosów.

Na części układu hormonalnego: rzadko – powiększenie piersi, wydzielanie, zespół nieprawidłowego wydzielania ADH, zwiększenie lub zmniejszenie poziomu glukozy we krwi, wzrost wielkości (obrzęk) jądro.

Metabolizm: często – przybranie na wadze; bardzo rzadko - utrata masy ciała.

Z układu krwiotwórczego: rzadko – eozinofilija, leukopenia, agranulocytoza, trombocytopenia plamica.

Inny: hałas w uszach, hipoproteinemii.

Przeciwwskazania

- Ostra i podostrej fazie zawału serca;

- Poważne naruszenie wewnątrzsercową przewodzenia (Blok odnogi pęczka Hisa, Blokada AV II stopnia);

- Ciężkie zaburzenia czynności nerek i / lub wątroby;

- Jaskra Zakrыtougolynaya;

- Ostre zatrucie alkoholem;

- Ostre zatrucie nasennych, opioidowe środki przeciwbólowe i inne leki, mają wpływu na załamanie ośrodkowego układu nerwowego;

- Ciąża;

- Karmienie piersią (karmienie piersią);

- Jednoczesne przyjmowanie inhibitorów MAO oraz okres do 14 dni po ich odwołaniu;

- Dzieci do wieku 6 lat;

- Nadwrażliwość na lek;

- Nadwrażliwość na inne trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne z grupy dibenzoazepina.

Z ostrożność Należy wyznaczyć lek w przewlekłym alkoholizmem, choroba afektywna dwubiegunowa (afektywne szaleństwo), astma, supresja szpiku kostnego hematopoezy, angina, Niemiarowość, blok serca, Niewydolność serca, po zawale mięśnia sercowego, w pheochromocytoma i neuroblastoma (ryzyko przełomu nadciśnieniowego), uderzenie, naruszenie czynności ruchowej przewodu żołądkowo-jelitowego (ryzyko paraliżu niedrożność), nadczynność tarczycy, nadciśnienie oczne, w łagodnym do umiarkowanego zaburzenia czynności wątroby i / lub nerek, łagodny przerost gruczołu krokowego (towarzyszy zatrzymanie moczu), Schizofrenia (vozmozhna psychozy aktywacyjny), padaczka, i pacjentów w podeszłym wieku.

Ciąża i laktacja

Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią.

Ostrzeżenia

Efekt terapeutyczny może nastąpić nie wcześniej niż 2-4 tygodni po rozpoczęciu leczenia. Podobnie jak w przypadku innych leków przeciwdepresyjnych, późne wystąpienie efektu terapeutycznego, że skłonność pacjenta do samobójstwa nie eliminuje się natychmiast i pacjent wymaga ścisłego nadzoru medycznego do znacznego polepszenia jego stanu. Ze względu na ryzyko samobójczych działa na początku leczenia, mogą być wskazane w kombinacji z lekami z grupy benzodiazepin lub neuroleptyki.

Minimalny czas odbioru dawkę podtrzymującą – 6 miesiąc. Melipraminum^® Należy stopniowo wycofane, ponieważ nagłe zakończenie jego przyjęcie może wywołać objawy abstynencyjne (nudności, Ból głowy, ogólne złe samopoczucie, niepokój, alarm, zaburzenia snu, zaburzenia rytmu serca, objawy pozapiramidowe), zwłaszcza u dzieci. U pacjentów z depresji dwubiegunowej imipramina lub może powodować manię hipomanii. Leku nie należy stosować w czasie epizodów maniakalnych.

Podobnie jak inne trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, Melipraminum^® To obniża próg drgawkowy. Dlatego u pacjentów z padaczką, a także o historii padaczki i objawy spazmofilii, Muszą ścisłym nadzorem lekarskim i odpowiedniej terapii przeciwdrgawkowe .

Wstęp Melipraminum^® Zwiększa to ryzyko dla terapii elektrowstrząsowej, w związku z którym lek jest przeciwwskazany podczas terapii elektrowstrząsami.

Jak paradoksalnej reakcji, u pacjentów z zaburzeniami paniki podczas pierwszych dni trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych może zwiększyć niepokój. Wzrost niepokoju zazwyczaj odbywa się na własne oczy 1-2 tydzień, ale może być objawem powołania, jeśli to konieczne, wyeliminować benzodiazepiny.

U pacjentów z psychozą w początkowym okresie leczenia trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą zwiększyć niepokój, niepokój i pobudzenie.

Imipramina powinno być zawieszone w przypadku ciężkich reakcji neurologicznych lub psychiatrycznych.

Ze względu na wykorzystanie efektu antycholinergicznych imipramina^® To wymaga ścisłego nadzoru lekarza u pacjentów z jaskrą, przerost prostaty i ciężkie zaparcia, tk. Lek może zwiększyć istniejące objawy. Pacjenci, stosowanie soczewek kontaktowych, spadła produkcja łez i nagromadzenia śluzu z odrzutów może spowodować uszkodzenie nabłonka rogówki.

W CHD, Wątroba i nerki, jak również cukrzycy imipramina należy stosować z ostrożnością. Leczenie pacjentów z guzami nadnerczy (guz chromochłonny lub nerwiak) To wymaga szczególnej ostrożności, ponieważ jest. Imipramina może spowodować przełom nadciśnieniowy. Leczenie pacjentów z nadczynnością tarczycy lub stosujących leki wymaga starannego monitorowania medycznej ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych na serce u tych pacjentów.

Ze względu na możliwość zwiększenia ryzyka zaburzeń rytmu serca i niedociśnienia w trakcie znieczulenia ogólnego przed operacją powinien powiadomić anestezjologa, że pacjent przyjmuje imipramina.

Podczas długotrwałego stosowania imipraminy zauważyć większą częstość występowania próchnicy. Tak więc należy skonsultować się ze stomatologiem regularnie.

Działania niepożądane mogą być bardziej widoczne u starszych i młodszych pacjentów. Dlatego, szczególnie na początku leczenia,, powinny one być podane mniejsze dawki leku. Pacjenci w podeszłym wieku są bardziej wrażliwe na antycholinergicznych, neurologiczne, Skutki psychiczne i układu krążenia. Tacy pacjenci mogą być obniżone metabolizmu i wydalania substancji leczniczych, zwiększa ryzyko zwiększenia ich stężenia w osoczu krwi.

Imipramina przyczyną nadwrażliwości, Dlatego też w trakcie leczenia należy unikać intensywnego nasłonecznienia.

W predysponowany i / lub pacjenci w podeszłym wieku imipramina mogą powodować antycholinergicznych (bredzący) Zespół psychotyczne, który odbywa się w ciągu kilku dni po odstawieniu leku.

Pacjenci mają zakaz picia alkoholu w trakcie leczenia imipramina.

Każda tabletka, powlekany liniowej, Zawiera 116 Laktoza mg. Dlatego lek nie jest zalecany dla pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami tolerancji galaktozy do, Sami wrodzonym niedoborem lub nieprawidłowym wchłanianiem laktozy Zespół glukozy / galaktozy.

Krople zawiera sacharozę, i lek nie jest zalecany u pacjentów z rzadkimi dziedzicznymi fruktozy zjawisk nietolerancji, zespołem złego wchłaniania glukozy / galaktozy z, jak również brak sacharazy / izomaltazy.

Przed rozpoczęciem leczenia oraz regularnie w trakcie leczenia ciśnienie krwi powinno być monitorowane (zwłaszcza u pacjentów z krążenia lub niedociśnienie tętnicze nietrwałego); czynności wątroby (zwłaszcza w obecności chorób wątroby); Skład komórkowej krwi (natychmiast, jeśli gorączka lub krtani, które mogą być objawy leukopenia i agranulocytoza, i na początku leczenia i regularnie wzdłuż długości); EKG (i starszych pacjentów z chorobami układu krążenia).

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów zarządzania

Wczesne leczenie imipramina^® dolzhenotkazatsya pacjent z pojazdów drogowych oraz z działalności potencjalnie niebezpiecznych czynności, wymaga wysokiej koncentracji i szybkość reakcji psychomotorycznych. Następnie, stopień ograniczeń jest wyznaczana dla każdego pacjenta indywidualnie.

Przedawkować

Objawy: zawrót głowy, senność, bezsenność, omamy, zamieszanie, stupor, śpiączka, ataksja, niepokój, wzbudzenie, hiperrefleksja, sztywność mięśni, Athetoid i horeoformnye ruch, drgawki, gipotenziya, tachykardia, niemiarowość, naruszenie wzbudzenia, niewydolność serca; W bardzo rzadkich przypadkach – zatrzymanie akcji serca, depresja oddechowa, sinica, szok, wymioty, gorączka, Pocenie się, midriaz, skąpomocz lub bezmocz.

Dzieci, w porównaniu z dorosłymi, bardziej wrażliwe na jednorazowej dawki, które powinny być uważane za niebezpieczne i potencjalnie śmiertelne nimi.

Leczenie: jeśli podejrzewasz, że przedawkowanie imipramina pacjenta należy hospitalizować i pozostają pod ścisłą kontrolą przez okres nie mniej niż 72 nie. Brak swoistego antidotum, w związku z tym wskazuje leczenie objawowe i podtrzymujące. Od antycholinergiczny efekt leku może opóźniać opróżnianie żołądka (na 12 h lub więcej), jak najszybciej wypłukać żołądka lub wymiotów, Jeśli pacjent jest przytomny, i wprowadzić węgiel aktywny.

To wymaga stałego monitorowania układu sercowo-naczyniowego, Gazometrii i elektrolitów. Leczenie objawowe, Można przypisać leków przeciwdrgawkowych (np, diazepam, fenytoina, fenobarbital, ingalяcionnый znieczulający + miorelaksant), sztuczne oddychanie, zainstalować tymczasowe rozrusznik serca, wprowadzić zwiększające objętość osocza, dopaminy i dobutaminy; W wyjątkowych przypadkach, może być konieczne w intensywnej opiece.

Hemodializie i dializie otrzewnowej są nieefektywne ze względu na niskie stężenie w osoczu imipramina.

Ponieważ wprowadzenie fizostygminy powoduje bradykardię, asystolii i drgawki, nie jest to zalecane w leczeniu przedawkowania imipramina^®.

Interakcje

Dzięki połączeniu imipramina^® Pojawi synergizm inhibitorów MAO, w wyniku czego ich obwodowych noradrenergiczne skutki nadmiernego amplifikowany, z możliwym rozwojem nadciśnieniowego, giperpireksii, mioklonii, wzbudzenie, drgawki, majaczenie, Śpiączka. Połączenie przeciwwskazane preparatov. Imipramina należy rozpocząć nie wcześniej niż 3 tygodni po odstawieniu inhibitorów MAO (z wyjątkiem inhibitorów MAO moklobemid odwracalne, po którym wystarczy odstęp zgodność 24 nie). Przerwa 3 tygodni pomiędzy dawkami leków Należy również uwzględnić przy przenoszeniu pacjentów z imipraminy w inhibitorami MAO. Powołanie nowego leku lub inhibitorem MAO narkotyków Melipraminum^® należy rozpocząć od małej dawki, który następnie może być stopniowo zwiększana o uważne monitorowanie efektów klinicznych.

W połączeniu z imipramina^® Inhibitory spowolnić izoenzymu CYP2D6 na metabolizm imipraminy, co może prowadzić do zwiększenia jego stężenia w osoczu krwi. Inhibitory K tego typu należą substancje lecznicze, nie są substratami dla CYP2D (cymetydyna lub metylofenidat), ale metabolizowane przez ten enzym, np, Wiele innych leków przeciwdepresyjnych, fenotiazinы, Leki antyarytmiczne klasy IC (propafenon, flekainid). Wszystkie klasy leki przeciwdepresyjne, selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny w różnym stopniu są inhibitorami CYP2D6. Dlatego należy zachować ostrożność w połączeniu z imipramina z tymi lekami, oraz podczas przenoszenia pacjenta z lekiem przeciwdepresyjnym grupy selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny, na imipramina (i wzajemnie), zwłaszcza w przypadku fluoksetyny z powodu długiego T_1/2. Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne mogą zwiększać stężenie leków przeciwpsychotycznych w osoczu krwi zawodów na poziomie enzymów wątrobowych.

W niektórych przypadkach kobiety, stosowania doustnych środków antykoncepcyjnych lub leków hormonalnych estrogenu jednocześnie z trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, było zmniejszenie działania przeciwdepresyjnego i rozwój efektów toksycznych leków przeciwdepresyjnych. Dlatego należy zachować ostrożność, gdy połączenie tych środków, Dawka każdego z leków należy zmniejszyć o wyglądzie efektów toksycznych.

Indukujących enzymy wątrobowe (Włącznie. etanol, nikotyna, meprobamat, barbiturany, leki przeciwpadaczkowe) zwiększyć metabolizm imipramina, zmniejszyć jego stężenie w osoczu krwi i zmniejszają działanie przeciwdepresyjne.

Leki antycholinergiczne (np, fenotiazinы, środków przeciw chorobie Parkinsona, leki przeciwhistaminowe, atropyn, ʙiperidin) wzmocnienie i antycholinergiczne skutki uboczne (np, porażenie jelita) W połączeniu z imipramina. Dzięki temu połączeniu wymaga starannego monitorowania pacjentów i staranne miareczkowania.

W połączeniu z narkotykami imipraminy, mają wpływu na załamanie ośrodkowego układu nerwowego (np, opioidowe środki przeciwbólowe, ʙenzodiazepinami, barbiturany i środki do znieczulenia ogólnego), Etanol jest znacznie zwiększona pierwotnych i skutków ubocznych tych leków.

Leki przeciwpsychotyczne mogą zwiększać stężenia w osoczu trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych i poprawić swoje główne i uboczne efekty. W tych kombinacji mogą wymagać zmniejszenia dawki. Chociaż stosowanie tiorydazyną może rozwinąć poważne zaburzenia rytmu serca.

Leki, hormony tarczycy mogą wzmacniać działanie przeciwdepresyjne imipramina i jego skutków ubocznych na serce. W związku z tym połączenie to wymaga specjalnej uwagi.

Neurony adrenergiczne blokery: Imipramina może zmniejszyć działanie przeciwnadciśnieniowe Co-blokerów neuronów adrenergicznych (guanetydyna, ʙetanidina, rezerpinę, klonidyna i alfa-metylodopa). Dlatego pacjenci, wymagające jednoczesnego stosowania innych leków przeciwnadciśnieniowych, należy podawać leki hipotensyjne innych klas (np, leki moczopędne, leki rozszerzające naczynia lub beta-blokery).

Imipramina zwiększa efekty sercowo sympatykomimetycznym (głównie adrenaliny, noradrenalina, izoprenalinę, efedryna, fenylefryny).

Imipramina osłabia działanie przeciwdrgawkowe fenytoiny.

W celu uniknięcia łamania rytmu serca i przewodnictwa trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne nie powinien być stosowany w połączeniu z lekami przeciwarytmicznymi hinidinopodobnyh.

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne hamują metabolizm doustnych leków przeciwzakrzepowych i rozszerzyć ich T_1/2. Zwiększa to ryzyko krwawienia, Jeśli tak, to połączenie jest zalecane dokładnej kontroli metabolizmu i kontrolę poziomu protrombiny z osocza krwi.

W powołaniu imipraminy^® pacjentów, leki hipoglikemizujące odbioru, Należy uznać, Imipramina długotrwałe stosowanie może zmienić poziom glukozy we krwi. W związku z tym, zaleca się kontrolę stężenia glukozy we krwi na początku i na końcu terapii, i zmienność dawki.

W połączeniu z alfa-agonistów do podawania donosowego lub do stosowania w okulistyce (ze znacznym wchłaniania ogólnoustrojowego) może poprawić ich działanie zwężające naczynia.

Leczenia imipraminą^® Pan holinoblokatory i leki przeciwpsychotyczne (neuroleptyki) zwiększać ryzyko wystąpienia gorączki (zwłaszcza w czasie upałów).

Wspólne powołanie Melipraminum^® gematotoksichnosti z innymi lekami może zwiększyć gematotoksichnosti.

Warunki zaopatrzenia aptek

Lek jest wydany na receptę.

Warunki i terminy

Lista B. Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci w temperaturze od 15 ° do 25 ° C. Okres ważności – 3 rok.