LANTUS® SoloSTAR®
Materiał aktywny: Insulina glargine
Gdy ATH: A10AE04
CCF: Długo działające insuliny ludzkiej
Kody ICD-10 (świadectwo): E10, E11
Gdy CSF: 15.01.01.04
Producent: Sanofi-Aventis Deutschland GmbH (Niemcy)
Dawkowanie Formularz, skład i opakowania
Rozwiązanie dla P / wprowadzenia jasny, bezbarwne lub w pobliżu bezbarwne.
1 ml | |
Insulina glargine | 3.6378 mg, |
co odpowiada zawartości insuliny ludzkiej | 100 ME |
Substancje pomocnicze: krezol (m-krezol), Chlorek cynku, glicerol (85%), Wodorotlenek sodu, kwas solny, wody d / a.
3 ml – Wkłady szklane krzemienne (1) – SoloSTAR długopis® (5) – Pakuje tektury.
Farmakologiczne działanie
Insulina glargine jest analogiem insuliny ludzkiej, otrzymuje się metodami rekombinacji DNA bakterii gatunku Escherichia coli (Szczepy K12). Ma on niską rozpuszczalność w środowisku obojętnym. W ramach Lantus® SoloSTAR® jest całkowicie rozpuszczalny, pod warunkiem, że w kwaśnym roztworze do wstrzykiwań (pH = 4). Po wprowadzeniu roztworu podskórnego tłuszczu ze względu na ich kwasowość reaguje z wytworzeniem przeciwciał neutralizujących mikropretsipitatov, z których są stale uwalniane małe ilości insuliny glargine, zapewnienie sprawnego (bez szczytów) Krzywa profil “stężenie-czas”, i przedłużone działanie leku.
Parametry wiążące się z receptorami insuliny glargine oraz insuliny ludzkiej insuliny bardzo blisko. Insulina glargine ma działanie biologiczne podobne do insuliny endogennej.
Najważniejszym działaniem insuliny jest regulowanie metabolizmu glukozy. Insulina i jej analogi niższy poziom glukozy we krwi, wychwyt glukozy poprzez stymulowanie tkanek obwodowych (mięśni szkieletowych, a zwłaszcza tkanki tłuszczowej), i hamowania wytwarzania glukozy w wątrobie (glukoneogeneza). Insulina hamuje lipolizę w adipocytach i proteolizy, przy jednoczesnym zwiększeniu syntezy białek.
Długotrwałe działania insuliny glargine jest bezpośrednio ze względu na zmniejszoną szybkość jej wchłaniania, co pozwala stosować leku 1 czas, dzień /. Po p / do wprowadzenia początku swojej działalności tam, średnia, przez 1 nie. Średni czas trwania 24 nie, maksymalny – 29 nie. Czas działania insuliny i jej analogów (np, insulina glargine) mogą znacznie różnić się od pacjenta do pacjenta, i jeden i ten sam pacjent.
Farmakokinetyka
Badanie porównawcze stężenia insuliny glargine oraz insuliny-S / izofanowej po wprowadzeniu do w surowicy osób zdrowych i chorych na cukrzycę wykazały znacznie dłuższą absorpcję opóźnione, i maksymalne stężenia w żadne insuliny glargine w porównaniu z insuliną, izofanowa.
Gdy s / c podawanie leku 1 Czas / dzień stały średnie stężenie insuliny glargine we krwi osiągane poprzez 2-4 dni codzienne podawanie.
Na / w T1/2 insuliny glargine oraz insuliny ludzkiej są porównywalne.
Mężczyzna w podskórnej tkanki tłuszczowej na insulinę glargine został częściowo strawiony przez końca karboksylowego (Od końca) Łańcuch (Łańcuch beta) uformować 21A-Insulina i Gly- 21A-Gly-des-30B-Insulina. Osocza zawiera zarówno niezmodyfikowanej insuliny glargine, i jej produkty rozkładu.
Świadectwo
- Cukrzyca, wymaga leczenia insuliną, dorosły, młodzieży i dzieci w wieku powyżej 6 lat.
Schemat dawkowania
Dorośli i dzieci powyżej 6 lat lek jest podawany S / C 1 Czas / dzień, i zawsze w tym samym czasie. Lantus® SoloSTAR® Należy podawać podskórnie tłuszczowej brzucha, na ramię lub biodra. W miejscu wstrzyknięcia powinny być zmieniane w każdej nowej wprowadzenia leku w zalecanych obszarów S / C administracji.
Dawka i czas dnia na jego zachowanie ustalane indywidualnie. U pacjentów z cukrzycą 2 takich jak Lantus® SoloSTAR® Może on być stosowany jako monoterapia, lub w połączeniu z innymi lekami o działaniu hipoglikemicznym.
Przejście od leczenia innych leków hipoglikemizujących do Lantus® SoloSTAR®
Podczas przenoszenia pacjenta z insuliną lub długi średni czas trwania dla Lantus® SoloSTAR® może wymagać korekty dawkę dobową insuliny lub zmienić jednoczesne leczenie przeciwcukrzycowe (Dawkowanie i sposób podawania insuliny krótko działającej lub ich analogów, jak również dawki doustne leki hipoglikemiczne).
Podczas przenoszenia pacjenta z podwójnie insuliny izofanowej na jednorazowym podaniu leku Lantus® SoloSTAR® Należy zmniejszyć dawkę dobową insuliny 20-30% w pierwszych tygodniach leczenia, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia hipoglikemii w nocy i wczesnym rankiem. W tym okresie, zmniejszenie dawki Lantus ®® powinny być zrekompensowane przez zwiększenie dawki insuliny krótko działającej, a następnie indywidualnego trybu korekcji.
Podobnie jak w przypadku innych analogów insuliny ludzkiej, pacjentów, przyjmowania dużych dawek leków, ze względu na obecność przeciwciał przeciwko ludzkiej insuliny, przy zmianie Lantus® SoloSTAR® może wystąpić zwiększone odpowiedź na insulinę. W procesie przejścia na Lantus® SoloSTAR® oraz w pierwszych tygodniach po ścisłe monitorowanie stężenia glukozy we krwi oraz, jeżeli to konieczne, – Korekta schematu dawkowania insuliny.
W przypadku poprawy regulacji metabolizmu i zwiększonej wrażliwości na insulinę może być konieczność dalszego trybu korekcji. Może być również wymagane dostosowanie dawki, np, Zmiany w masie ciała, jego styl życia, czas dzień do podawania leku lub gdy inne okoliczności, przyczyniając się do zwiększenia podatności na rozwój hipo-- lub hiperglikemii.
Leku nie należy podawać w /. W / w normalnej dawce, przeznaczone do S / C administracji, może prowadzić do rozwoju ciężkiej hipoglikemii.
Lantus® SoloSTAR® nie należy mieszać z innymi lekami lub insuliną zakładu. Upewnić się, strzykawek, które nie zawierają pozostałości innych leków. Podczas mieszania lub rozcieńczanie może zmienić profil działania insuliny glargine w czasie. Mieszanie z innymi insuliny może prowadzić do wytrącania.
Czas działania leku Lantus® SoloSTAR® To zależy od miejsca jego wprowadzenia miejsce N /.
Warunki użytkowania i obsługi w ampułko-strzykawce SoloSTAR pióra®
Przed pierwszym użyciem należy trzymać pióro w temperaturze pokojowej 1-2 nie.
Przed użyciem należy sprawdzić kasety wewnątrz pióra. Należy go stosować tylko w przypadku, jeśli roztwór jest przezroczysty, bestsveten, Nie zawiera widocznych cząstek i zgodność z wodą.
Pusty długopis SoloSTAR® Nie powinny one być ponownie i muszą zostać zniszczone.
Aby zapobiec infekcji z wstrzykiwaczu strzykawki należy stosować tylko przez jednego pacjenta i nie mogą być przenoszone.
Przed rozpoczęciem korzystania z pióra SoloSTAR® Dokładnie przeczytać informacje na temat korzystania z.
Przed każdym użyciem należy zachować ostrożność nową igłę do strzykawki i uchwyt do testowania bezpieczeństwa. Należy używać tylko igieł, kompatybilny z SoloSTAR®.
Należy podjąć specjalne środki ostrożności, aby uniknąć wypadków, związany z igłą, i możliwość przeniesienia zakażenia.
W żadnym wypadku nie należy używać wstrzykiwacza SoloSTAR® gdy jest on uszkodzony lub jeśli niepewność, że będzie działać poprawnie.
Zawsze należy mieć przy sobie zapasowy długopis strzykawkę SoloSTAR® w przypadku utraty lub uszkodzenia istniejącej instancji pióra SoloSTAR®.
Jeśli pióro strzykawki SoloSTAR® przechowywane w lodówce, powinno być, aby uzyskać nad 1-2 godziny przed proponowanym iniekcji, roztwór do temperatury pokojowej miała. Wprowadzenie insuliny jest bardziej bolesne chłodniczym. Użyj strzykawki pióro SoloSTAR® Musi on być poddany zniszczenia.
SoloSTAR długopis® muszą być chronione przed kurzem i brudem. Zewnętrzna strona pióra SoloSTAR® Można czyścić, przetarcie wilgotną szmatką. Nie powinny być zanurzone w płynie, myć i smarować wstrzykiwacza SoloSTAR®, ponieważ może to spowodować uszkodzenie.
SoloSTAR długopis® precyzyjnie dozuje insulinę i bezpieczeństwa w pracy. Wymaga to również ostrożnego obchodzenia. Unikaj sytuacji,, w których może dojść do uszkodzenia pióra SoloSTAR®. Jeśli podejrzewasz uszkodzenie istniejącej instancji pióra SoloSTAR®, użyć nowej strzykawki pióro.
Scena 1. Kontrola insuliny
Musisz sprawdzić etykietę z uchwytem strzykawki SoloSTAR® dla, Upewnić się, zawiera on odpowiedni insuliny. Dla Lantus ®®strzykawki pióro SoloSTAR®szary z purpurowym przycisk do iniekcji. Po zdjęciu nasadki wstrzykiwacza kontrolować wygląd zawartych insuliny: roztwór insuliny powinny być przejrzyste, bestsveten, nie zawiera widocznych cząstek i zgodność z wodą.
Scena 2. Zamontowanie igły
Należy używać tylko igieł, kompatybilny z pióro strzykawki SoloSTAR®. Dla każdego kolejnego zastrzyku, zawsze wykorzystuje nową jałową igłę. Po zdjęciu pokrywy Ostrożnie igły na strzykawce- uchwyt.
Scena 3. Realizacja testów bezpieczeństwa
Przed wprowadzeniem każdego wtrysku jest konieczne badanie bezpieczeństwa oraz zapewnienie, że strzykawki pióro i igły działają dobrze, a usuwa się pęcherzyki powietrza.
Dawka odmierzona, równy 2 jednostki.
Zewnętrzne i wewnętrzną osłonę igły powinny być usunięte.
Z igłą pióra, delikatnie dotykając palcem kasetę z insuliną tak, wszystkie pęcherzyki powietrza są kierowane w stronę igły.
Całkowicie wcisnąć przycisk do wstrzykiwań.
Jeśli insulina pojawi się na końcu igły, to znaczy, że praca pióra strzykawki i igły prawidłowo.
Jeżeli wygląd insuliny w końcówce igły nie obserwuje, etap 3 Może to być powtarzane, aż, do momentu pojawienia się insuliny na końcu igły.
Scena 4. Wybór dawki
Dawka może być skonfigurowany do 1 Jednostki minimalnej dawki (1 jednostka) do maksymalnej dawki (80 jednostki). Jeśli chcesz wprowadzić dawkę, przekraczając 80 jednostki, powinny prowadzić 2 lub więcej wstrzyknięciach.
Dozowania powinien wyświetlić okno “0” Po zakończeniu testów bezpieczeństwa. Następnie może być zainstalowane odpowiednie dawki.
Scena 5. Dawkowanie
Pacjent powinien być poinformowany o technice wtrysku pracownika medycznego.
Igła musi wejść pod skórę.
Przycisk podania dawki powinien być wciśnięty do oporu. Odbywa się w tej pozycji przez dalsze 10 sekund do czasu wycofania igły. Zapewnia to, że wprowadzenie wybranych dawek insuliny w całości.
Scena 6. Ekstrakcja i wyrzucania igieł
We wszystkich przypadkach, po każdym wstrzyknięciu igła musi być wyrzucone. To zapewnia zapobieganie kontaminacji i / lub zakażenia,, powietrza do wnętrza pojemnika do insuliny i nieszczelności.
Podczas usuwania i utylizacji igieł powinny być specjalne środki ostrożności. Śledź zalecanych środków bezpieczeństwa dla usuwania i wyrzucania igieł (np, Wyposażenie zakładanie czapkę z jednej strony) dla, aby zmniejszyć ryzyko wypadków, związany z igłą, i zapobieganie infekcji.
Po usunięciu igły należy zamknąć pióro SoloSTAR® czapki.
Efekt uboczny
Określenie częstości występowania działań niepożądanych: Często (≥ 10%), często (≥ 1%, <10); czasami (≥ 0.1%, < 1%); rzadko (≥ 0.01%, < 0.1%), rzadko (< 0.01%).
Skutki uboczne, związane z wpływem na metabolizm węglowodanów: Często – gipoglikemiâ (zwłaszcza w przypadku, gdy dawka insuliny jest większa niż popyt na nią).
Objawy hipoglikemii zwykle pojawiają się nagle. Często jednak, na tle zaburzeń neuropsychiatrycznych neyroglikopenii (czuć się zmęczonym, zmęczenie lub osłabienie, zmniejszyła się zdolność koncentracji, senność, zaburzenia widzenia, ból głowy, nudności, Zamieszanie lub utrata, drgawki) zazwyczaj poprzedzone objawami kompensacyjna odpowiedź układu adrenergicznego (sympathoadrenal aktywacji w odpowiedzi na hipoglikemię): głód, drażliwość, drżenie nerwowe pobudzenie lub, niepokój, blada skóra, “zimno” pot, tachykardia, wyrażona serca (szybciej rozwijających się hipoglikemia, a cięższe, bardziej wyraźne objawy kompensacyjna odpowiedź układu adrenergicznego).
Ataki ciężkiej hipoglikemii, w szczególności powtarzalne, może prowadzić do wstrząsu na układ nerwowy. Epizody hipoglikemii długa i może zagrażać wyraził życia pacjentów, tk. o wzrost hipoglikemii mogą być nawet śmiertelne.
Reakcje alergiczne: rzadko – natychmiastowe typu reakcje alergiczne na insulinę (w tym insulina glargine) lub preparat elementy pomocnicze – uogólnione reakcje skórne, obrzęk naczynioruchowy, skurcz oskrzeli, niedociśnienie, szok. Reakcje te mogą stanowić zagrożenie dla życia pacjenta.
Stosowanie insuliny może indukować powstawanie przeciwciał do nich. Powstawanie przeciwciał, reaguje krzyżowo z ludzką insulinę, obserwowano z taką samą częstotliwością przy użyciu izofanowej insulinę glargine oraz. W rzadkich przypadkach obecność przeciwciał na insulinę może wymagać dostosowania dawki w celu wyeliminowania tendencji do rozwoju hipoglikemii- lub hiperglikemii.
Od układu nerwowego: rzadko – disgevziya.
Na części narządu wzroku: rzadko – niedowidzenie, retinopatia.
Znaczne zmiany w regulacji poziomu glukozy we krwi może powodować chwilowe zaburzenia spowodowane zmianami w turgor tkanki i współczynnik załamania soczewki oka.
Długotrwałe normalizacji glikemii zmniejsza ryzyko rozwoju retinopatii cukrzycowej. Na tle insuliny, towarzyszą gwałtowne wahania stężenia glukozy we krwi, możliwe nasileniem się objawów retinopatii cukrzycowej. U pacjentów z retinopatią proliferacyjną, zwłaszcza nieleczona fotokoagulacja, epizody ciężkiej hipoglikemii może prowadzić do rozwoju przejściowej utraty wzroku.
Reakcje skórne: często – a także w leczeniu innych preparatów insulinowych, vozmozhnы lipodystrofia (1-2%) opóźnia miejscowe wchłanianie insuliny; czasami – lipoatrofia. Stała zmiana miejsca wstrzyknięcia w regionach ciała, zalecany dla S / C insuliny, może zmniejszyć nasilenie reakcji lub zapobiec rozwojowi.
Na części układu mięśniowo: rzadko – bóle mięśni.
Metabolizm: rzadko – retencji sodu, obrzęk (szczególnie, W przypadku intensywnego leczenia cukrzycy prowadzi do poprawy wcześniej niedostatecznej regulacji procesów metabolicznych).
Reakcje miejscowe: często (3-4%) – czerwień, ból, świąd, pokrzywka, obrzęk i stan zapalny w miejscu wstrzyknięcia. W większości przypadków, odczynów rozwiązane w czasie od kilku dni do kilku tygodni.
Profil bezpieczeństwa u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, ogólnie, podobny do profilu bezpieczeństwa u pacjentów w starszym wieku 18 lat. U pacjentów w wieku poniżej 18 lat relatywnie bardziej prawdopodobne, że reakcje w miejscu wstrzyknięcia i reakcje skórne (wysypka, pokrzywka). Dane dotyczące bezpieczeństwa stosowania u dzieci poniżej 6 s brakuje.
Przeciwwskazania
- Dzieci do wieku 6 lat (Brak danych klinicznych na temat stosowania);
- Nadwrażliwość insuliny glarginowej lub każdy z elementów podtrzymujących leku.
Z ostrożność Lek należy stosować w okresie ciąży (możliwość zmiany zapotrzebowanie na insulinę w czasie ciąży i po urodzeniu dziecka).
Ciąża i laktacja
Należy zachować ostrożność Lantus® SoloSTAR®Ciąża. Obowiązkowe staranne monitorowanie stężenia glukozy we krwi.
U pacjentów z istniejącymi wcześniej lub ciążowej cukrzycy w okresie ciąży, ważne jest, aby zachować kontrolę stężenia glukozy we krwi. W I trymestrze ciąży zapotrzebowanie na insulinę może być zmniejszone, w II i III trymestrze – wzrost. Natychmiast po zmniejszyła zapotrzebowanie na insulinę dostawy, a zatem zwiększa ryzyko hipoglikemii. W tych warunkach niezbędne jest staranne monitorowanie stężenia glukozy we krwi.
IN badania eksperymentalne zwierzę zostało otrzymane bezpośrednio lub pośrednio embriotoksycznego danych lub płód działanie insuliny glargine.
Kontrolowane badania kliniczne bezpieczeństwa stosowania preparatu®SoloSTAR® w trakcie ciąży, nie zostało jeszcze przeprowadzone. Istnieją dowody stosowania preparatu Lantus ®®SoloSTAR® w 100 Kobiety w ciąży z cukrzycą. Przebieg i wynik ciąży u tych pacjentów nie różniły się od tych kobiet ciężarnych z cukrzycą, innych preparatów insuliny odbioru.
U kobiet w okresie karmienia piersią może wymagać korekty dozowania schematu insuliny i dieta.
Ostrzeżenia
Lantus® SoloSTAR® Nie lekiem z wyboru w leczeniu kwasicy cukrzycowej. W takich przypadkach w / w krótkim działającej insuliny.
Ze względu na ograniczone doświadczenie użycia leku Lantus ®® SoloSTAR® nie można było ocenić jego skuteczność i bezpieczeństwo u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby u pacjentów niewydolność nerek lub umiarkowane lub ciężkie.
U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zapotrzebowanie na insulinę może być zmniejszone ze względu na osłabienie jej likwidacji. U pacjentów w podeszłym wieku postępujące pogorszenie czynności nerek może prowadzić do stałego zmniejszania zapotrzebowania na insulinę.
U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby zapotrzebowanie na insulinę może być zmniejszone z powodu zmniejszonego procesu glukoneogenezy i hamowanie biotransformacji insuliny.
W przypadku złej kontroli poziomu glukozy we krwi, jak również tendencji do rozwoju hipoglikemii- lub hiperglikemii, przed rozpoczęciem właściwego schematu dawkowania, należy sprawdzić dokładność zgodnie z ustalonymi schematami, Miejsca administracji i technologii literat z wtryskiem c s /, biorąc pod uwagę wszystkie czynniki wpływające.
Gipoglikemiâ
Czas hipoglikemii zależy od profilu działania insuliny i może być stosowany, tak więc, zmieniane przez zmianę trybu leczenia. Ze względu na wzrost czasu ekspozycji długo działające insuliny Lantus ® stosowany® SoloSTAR®, spodziewać mniejsze prawdopodobieństwo nocnej hipoglikemii, natomiast w wczesnych godzin to prawdopodobieństwo jest większe. W przypadku hipoglikemii u pacjentów, otrzymywania leku Lantus® SoloSTAR®, Należy rozważyć możliwość spowolnienia wyjście ze stanu hipoglikemii w wyniku długotrwałego działania insuliny glargine.
Pacjenci, w których epizody hipoglikemii może mieć szczególne znaczenie kliniczne, Włącznie. w znacznym zwężeniem tętnic wieńcowych lub naczyń krwionośnych mózgu (Ryzyko powikłań sercowych i mózgowych w hipoglikemii), jak również u pacjentów z retinopatią proliferacyjną, zwłaszcza jeśli nie otrzymują leczenia fotokoagulację (ryzyko przemijającej utraty wzroku z powodu hipoglikemii), należy podjąć specjalne środki ostrożności i starannie monitorować poziom glukozy we krwi.
Pacjenci powinni być ostrzeżeni o stanach, w którym objawy hipoglikemii-prekursory można zmniejszyć, być mniej nasilone lub nie występować w niektórych grup ryzyka, które zawierają:
- Pacjenci, co znacząco poprawia regulację glukozy we krwi;
- Pacjenci, którzy hipoglikemia rozwija się stopniowo;
- Pacjenci w podeszłym wieku;
- Pacjenci, Tłumaczone insuliny zwierzęcej na insulinę ludzką;
- U pacjentów z neuropatią;
- Pacjenci z wieloletnią cukrzycą;
- Pacjenci, zaburzenia psychiczne;
- Pacjenci, otrzymujących jednocześnie leczenie innymi lekami.
Takie sytuacje mogą prowadzić do rozwoju ciężkiej hipoglikemii (z możliwością utraty przytomności) przed tym, Pacjent rozumie, rozwija hipoglikemię.
Kiedy, Jeżeli nie jest normalny lub zmniejszyć wydajność glikowanej hemoglobiny, należy wziąć pod uwagę możliwość powtórzenia nierozpoznany hipoglikemii (szczególnie w nocy).
Szacunek dla dozowania pacjenta, dieta i odżywianie, Prawidłowe stosowanie insuliny i kontroli objawów hipoglikemii przyczynił się znacznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia hipoglikemii. W obecności czynników, zwiększają podatność na hipoglikemii, To musi być szczególnie uważna obserwacja, tk. może wymagać dostosowania dawki insuliny. Czynniki te obejmują:
- Zmiana insuliny;
- Zwiększenie wrażliwości na insulinę (np, przy jednoczesnym wyeliminowaniu czynników stresowych);
- Przyzwyczajony, intensywniejszy lub dłuższy wysiłek fizyczny;
- Współistniejące choroby, towarzyszyć wymioty, biegunka;
- Naruszenie żywności i żywienia;
- Pomijanie posiłków;
- Spożycie alkoholu;
- Pewne zaburzenia endokrynologiczne niewyrównana (np, gipotireoz, brak przedniego płata przysadki lub nadnercza);
- Inne jednoczesnego podawania niektórych leków.
Choroby współistniejące
Podczas współistniejącej choroby wymagają bardziej intensywnej kontroli glikemii. W wielu przypadkach, analiza wykazała obecność ciał ketonowych w moczu, Często wymaga to schemat insuliny korekta dawkowania. Często zwiększa zapotrzebowanie na insulinę. Chorych na cukrzycę typu 1 Powinniśmy kontynuować regularne spożywanie, przynajmniej, Niewielka ilość węglowodanów, jeszcze podczas jedzenia tylko w małych ilościach, albo bez możliwości jedzenia, i na wymioty. U tych pacjentów nie należy całkowicie zaprzestać insuliny.
Przedawkować
Objawy: czasem ciężka i długotrwała hipoglikemia, zagrażających życiu pacjenta.
Leczenie: epizody hipoglikemii zwykle przycięte umiarkowanym przez spożycie węglowodanów użytkowych szybko. Może to być konieczne, w celu zmiany dawki leku, dieta i aktywność fizyczna.
Więcej epizodów ciężkiej hipoglikemii, towarzyszy śpiączki, drgawki lub zaburzenia neurologiczne, Popyt / m lub s / c wstrzyknięcie glukagonu, i / we wstępie 40% glukoza. Konieczne może być długotrwałe stosowanie węglowodanów i specjalisty nadzoru, tk. możliwość nawrotu hipoglikemii po krótkotrwałej poprawie klinicznej.
Interakcje
Doustnych leków, Inhibitory ACE, dyzopiramid, fibraty, fluoksetyna, Inhibitory MAO, pentoksyfilinę, propoksyfen, salitsilatы i sulyfanilamidnыe protivomikrobnыe oznacza Mughals usility działanie insuliny gipoglikemicheskoe i povыsity predraspolozhennosty k razvitiyu gipoglikemii. W tych kombinacji może wymagać zmiany dawki insuliny glargine.
GCS, danazol, diazoksid, Moczopędny, glukagon, Izoniazyd, Estrogeny, progestageny, fenotiazyny, somatotropina, sympatykomimetyczne (np, epinefryny, salbutamol, terbutalinę), Hormony tarczycy, Inhibitory proteazy, Niektóre leki przeciwpsychotyczne (np, olanzapinę lub klozapinę) może zmniejszyć hipoglikemiczne działanie insuliny. W tych kombinacji może wymagać zmiany dawki insuliny glargine.
Przy jednoczesnym stosowaniu preparatu Lantus® SoloSTAR® z beta-blokerów, klonidyna, sole litu, etanol jako możliwe wzmocnienie, i osłabienie hipoglikemiczne działanie insuliny. Pentamidyny w skojarzeniu z insuliną może spowodować hipoglikemię, który jest czasami zastępuje się hiperglikemią.
W przypadku aplikacji z narkotykami, o sympatykolitycznym działania, takie jak beta- adrenoblokatorы, klonidin, guanfacynę i rezerpina może zmniejszyć lub brak oznak kompensacyjna odpowiedź układu adrenergicznego (Aktywacja układu nerwowego współczulnego) rozwój hipoglikemii.
Interakcja farmaceutyczna
Lantus® SoloSTAR® nie należy mieszać z innymi preparatami insuliny, z innymi lekami lub rasy. Podczas mieszania lub rozcieńczanie może zmienić profil swoich działań w czasie, Oprócz, W mieszaninie z innymi insulinę może spowodować wytrącenie.
Warunki zaopatrzenia aptek
Lek jest wydany na receptę.
Warunki i terminy
Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, ciemnym miejscu w temperaturze od 2 ° C do 8 ° C; Nie zamrażać. Okres ważności – 3 rok.
W przypadku przechowywania leku Lantus® SoloSTAR® lodówki muszą zapewnić, Pojemniki, które nie są bezpośrednio w kontakcie z zamrażalnikiem lub mrożonych pakietów.
Używane jednorazowe pióra SoloSTAR® Powinien być przechowywany w ciemnym miejscu w temperaturze nie wyższej niż 25 ° C. Ampułkostrzykawka długopis SoloSTAR® Nie należy schłodzić. Przed pierwszym użyciem, Lantus długopis® SoloSTAR® Musi być utrzymywane w temperaturze pokojowej 1-2 nie.
Okres ważności w wstrzykiwaczu SoloSTAR® Po pierwszym użyciu – 4 tygodnia. Zaleca się, aby zaznaczyć datę na etykiecie pierwszej iniekcji.