МАДОПАР "125"
Materiał aktywny: Benserazyd, Lewodopy
Gdy ATH: N04BA02
CCF: Do walki z narkotykami – Kombinacja prekursora dopaminy i inhibitorem obwodowej dekarboksylazy dopy
Kody ICD-10 (świadectwo): G20, G21, G25.8
Gdy CSF: 02.06.01.01.01
Producent: F.Hoffmann-La Roche Ltd. (Szwajcaria)
Dawkowanie Formularz, skład i opakowania
Madopar® “125”
Kapsułki trudno żelatyna, nieprzezroczysty, Obudowa w kolorze różowo ciało czapka jasnoniebieski, oznakowane “ROCHE” czarny kolor; Zawartość kapsułki – dobrze granulowany proszek kolor beżowy światła, czasem skomkovavshiysya, z lekko wyczuwalnym zapachu.
1 czapki. | |
lewodopy | 100 mg |
chlorowodorek benserazyd | 28.5 mg, |
co odpowiada zawartości benserazydem | 25 mg |
Substancje pomocnicze: celuloza mikrokrystaliczna, talk, powidon, stearynian magnezu.
Skład kapsułki czapki: barwnik indygo karmin, Dwutlenek tytanu, żelatyna.
Skład kapsułek żelatynowych: barwnik czerwony tlenek żelaza, Dwutlenek tytanu, żelatyna.
100 PC. – Fiolki z ciemnego szkła (1) – Pakuje tektury.
Madopar® GSS “125”
Kapsułki trudno żelatyna, nieprzezroczysty, Ciało niebieskie światło czapkę i ciemne kolor zielony, oznakowane “ROCHE” rdzawo-czerwonym atramentem; Zawartość kapsułki – dobrze granulowany proszek jest biały lub lekko żółtawy, czasem skomkovavshiysya, z lekko wyczuwalnym zapachu.
1 czapki. | |
lewodopy | 100 mg |
chlorowodorek benserazyd | 28.5 mg, |
co odpowiada zawartości benserazydem | 25 mg |
Substancje pomocnicze: gipromelloza, Utwardzony olej roślinny, wodorofosforan wapniowy, mannitol, powidon, talk, stearynian magnezu.
Skład kapsułki czapki: barwnik indygo karmin, barwnik żółty tlenek żelaza, Dwutlenek tytanu, żelatyna.
Skład kapsułek żelatynowych: barwnik indygo karmin, Dwutlenek tytanu, żelatyna.
100 PC. – Fiolki z ciemnego szkła (1) – Pakuje tektury.
Madopar® “125” szybko działające pigułki (dyspergowalny)
Tabletki dyspergujące biały lub prawie biały, cylindryczny, Średnica o 11 mm, grubość około 4.2 mm, mieszkanie na obu stronach, ze ściętą krawędzią, bezwonny lub o słabym zapachu, Trochę marmuru, Wyryty “ROCHE 125” na jednej stronie i uskoku – inny.
1 Zakładka. | |
lewodopy | 100 mg |
chlorowodorek benserazyd | 28.5 mg, |
co odpowiada zawartości benserazydem | 25 mg |
Substancje pomocnicze: Bezwodny kwas cytrynowy, wstępnie żelowana skrobia kukurydziana, celuloza mikrokrystaliczna, stearynian magnezu.
100 PC. – Fiolki z ciemnego szkła (1) – Pakuje tektury.
Madopar® “250”
Pigułki blady czerwony z małych poprawek, cylindryczny, średnica 12.6-13.4 mm, gruby 3-4 mm, mieszkanie, ze ściętą krawędzią, z lekko wyczuwalnym zapachu, Phillips Valium, ryt “ROCHE” i na jednym boku sześciokąta, Linia Phillips z drugiej strony.
1 Zakładka. | |
lewodopy | 200 mg |
chlorowodorek benserazyd | 57 mg, |
co odpowiada zawartości benserazydem | 50 mg |
Substancje pomocnicze: mannitol, wodorofosforan wapniowy, celuloza mikrokrystaliczna, wstępnie żelowana skrobia kukurydziana, krospovydon, etyloceluloza, barwnik czerwony tlenek żelaza, koloidalny dwutlenek krzemu (bezwodny), Dokuzan sodu, stearynian magnezu.
100 PC. – Fiolki z ciemnego szkła (1) – Pakuje tektury.
Farmakologiczne działanie
W połączeniu przeciwparkinsonowskich narkotyków, zawierającego prekursor dopaminy i inhibitor obwodowej dekarboksylazy.
Neuroprzekaźnik mózgu dopaminy Parkinsona w zwojach podstawy mózgu powstaje w wystarczających ilościach. Lewodopy jest metabolicznego prekursora dopaminy i w przeciwieństwie do ostatniego BBB dobrze.
Po doustnym szybko dekarboksyluje lewodopy do dopaminy w cerebral, i w tkankach zewnątrzmózgowego. W rezultacie znaczna część wprowadzenia lewodopy dociera do jąder podkorowych, i dopaminy obwodowych często powoduje skutki uboczne. Stąd, należy zablokować zewnątrzmózgowego dekarboksylacji lewodopy. Osiąga się to przez jednoczesne podawanie lewodopy i benserazydem, inhibitora obwodowej dekarboksylazy.
Madopar® To połączenie tych substancji w stosunku 4:1, który jest optymalny i tej samej wydajności, jako lewodopy w dużych dawkach.
Wysoka Prędkość (dyspergowalny) Tabletki są szczególnie wskazane dla pacjentów z dysfagią, i pacjenci, wymaga szybszego początku działania leku.
Kapsułki REG – szczególności postać dawkowania o opóźnionym uwalnianiu substancji czynnej w żołądku, gdzie pozostaje w kapsułce 3 h do 6 nie.
Dokładny mechanizm zespołem “Niespokojnych nóg” Nieznany, a układ dopaminergiczny odgrywa ważną rolę w patogenezie tej zespołem.
Farmakokinetyka
Absorpcja
Madopar Kapsułki® “125” i Taʙletki Madopar® “250”. Lewodopa i benserazyd są przejmowane głównie w jelicie cienkim. Cmaks lewodopy w osoczu wynosi w przybliżeniu 1 h po podaniu. Całkowita biodostępność lewodopy średnich 98% (74-112%). Kapsułki i tabletki MADOPAR® bioэkvivalentnы.
Cmaks i AUC zwiększają się proporcjonalnie do dawki lewodopy (W zakresie dawek lewodopy 50 do 200 mg).
Spożycie pokarmu zmniejsza szybkość i stopień wchłaniania lewodopy. Powołując MADOPAR® po normalnym posiłku Cmaks lewodopy w osoczu 30% mniej, a osiągnięty później. Stopień wchłaniania lewodopy zmniejsza się 15%.
Madopar® szybko działające pigułki (dyspergowalny) “125”. Profile farmakokinetyczne lewodopy po podaniu MADOPAR® w postaci dawkowania są podobne do tych, które po podaniu tabletki i kapsułki Madopar®®, Jednak, Czas do osiągnięcia Cmaks Charakteryzuje się ona tendencję do skracania. Parametry ssania tabletek o dużej szybkości (dyspergowalny) wśród pacjentów mniej zmiennych, w porównaniu z konwencjonalnymi formami dawkowania.
Madopar® GSS “125”, doapsuly zmodyfikowanym uwalnianiu. Madopar® GSS “125” Ma różne właściwości farmakokinetyczne, niż normalne i dyspergowalnych form wydaniu. Substancja czynna jest stopniowo uwalniany w żołądku. Cmaks osocza 20-30% mniej, w porównaniu z konwencjonalnymi formami dawkowania, i wyniosła około 3 h po podaniu. Stężenie dynamikę plazmy charakteryzuje się długim rękawem1/2, w porównaniu z konwencjonalnymi formami dawkowania, przekonywująco demonstruje sposób ciągły zmodyfikowane uwalnianie substancji czynnej. Biodostępność MADOPAR® GSS “125” jest 50-70% Biodostępność MADOPAR kapsułek® “125” MADOPAR tabletki® “250” i niezależny od przyjmowania pokarmu. Przyjmowanie pożywienia i nie mają wpływu na Cmaks lewodopy, co uzyskuje się przez 5 h po podaniu MADOPAR® GSS “125”.
Dystrybucja
Lewodopę przechodzi przez BBB na drodze systemu transportowego wysyceniu. To wiąże się z białkami osocza, VD jest 57 l. AUC lewodopy w płynie mózgowo-rdzeniowym jest 12% od tego w osoczu.
Benserazyd w dawkach terapeutycznych nie przenika przez barierę krew-mózg. Gromadzi, głównie, nerka, światło, Wątroba i jelito cienkie.
Metabolizm
Lewodopy jest metabolizowany przez dwóch głównych (dekarboksylacji i metylacja) boczne i dwie ścieżki (transaminację i utlenianie).
Aromatyczny dekarboksylazy aminokwasów konwertuje lewodopy do dopaminy. Głównymi produktami końcowymi tego szlaku kwas homowanilinowy i dihydroksyfenylooctowego.
COMT mety- lewodopy z wytworzeniem 3-O-metyldopa. T1/2 Ten główny metabolit z osocza wynosi 15-17 nie, i pacjenci, otrzymaniu dawki terapeutyczne MADOPAR®, To jest gromadzenie.
Zmniejszenie obwodowej dekarboksylacji lewodopy o łącznej spotkania z benserazydem prowadzi do wyższego stężenia w osoczu krwi lewodopy i 3-O-metyldopa i niższe stężenia w osoczu katecholamin (dopaminy, noradrenalina) kwasy i fenolkarboksilnyh (Kwas Homowanilinowy, Kwas digidrofeniluksusnoy).
W błonie śluzowej jelit i wątroby benserazydem hydroksylowany tworząc trigidroksibenzilgidrazina, który jest silnym inhibitorem dekarboksylazy aromatycznego aminokwasu.
Odliczenie
Tle hamowania dekarboksylazy obwodowej T1/2 lewodopy wynosi około 1.5 nie. Klirens lewodopy wynosi około 430 ml / min.
Benserazyd prawie całkowicie wyeliminowane przez metabolizm. Metabolity są, głównie, mocz – 64% i, w mniejszym stopniu, z kałem – 24%.
Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych
Danych na temat farmakokinetyki lewodopy u pacjentów z niewydolnością nerek lub wątroby Nie ma to.
Pacjenci w podeszłym wieku (65-78 lat) Choroba Parkinsona T1/2 i wzrósł AUCneskolko (o 25%), że nie jest istotne klinicznie zmiany.
Świadectwo
Choroba Parkinsona, Łącznie:
- U pacjentów z zaburzeniami połykania, z akinezy wcześnie rano i po południu, Pacjenci ze zjawiskami “efekt wyczerpania pojedynczej dawki” lub “zwiększenie okresu utajenia przed wystąpieniem klinicznych działania leku” (głównie Madopar® szybko działające pigułki “125” );
- U pacjentów z wszelkiego rodzaju wahania działania lewodopy, mianowicie, “Dawka dyskinezy szczytu” i “Zjawisko końca dawki”, np, cisza w nocy (głównie Madopar® GSS “125”).
Zespół “Niespokojnych nóg”:
- Zespół idiopatyczna “Niespokojnych nóg”;
- Zespół “Niespokojnych nóg” u pacjentów z niewydolnością nerek, dializa.
Schemat dawkowania
Lek należy przyjmować, ewentualnie, przynajmniej 30 minut przed lub 1 godziny po posiłku.
Leczenie należy rozpocząć stopniowe, indywidualnie wybierania dawki, aż do uzyskania optymalnego efektu terapeutycznego. Poniższe instrukcje schematu dawkowania powinny być traktowane jako ogólne porady.
Madopar Kapsułki® “125” Należy połykać w całości,, bez żucia.
Madopar Kapsułki® GSS “125” Należy połykać w całości,, bez żucia; nie mogą zostać otwarte przed użyciem, w celu uniknięcia utraty efektu ciągłego, kontrolowane uwalnianie substancji czynnej.
Tabletki Madopar® “250” Możesz zniszczyć, aby ułatwić połykanie.
Szybko pigułki (dyspergowalny) “125” Powinna ona być rozpuszczona w 25-50 ml wody. Tabletka rozpuszcza się całkowicie w ciągu kilku minut, tworząc mlecznobiały roztwór, które powinny być nie później niż, niż 30 min po rozpadzie tabletki. Jak szybko można wytrąconego osadu, wstępnie mieszany roztwór zaleca.
Standardowy schemat dawkowania
Choroba Parkinsona
We wczesnych stadiach choroby Parkinsona, zaleca się rozpoczęcie leczenia MADOPAR odbioru® dawkować, Zawiera 50 mg lewodopy + 12.5 mg benzerazyd 3-4 razy / dobę. Z dobrej wytrzymałości dawkę należy stopniowo zwiększać, w zależności od reakcji pacjenta.
Optymalny efekt uzyskuje się, zwykle, w dziennej dawce, Zawiera 300-800 mg lewodopy + 75-200 mg benzerazyd, otrzymane w 3 lub więcej przyjęć. Aby osiągnąć optymalny efekt może podjąć 4 do 6 tydzień. Dalsze zwiększenie dawki dziennej, w razie potrzeby, Powinna być ona wykonana w odstępach 1 miesiąc.
Średnia dawka podtrzymująca wynosi 125 mg (100 mg lewodopy + 25 mg benzerazyd) Madopar® 3-6 czas, dzień /. Częstotliwość odbioru (nie mniej 3 czas) w ciągu dnia, więc należy przeznaczyć, w celu zapewnienia optymalnego efektu. Aby zoptymalizować działanie może wymagać wymiany MADOPAR® “125” w postaci konwencjonalnych kapsułek Madopar®® “250” w postaci konwencjonalnych tabletek Madopar®® szybko działające pigułki (dyspergowalny) “125” lub Madopar® GSS “125”.
Zespół “Niespokojnych nóg”
Lek należy wziąć 1 godziny przed snem, z małą ilością pokarmu. Maksymalna dawka dobowa – 500 mg Madopar® (400 mg lewodopy + 100 mg benzerazyd).
Zespół idiopatyczna “Niespokojnych nóg” z zaburzeniami snu
Zaleca się, aby wyznaczyć kapsułkę Madopar® “125” lub tabletki MADOPAR® “250”.
Dawka początkowa wynosi 62.5-125 mg, Maksymalna dawka – 250 mg. Gdy niewielki wpływ dawka MADOPAR® powinna być zwiększona do 250 mg (200 mg lewodopy + 50 mg benzerazyd).
Zespół idiopatyczna “Niespokojnych nóg” z zaburzeniami snu i snu
Dawka początkowa – 1 Madopar kapsułka® GSS “125” i 1 Madopar kapsułka® “125” dla 1 godziny przed snem. Gdy niewielki wpływ dawka MADOPAR® GSS “125” powinna być zwiększona do 250 mg (2 Kapsułki).
Zespół idiopatyczna “Niespokojnych nóg” naruszenia w ciągu dnia
Dodatkowo: 1 Dyspergowalna tabletka lub 1 Madopar kapsułka® “125”, Maksymalna dawka dobowa MADOPAR ®– 500 mg (400 mg lewodopy i 100 mg benzerazyd).
Zespół “Niespokojnych nóg” u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, poluchayushikh dializy
Lek jest przepisywany w dawce 125 mg (1 Dyspergowalna tabletka lub 1 Madopar kapsułka® “125”) dla 30 min przed rozpoczęciem dializy.
Dawkowanie w szczególnych przypadkach
Choroba Parksinsona
Madopar® Można go łączyć z innymi przeciwparkinsonowskich. Jednak, jak dalsze leczenie może być konieczne zmniejszenie dawki innych leków lub stopniowego.
Madopar® szybko działające pigułki (dyspergowalny) “125” – Specjalna formuła dla pacjentów z zaburzeniami połykania lub akinezy we wczesnych godzinach porannych i popołudniowych lub u pacjentów ze zjawiskiem “efekt wyczerpania pojedynczej dawki” lub “zwiększenie okresu utajenia przed wystąpieniem klinicznych działania leku”.
Jeżeli w ciągu dnia pacjent jest silne wahania silnikowych (zjawisko “efekt wyczerpania pojedynczej dawki”, zjawisko ” on-off”), Zaleca się częstsze spożywanie mniejszych pojedynczych dawek, odpowiednio,, lub – korzystne – używać MADOPAR® GSS “125”.
Światło dzienne Madopar® GSS “125” Najlepiej jest zrobić z dnia na dzień, zaczynając od dawki porannej. Należy pozostawić taką samą dawkę dobową i schemat, a po odebraniu MADOPAR® “125” i Madopar® “250”.
Przez 2-3 dni stopniowo zwiększać dawkę o około 50%. Pacjenci powinni być ostrzeżeni o, że ich stan może przejściowo pogorszyć. Ze względu na naturę postaci dawkowania Madopar®® GSS “125” Ono obowiązywać później.
Kliniczny efekt można osiągnąć szybciej, powoływanie Madopar® GSS “125” wraz z kapsułek Madopar® “125” lub Madopar® szybko działające pigułki (dyspergowalny) “125”. To może być optymalnie w pierwszej dawki porannej, która powinna być nieco większa, co następne.
Dawka Madopar® GSS “125” powinien być wybrany ostrożnie i powoli, Odstęp między zmianami w dawce powinien być co najmniej 2-3 dni.
Pacjenci z objawami, objawia się w nocy, Pozytywne efekty uzyskano, stopniowo zwiększając dawkę wieczorną MADOPAR® GSS “125” do 250 mg (2 Kapsułki) przed snem.
W znaczący wpływ MADOPAR® GSS “125” (dyskinezy) należy zwiększyć odstępy pomiędzy dawkami i pojedynczej dawki zmniejszenia.
Jeśli MADOPAR® GSS “125” dostatecznie skuteczne nawet przy dawce dziennej, właściwy 1500 mg lewodopy, Zaleca się, aby powrócić do poprzednio stosowanego leczenia Madopar®® “125”, Madoparom® “250” lub Madopar® szybko działające pigułki (dyspergowalny) “125”.
Spontaniczne ruchy, takie jak pląsawica lub atetoza w późniejszych etapach obróbki można wyeliminować lub osłabić, zmniejszenie dawki.
Gdy terapia długoterminowa może powodować epizody “krzepnięcia”, “Zjawisko wyczerpywania” zjawisko “on-off”. Gdy odcinki “krzepnięcia”, “zjawiska zubożenia” spędzić kruszenia dawkę (Zmniejszenie dawki pojedynczej lub zmniejszenie odstępu między dawkami leku), i pojawienie się zjawiska “on-off” – Wzrost w pojedynczej dawce, jednocześnie zmniejszając liczbę przyjęć. Później można spróbować zwiększyć dawkę do zwiększenia skuteczności leczenia.
W Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek o łagodnym lub średnim nasileniu konieczne jest dostosowanie dawkowania. Madopar® dobrze tolerowane przez pacjentów, hemodializy.
Zespół “Niespokojnych nóg”
Aby wyeliminować te objawy syndromu wzrostu “Niespokojnych nóg” (wczesne pojawienie się w ciągu dnia, zwiększone nasilenie i zaangażowanie innych części ciała) Dawka dobowa nie powinna przekraczać zalecanej maksymalnej dawki MADOPAR® – 500 mg (400 mg lewodopy + 100 mg benzerazyd).
Wraz ze wzrostem objawów klinicznych dawki lewodopy należy zmniejszyć lub wycofane i wyznaczyć innego lewodopą.
Efekt uboczny
Od centralnego i obwodowego układu nerwowego: ažitaciâ, alarm, bezsenność, omamy, majaczenie, dezorientacja czasowa (zwłaszcza u pacjentów w podeszłym wieku oraz u pacjentów z historii danych wskazanie objawy), depresja, ból głowy, zawroty głowy, w późniejszych etapach obróbki czasami – spontaniczny ruch (takich jak pląsawica lub atetoza), odcinki “krzepnięcia”, łagodne działanie na końcu okresu dawką (zjawisko “wyczerpanie”), zjawisko “on-off”, poważne senność, epizody nagłej senności, zwiększenie częstości występowania zespołu “Niespokojnych nóg”.
Z układu pokarmowego: anoreksja, nudności, wymioty, biegunka; w niektórych przypadkach – utrata lub zmiana smaku, Suchość błony śluzowej jamy ustnej.
Układu sercowo-naczyniowego: Niemiarowość, hipotonia ortostatyczna (osłabione po zmniejszeniu dawki MADOPAR®), nadciśnienie tętnicze.
Układ oddechowy: katar, zapalenie oskrzeli.
Z układu krwiotwórczego: rzadko – gemoliticheskaya niedokrwistość, przemijająca leukopenia, małopłytkowość.
Reakcje skórne: rzadko – świąd, wysypka.
Z badań laboratoryjnych: czasami – przemijające zwiększenie aktywności aminotransferaz wątrobowych i fosfatazy alkalicznej, wzrost azotu mocznikowego we krwi, Zmiana barwy moczu na czerwony, ciemnienie po odstaniu.
Inny: Infekcja z gorączką.
Przeciwwskazania
- Niewyrównana zaburzenia układu hormonalnego;
- Niewyrównana niewydolność wątroby;
- Niewyrównana niewydolność nerek (z wyjątkiem pacjentów z zespołem “Niespokojnych nóg”, poluchayushikh dializy);
- Choroby układu sercowo-naczyniowego w stadium dekompensacji;
- Choroba psychiczna z komponentem psychotycznym;
- Jaskra Zakrыtougolynaya;
- Jednoczesne stosowanie nieselektywnych inhibitorów MAO, Inhibitorów MAO takiej kombinacji A i MAO-B;
- Do 25 lat;
- Kobiety w wieku rozrodczym, nie przy użyciu skutecznych metod antykoncepcji;
- Ciąża;
- Karmienie piersią (karmienie piersią);
- Nadwrażliwość na lek.
Ciąża i laktacja
Madopar® przeciwwskazane w ciąży i kobiety w wieku rozrodczym, nie używać skutecznych metod antykoncepcji, ze względu na możliwe naruszenie rozwój kośćca u płodu.
Jeśli podczas leczenia MADOPAR® ciąża wystąpi, Lek powinien być natychmiast zniesione.
IN badania eksperymentalne Pokazano zwierząt, że Madopar® może powodować szkieletowych wrodzone płodu.
Nieznany, czy jest przydzielane z mlekiem z piersi benzerazyd. Jeśli to konieczne, należy użyć MADOPAR® karmienie piersią należy przerwać karmienie piersią, ponieważ nie możemy wykluczyć naruszenie szkieletu dziecka.
Ostrzeżenia
U pacjentów z nadwrażliwością na lek może opracowania właściwych rozwiązań.
Skutki uboczne w przewodzie pokarmowym, możliwe w początkowej fazie obróbki, w znacznym stopniu wyeliminowane, jeśli wziąć MADOPAR® z małą ilością pokarmu lub cieczy, i powoli zwiększając dawkę.
Pacjenci z jaskrą z otwartym kątem należy regularnie mierzyć ciśnienie śródgałkowe, jak lewodopy teoretycznie może zwiększać ciśnienie wewnątrzgałkowe.
Podczas leczenia należy kontrolować czynność wątroby i nerek, licznik krwi.
Pacjenci z cukrzycą powinni częściej monitorować poziom glukozy we krwi i właściwej dawki doustnych leków hipoglikemizujących.
Ewentualnie, otrzymywać MADOPAR® Należy kontynuować tak długo, jak to możliwe przed znieczuleniem ogólnym, wyjątkiem znieczulenia halotanem. Od pacjenta, Otrzymuj MADOPAR®, podczas halotanu może powodować wahania ciśnienia krwi i rytmu serca otrzymywać MADOPAR® Należy uchylić 12-48 godzin przed operacją. Po zabiegu, kontynuować leczenie, stopniowo zwiększając dawkę do poprzedniego.
Madopar® nie można gwałtownie cofnąć. Nagłe odstawienie leku może prowadzić do CSN (wzrost temperatury, sztywność mięśni, jak to możliwe i poprawę zmian psychicznych w CK w surowicy), które mogą mieć postać zagrażające życiu. W przypadku wystąpienia tych objawów, pacjent powinien być pod kontrolą lekarza (Jeśli to konieczne – hospitalizacja) i otrzymują odpowiednie leczenie objawowe, które mogą obejmować ponownego powołania Madopar® po odpowiedniej ocenie pacjenta.
Depresja może być klinicznym objawem choroby podstawowej (parkinsonizm, zespół “Niespokojnych nóg”) i może również wystąpić w trakcie terapii z MADOPAR®. Pacjenci, biorąc MADOPAR®, Należy starannie monitorowane pod względem możliwego pojawienia psychiatrycznych niekorzystnymi reakcjami.
U niektórych pacjentów z chorobą Parkinsona zauważyć powstawania zaburzeń behawioralnych i poznawczych wynikających z niekontrolowanego stosowania większej dawki leku, mimo zaleceń lekarza i znacznego nadmiaru terapeutycznej dawki leku.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów zarządzania
Jeśli wystąpi uczucie senności, epizody nagłej senności pacjent musi zrezygnować z jazdy i pracy maszyn i mechanizmów. Gdy objawy te powinny rozważyć zmniejszenie dawki lub przerwanie.
Przedawkować
Objawy: zwiększenie częstości występowania skutków ubocznych – niemiarowość, zamieszanie, bezsenność, nudności i wymioty, nieprawidłowe ruchy mimowolne. Po otrzymaniu postać dawkowania o opóźnionym uwalnianiu substancji aktywnych (Madopar® GSS “125”) Objawy mogą być opóźnione żołądka.
Leczenie: Terapia simptomaticheskaya – analeptyków układu oddechowego, leki antyarytmiczne, neuroleptyki; konieczna jest kontrola funkcji życiowych. Przy użyciu postaci dawkowania o opóźnionym uwalnianiu substancji aktywnych (Madopar® GSS “125”) Należy zapobiec dalszej absorpcji leku.
Interakcje
Interakcje farmakokinetyczne
Przy jednoczesnym stosowaniu triheksyfenidylu (Leki antycholinergiczne) zmniejsza tempo, ale nie stopień wchłaniania lewodopy. Powołanie triheksyfenidyl z MADOPAR® GSS “125” To nie miało wpływu na farmakokinetykę lewodopy.
Przy jednoczesnym stosowaniu leków zobojętniających z MADOPAR® GSS stopień wchłaniania lewodopy została zmniejszona o 32%.
Siarczan żelaza zmniejsza Cmaks w osoczu i wartość AUC lewodopy 30-50%; Zmiany te są w pewnych przypadkach znacząca klinicznie.
Metoklopramid zwiększa szybkość wchłaniania lewodopy.
Lewodopy nie wejdzie w interakcji farmakokinetycznych z bromokryptyny, amantadinom, selegilina i domperidon.
Interakcje farmakodynamiczne
Leki przeciwpsychotyczne, agonistów receptora opioidowego i leki przeciwnadciśnieniowe, zawierający rezerpinę, hamują działanie MADOPAR®.
Powołanie Madopar® pacjentów, odbieranie nieodwracalne nieselektywnych inhibitorów MAO, po odstawieniu inhibitorów MAO przed zażyciem MADOPAR® musi być co najmniej 2 tydzień.
Selektywne inhibitory MAO typu B (Włącznie. selegilina, rasagilina) i selektywnymi inhibitorami MAO-A (moklobemid) Może być podawana w trakcie leczenia MADOPAR®. Zaleca się, aby dostosować dawkę lewodopy, w zależności od indywidualnych potrzeb danego pacjenta, pod względem skuteczności i tolerancji.
Kombinacja inhibitorów MAO-A i MAO-B odpowiada na otrzymanie nieselektywnym inhibitorem MAO, Dlatego też takie połączenie nie należy podawać jednocześnie z MADOPAR®.
Madopar® nie powinien być stosowany jednocześnie z sympatykomimetykami (epinefryny, noradrenalina, izoproterenol, amfetamina), jak lewodopa może nasilać ich działanie. Jeśli jednoczesne przyjmowanie wszystkie wymagane, Należy uważnie monitorować stan układu sercowo-naczyniowego, a jeśli to konieczne, należy zmniejszyć dawkę sympatykomimetycznej.
Może łączne stosowanie leku z innymi w chorobie Parkinsona (antycholinergiczne, amantadinom, agonistami dopamina), To nie tylko może wzmacniać pożądane, i działania niepożądane. Może być konieczne zmniejszenie dawki MADOPAR® lub inny lek.
W MADOPAR aplikacji® Inhibitorem COMT, Może wymagać zmniejszenia dawki MADOPAR®. Jeśli leczenie MADOPAR® rozpoczęty, antycholinergiczne leki nie powinny być nagle zatrzymana, jak lewodopa zaczyna działać natychmiast.
Od pacjenta, Otrzymuj MADOPAR®, podczas halotanu może powodować wahania ciśnienia krwi i zaburzenia rytmu serca, otrzymywać MADOPAR® należy znieść 12-48 godzin przed operacją.
Lewodopy może wpływać na wyniki oznaczania katecholamin laboratoryjnego, kreatyniny, Kwas moczowy i glukoza, możliwe fałszywie dodatni Coombs.
Pacjenci, odbieranie MADOPAR®, przyjmowania leku w tym samym czasie z diety bogatej w białko może zaburzać wchłanianie lewodopy z przewodu pokarmowego.
Warunki zaopatrzenia aptek
Lek jest wydany na receptę.
Warunki i terminy
Madopar® szybko działające pigułki (dyspergowalny) “125” Powinna ona być utrzymywana w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C. Okres ważności – 3 rok.
Madopar® Tabletki “250” Powinna ona być utrzymywana w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C. Okres ważności – 4 rok.
Madopar Kapsułki® “125” i kapsułek Madopar® GSS “125” Powinna ona być utrzymywana w temperaturze nie wyższej niż 30 ° C. Okres ważności – 3 rok.
Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.