Insulina glargine

Gdy ATH: A10AE04

Farmakologiczne działanie

Farmakologiczne działanie – gipoglikemicescoe.

Aplikacja – cukrzyca, wymaga leczenia insuliną, dorosły, młodzieży i dzieci w wieku powyżej 6 lat.

Związane z insulinovmi specyficzne receptory (opcji łącza są zbliżone do tych z insuliny ludzkiej), mediacji efektów biologicznych, podobne do insuliny endogennej. Reguluje metabolizm glukozy. Insulina i jej analogi niższy poziom glukozy we krwi, wychwyt glukozy poprzez stymulowanie tkanek obwodowych (mięśni szkieletowych, a zwłaszcza tkanki tłuszczowej), i hamowania wytwarzania glukozy w wątrobie (glukoneogeneza). Insulina hamuje lipolizę w adipocytach i proteolizy, przy jednoczesnym zwiększeniu syntezy białek.

Farmakokinetyka

Po wprowadzeniu podskórnego tłuszczu rozwiązanie kwaśny zneutralizowani powstawania mikroprecipitatov, z których są stale uwalniane małe ilości insuliny glargine, dostarczanie przewidywalne, gładkie (bez szczytów) Profil «krzywa koncentracji czas», równie dobrze jak większy czas trwania.

Po p/do wprowadzenia akcji występuje, średnia, przez 1 nie. Średni czas trwania 24 nie, maksymalna - 29 nie. Jednorazowa w ramach dni p/do zrównoważonego średnie stężenie insuliny we krwi osiąga się poprzez glargina 2-4 dni po wprowadzeniu pierwszej dawki.

Porównawcze badania stężenia insuliny i insuliny glargina-izofana w surowicy osób zdrowych i chorych, Cukrzyca, Po p/wprowadzenie leków zidentyfikowane absorpcji opóźnione i znacznie dłużej, a także brak stężeń w glargina insuliny w porównaniu do insuliny izofanom.

W podskórnej tkanki tłuszczowej u ludzi insuliny glargine dzielona jest częściowo karboksylowe koniec łańcucha z powstawania aktywnych metabolitów: M1 (21(A) - Gly - insulina) i M2 (21A-des-Gly-30v-Thr-insulin). Osocza zawiera zarówno niezmodyfikowanej insuliny glargine, i jej produkty rozkładu.

Rakotwórczości, MUTAGENNOŚĆ, wpływ na płodność

Badania rakotwórczości dwa lata insuliny glargine przeprowadzono u myszy i szczurów, kiedy jest stosowany w dawkach do 0,455 mg / kg (o 5 i 10 razy większe dawki dla ludzi, gdy s/do wprowadzenia). Dane uzyskane nie pozwalała ostateczne wnioski, dotyczące samic myszy, z powodu dużej śmiertelności we wszystkich grupach niezależnie od dawki. Gistiocitomy w ziemi wtrysku w męski szczury (statystycznie znaczące) i u samców myszy (statystycznie nie istotny) Podczas korzystania z kwaśnych rozpuszczalnika. Guzy te nie zostały odnalezione w samice zwierząt przy użyciu soli kontroli lub uwalniania insuliny w innych rozpuszczalnikach. Znaczenie tej obserwacji u ludzi jest nieznany.

Mutagennocti insuliny Glargine zostały zidentyfikowane w liczbie badań (Test Amesa, test z komórki ssaków transferazie guaninfosforiboziltransferazoj), w testach na aberracji chromosomalnych (w vitro cytogenetyczne w komórkach V79, in vivo chomik chiński).

Badanie płodności, jak również jak w- a po porodzie studia samiec i samica szczury rezygnować p/do insuliny dawki, o 7 razy wyższa niż zalecane począwszy od dawki dla p/do wprowadzenia osoby, zidentyfikowanych toksyczności u matek, dawki spowodowane hipoglikemii, w tym kilka zgonów.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość.

Obowiązywać ograniczenia

Dzieci do wieku 6 lat (Bezpieczeństwo i skuteczność nie zostały określone).

Ciąża i laktacja

Działanie teratogenne. Reprodukcji i teratogenności badania przeprowadzone u szczurów i królików Himalayan gdy s/do wprowadzenia insuliny (insuliny glargine i regularne insuliny ludzkiej). Insuliny wstrzykuje samic szczurów przed krycia, podczas krycia i całej ciąży w dawkach do 0,36 mg / kg / dzień (o 7 zalecane rozpoczęcie dawka razy wyższe kiedy s/do wprowadzenia w ludzi). Krolikam podczas organogeneza wstrzykniętą insulinę w dawkach 0,072 mg / kg / dzień (o 2 zalecane rozpoczęcie dawka razy wyższe kiedy s/do wprowadzenia w ludzi). Ogólnie efekty insuliny glargina insuliny i normalne w tych zwierząt nie odbiegała. Nie było naruszenia płodność i wczesny rozwój zarodka.

U pacjentów z wcześniej dostępne lub ciężarnych cukrzyca w okresie ciąży jest ważne, aby utrzymać odpowiednie rozporządzenie procesów metabolicznych. Zapotrzebowanie na insulinę może zmniejszyć w pierwszym trymestrze ciąży i zwiększyć w II i III trymestrze ciąży. Bezpośrednio po porodzie na insulinę zmniejsza się szybko (zwiększa ryzyko wystąpienia hipoglikemii). W tych warunkach niezbędne jest staranne monitorowanie stężenia glukozy we krwi.

To jest przestroga u kobiet w ciąży (nie przeprowadziły dobrze kontrolowanych badań klinicznych u kobiet w ciąży).

Działania Kategoria spowodować FDA - C.

Należy zachować ostrożność podczas karmienia piersią (nieznany, Czy insuliny glargine jest wydalany w mleku kobiet). W karmiących kobiet może wymagać odpowiedniej dawce insuliny i dieta.

Efekt uboczny

Hipoglikemia jest najczęściej następstwem niepożądanych insulinoterapii, może wystąpić, Jeśli dawka insuliny jest zbyt wysoka w porównaniu z potrzebą. Ataki ciężkiej hipoglikemii, w szczególności powtarzalne, może prowadzić do wstrząsu na układ nerwowy. Epizody hipoglikemii długa i może zagrażać wyraził życia pacjentów. Zaburzenia neuropsychiatryczne na tle hipoglikemii ("Zmierzch" świadomości lub utraty, drgawki) zazwyczaj poprzedzone objawami kompensacyjna odpowiedź układu adrenergicznego (aktywacji układu współczulnego, nadnerczy, w odpowiedzi na hipoglikemię): głód, drażliwość, "zimny pot", tachykardia (Hipoglikemia rozwija się szybciej i większe niż, bardziej wyraźne objawy kompensacyjna odpowiedź układu adrenergicznego).

Niepożądanych zjawisk ze strony oka. Znaczące zmiany w rozporządzeniu glukozy we krwi może spowodować tymczasowe wzroku ze względu na zmiany w tkance turgor i załamania światła na soczewce oka. Długotrwałe normalizacji glikemii zmniejsza ryzyko rozwoju retinopatii cukrzycowej. Insulinoterapii, wraz z ostrych wahań stężenia glukozy we krwi, może prowadzić do czasowego wadą prądów retinopatii cukrzycowej. U pacjentów z retinopatią proliferacyjną, zwłaszcza nieleczona fotokoagulacja, epizody ciężkiej hipoglikemii może prowadzić do rozwoju przejściowej utraty wzroku.

Lipodystrofia. Podobnie jak w przypadku innych leczenia insuliną, w miejscu wstrzyknięcia mogą rozwijać lipodystrofia i lokalnych opóźnienie wchłaniania/wchłaniania insuliny. Podczas badań klinicznych w prowadzeniu terapii insuliny z insuliny glargine lipodystrofia zaobserwowano w 1-2% pacjentów, Podczas lipoatrofiâ było wspólne. Stała zmiana miejsca wstrzyknięcia w regionach ciała, zalecany dla S / C insuliny, może zmniejszyć nasilenie reakcji lub zapobiec rozwojowi.

Reakcje miejscowe przy wprowadzaniu i reakcje alergiczne. Podczas badań klinicznych w prowadzeniu terapii insuliny z insuliną glargine wtrysku strony reakcje były obserwowane w 3-4% pacjentów. Takie reakcje zawarte zaczerwienienie, ból, świąd, pokrzywka, obrzęk i stan zapalny. Większość drobnych reakcje na zastrzyk insuliny jest zwykle rozpoznawana w okresie czasu od kilku dni do kilku tygodni. Nadwrażliwość typu natychmiastowe reakcje alergiczne na insulinę rozwija się rzadko. Podobne reakcje na insulinę (w tym insulina glargine) lub substancji pomocniczych mogą obejmować rozwój reakcje uogólnione skóry, angioneuroticeski ból, skurcz oskrzeli, niedociśnienie tętnicze lub szok i może, tak więc, zagrażają życiu pacjenta.

Inne reakcje. Stosowanie insuliny może indukować powstawanie przeciwciał do nich. Podczas badań klinicznych w grupach pacjentów, leczonych insuliną i insuliny izofanom-glarginom, Powstawanie przeciwciał, reaguje krzyżowo z ludzką insulinę, obserwowane z tą samą częstotliwością. W rzadkich przypadkach obecność tych przeciwciał do insuliny mogą wymagać dostosowania dawki skorygować skłonność do rozwoju hipotezy- lub hiperglikemii. Rzadko insuliny może spowodować wydalanie sodu i opóźnienie powstawania obrzęków, zwłaszcza jeśli intensywnej insulinoterapii poprawia wcześniej nieodpowiednie regulacji procesów metabolicznych.

Interakcje

Pharmaceutical niezgodne z roztworami innych leków. Insuliny glargine nie powinny być mieszane z innymi lekami lub insuliny (Kiedy mieszania lub rozcieńczenia można zmienić profil jego ważności w czasie, Oprócz, W mieszaninie z innymi insulinę może spowodować wytrącenie). Kilka HP wpływa na metabolizm glukozy, że mogą wymagać dostosowania dawki insuliny glargina. DO HP, że może wzmocnić efekt gipoglikemicescoe insuliny oraz zwiększyć podatność na rozwój hipoglikemii, obejmować gipoglikemicakie doustne środki, Inhibitory ACE, dyzopiramid, fibraty, fluoksetyna, Inhibitory MAO, pentoksyfilinę, propoksyfen, Salicylany i sulfonamidy antybiotyków. DO HP, który może osłabić działanie hipoglikemizujące insuliny, glikokortykosteroidy są, danazol, diazoksid, Moczopędny, glukagon, Izoniazyd, Estrogeny, progestageny, somatotropina, takie simpatomimetiki, Jak adrenalina, salbutamol, hormony tarczycy i pozwoli, Inhibitory proteazy, fenotiazyny, olanzapina, klozapyn.

Beta-blokery, klonidin, sól litu, alkohol może zarówno zwiększenia, i osłabiać hipoglikemizujące działanie insuliny. Pentamidyna może spowodować hipoglikemię, który jest czasami zastępuje się hiperglikemią. Pod wpływem tych leków simpatolitičeskogo działania, jak beta-adrenoblokatora, klonidin, guanfacin rezerpina i oznak adrenergiczne kontrregulâcii mogą być zmniejszone lub nieobecny.

Przedawkować

Objawy: czasem ciężka i długotrwała hipoglikemia, zagrażających życiu pacjenta.

Leczenie: umiarkowane epizody hipoglikemii zatrzymany przez spożycie przyswajalne węglowodany. Może to być konieczne, w celu zmiany dawki leku, dieta i aktywność fizyczna. Epizody ciężkiej hipoglikemii, towarzyszy śpiączki, drgawki lub zaburzenia neurologiczne, Popyt / m lub s / c wstrzyknięcie glukagonu, tak dobrze jak w/w roztworze dekstrozy wprowadzenie. Konieczne może być długotrwałe stosowanie węglowodanów i specjalisty nadzoru, tk. Hipoglikemii mogą powtarzać się po widocznej poprawy klinicznej.

Dawkowanie i Administracji

P /, w podskórnej tkanki tłuszczowej brzucha, na ramię lub biodra, zawsze w tym samym czasie 1 raz dziennie. Miejsca iniekcji należy przekładane z każdego nowego wtrysku w zalecane obszary po p/wprowadzenie leku. Dawka i czas dnia wprowadzenia wybrane indywidualnie. U pacjentów z cukrzycą typu 2 Może być stosowany zarówno w monoterapii, lub w połączeniu z innymi hipoglikemii HP.

W / w normalnej dawce, przeznaczone do S / C administracji, może prowadzić do rozwoju ciężkiej hipoglikemii.

Migracja z innych leków gipoglikemicakimi leczenie na insulinę glargine. Kiedy można zastąpić schemat leczenia średni czas trwania lub długo działające insuliny glargine schematu leczenia mogą wymagać korekty codziennej dawki insuliny bazalnych, i również konieczność modyfikacji towarzyszących terapii protivodiabeticescoy (dawki i schemat dodatkowo stosować insulinę krótko działających lub ich odpowiednik lub dawki gipoglikemicakih doustne leki). Przeniesienie pacjentów z dwa razy w ciągu 24 godzin izofana insuliny na jednym z insuliny glargine aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia hipoglikemii w nocy i wcześnie rano czasu należy zmniejszyć dawki początkowej bazalnych insuliny w 20-30% w pierwszym tygodniu leczenia. Podczas okresu zmniejszenie dawki może być zwiększone dawki insuliny korotkodejstvuûŝego, i następnie Dawkowanie należy dostosować indywidualnie. Procesie przełączania do insuliny glargine i w pierwszych tygodniach po wymaga starannego monitorowania stężenia glukozy we krwi.

W przypadku poprawy regulacji metabolizmu i zwiększonej wrażliwości na insulinę może być konieczność dalszego trybu korekcji. Może być również wymagane dostosowanie dawki, np, Zmiany w masie ciała, jego styl życia, czas dzień do podawania leku lub gdy inne okoliczności, przyczyniając się do zwiększenia podatności na rozwój hipo-- lub hiperglikemii.

Leku nie należy podawać w /, czas trwania działania ze względu na jego wprowadzenie w podskórnej tkance tłuszczowej.

Środki ostrożności

Nie jest lekiem z wyboru w leczeniu cukrzycowej kwasicy ketonowej (w takich przypadkach zaleca się z wprowadzeniem insuliny krótko działające).

Doświadczenie w zakresie stosowania ograniczony, W związku z tym nie było możliwe do oceny bezpieczeństwa i skuteczności w leczeniu pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby lub średnio ciężkich lub ciężką niewydolnością nerek. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zapotrzebowanie na insulinę może być zmniejszone ze względu na osłabienie jej likwidacji. Starszych pacjentów postępujące pogorszenie funkcji nerek może prowadzić do stałego zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę. U pacjentów z ciężką niewydolnością wątroby zapotrzebowanie na insulinę może być zmniejszone z powodu zmniejszonego procesu glukoneogenezy oraz biotransformacji insuliny. W przypadku złej kontroli poziomu glukozy we krwi, jak również tendencji do rozwoju hipoglikemii- lub hiperglikemii, przed trybie korekty należy sprawdzić prawidłowość przestrzegania zalecanej poddawania, Miejsca administracji i technologii literat z wtryskiem c s /, biorąc pod uwagę wszystkie czynniki, istotnych kwestii.

Gipoglikemiâ. Rozwoju hipoglikemii zależy od profilu działania używane insuliny i można, tak więc, zmieniane przez zmianę trybu leczenia. Ze względu na zwiększony czas przyjmowanie insuliny długo działające przy użyciu Lantusa zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia hipoglikemii nocnej, natomiast w godzinach porannych można zwiększyć prawdopodobieństwo tego. Pacjenci, w których epizody hipoglikemii może mieć szczególne znaczenie kliniczne, takie jak u pacjentów ze zwężeniem tętnic wieńcowych lub naczyń krwionośnych mózgu (Ryzyko powikłań sercowych i mózgowych w hipoglikemii), jak również u pacjentów z retinopatią proliferacyjną, zwłaszcza jeśli nie otrzymują leczenia fotokoagulację (ryzyko przemijającej utraty wzroku z powodu hipoglikemii), należy podjąć specjalne środki ostrożności, i także zaleca się wzmocnić monitorowanie stężenia glukozy we krwi. Pacjentów należy znać okoliczności, gdzie gipoglikemii objawy mogą zmienić zwiastunami-, stają się łagodniejsze lub nieobecny w niektórych grup ryzyka, Włącznie. pacjentów, co znacząco poprawia regulację glukozy we krwi; pacjentów, którzy hipoglikemia rozwija się stopniowo; pacjentów w podeszłym wieku; u pacjentów z neuropatii; u pacjentów z długi fragment cukrzycy; pacjentów, psychicznie; pacjentów, otrzymujących leczenie z innymi lekami (cm. "Interakcje"). Takie sytuacje mogą prowadzić do rozwoju ciężkiej hipoglikemii (z możliwością utraty przytomności) przed, Pacjent rozumie, rozwija hipoglikemię.

Kiedy, Jeśli obserwowane wskaźniki normalnego lub obniżonej hemoglobiny glycated, należy wziąć pod uwagę możliwość powtórzenia nierozpoznany hipoglikemii (szczególnie w nocy).

Szacunek dla dozowania pacjenta, dieta i odżywianie, właściwego wykorzystania insuliny i kontrola nad wyglądem objawy hipoglikemii przyczyniają się znacznie zmniejszyć ryzyko wystąpienia hipoglikemii. Czynniki, zwiększenie podatności na hipoglikemię, wymaga szczególnie starannego monitorowania, tk. mogą wymagać dostosowania dawki insuliny. Czynniki te obejmują: zmienić gdzie wprowadzenie insuliny; zwiększenie wrażliwości na insulinę (na przykład, kiedy stres czynników); nietypowe, intensywniejszy lub dłuższy wysiłek fizyczny; współistniejące choroby, towarzyszyć wymioty, biegunka; diety i nawyków żywieniowych; nieodebranych posiłek; spożycie alkoholu; Niektóre niewyrównana zaburzenia endokrynologiczne (na przykład niedoczynność tarczycy, brak przedniego płata przysadki lub nadnercza); Leczenie niektórych innych właściwości.

Choroby współistniejące. Jeśli chcesz bardziej intensywne interkurrentnykh chorób monitorowania stężenia glukozy we krwi. W wielu przypadkach, analiza wykazała obecność ciał ketonowych w moczu, Często wymaga to schemat insuliny korekta dawkowania. Często zwiększa zapotrzebowanie na insulinę. Chorych na cukrzycę typu 1 należy kontynuować regularne spożywanie co najmniej niewielkich ilości węglowodanów, nawet jeśli są w stanie spożywać pokarmy tylko w małych ilościach lub w ogóle nie może jeść, Jeśli oni są wymioty, itp.. U tych pacjentów nie należy całkowicie zaprzestać insuliny.