AVANDAGLIM

Materiał aktywny: Glimepiryd, Rozyglitazonu
Gdy ATH: A10BD04
CCF: Doustnych leków
Kody ICD-10 (świadectwo): E11
Producent: GlaxoSmithKline (Wielkiej Brytanii)

POSTAĆ, SKŁAD OPAKOWANIA

Pigułki, Powlekane Kolor różowy, trójkątny z zaokrąglonymi krawędziami, z nadrukiem “GSK” na jednej stronie i “4/4” z drugiej strony; prezentacji – biały.

Substancje pomocnicze: monohydrat laktozy, celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobię sodową, gipromelloza (HPMC) 3cP, stearynian magnezu.

Kompozycja osłonki: Opadry^® brązowy 03B267184 (gipromelloza (HPMC) 6cP (E464), Dwutlenek tytanu (E171, CI77891), barwnik czerwony tlenek żelaza (E172, Cl77491), czarny tlenek żelaza barwnika (E172, Cl77499), makrogol 400).

14 PC. – pęcherze (1) – Pakuje tektury.
14 PC. – pęcherze (2) – Pakuje tektury.
14 PC. – pęcherze (4) – Pakuje tektury.
14 PC. – pęcherze (8) – Pakuje tektury.

Pigułki, Powlekane w kolorze czerwonym, soczewkowy, trójkątny z zaokrąglonymi krawędziami, z nadrukiem “GSK” na jednej stronie i “8/4” z drugiej strony; prezentacji – biały.

Substancje pomocnicze: monohydrat laktozy, celuloza mikrokrystaliczna, karboksymetyloskrobię sodową, gipromelloza (HPMC) 3cP, stearynian magnezu.

Kompozycja osłonki: Opadry^® czerwony 03B253474 (gipromelloza (HPMC) 6cP (E464), Dwutlenek tytanu (E171, Cl77891), barwnik czerwony tlenek żelaza (E172, Cl77491), makrogol 400).

14 PC. – pęcherze (1) – Pakuje tektury.
14 PC. – pęcherze (2) – Pakuje tektury.
14 PC. – pęcherze (4) – Pakuje tektury.
14 PC. – pęcherze (8) – Pakuje tektury.

* międzynarodowa nazwa niezastrzeżone, zalecany przez WHO – rozyglitazon.

Farmakologiczne działanie

Doustnych leków. Avandaglim zawiera dwie substancje czynne o uzupełniających się mechanizmach działania., poprawa kontroli glikemii u pacjentów z cukrzycą typu 2 2: maleinian rozyglitazonu, należący do klasy tiazolidynodionów, i glimepiryd, członek klasy pochodnych sulfonylomocznika. Mechanizm działania tiazolidynodionów jest, głównie, w zwiększaniu wrażliwości tkanek docelowych na insulinę, podczas gdy pochodne sulfonylomocznika działają, głównie, zwiększenie uwalniania insuliny przez funkcjonujące komórki β trzustki. Dzięki innym, ale uzupełniające się mechanizmy działania, Terapia skojarzona z rozyglitazonem i pochodną sulfonylomocznika powoduje synergistyczną poprawę kontroli glikemii u pacjentów z cukrzycą typu 2. 2.

Rozyglitazonu

Selektywny i silny agonista jądrowego receptora PPAR-γ (receptory aktywowane przez proliferatory peroksysomów – gamma), należący do leków hipoglikemizujących z grupy tiazolidynodionów. Poprawia kontrolę glikemii poprzez zwiększenie wrażliwości na insulinę kluczowych tkanek docelowych, jak tkanka tłuszczowa, mięśni szkieletowych i wątroby. Znany, że insulinooporność odgrywa ważną rolę w patogenezie cukrzycy typu 2 2. Stąd, rozyglitazon poprawia kontrolę metaboliczną poprzez obniżenie poziomu glukozy we krwi, krążącej insuliny i wolnych kwasów tłuszczowych.

Hipoglikemiczne działanie rozyglitazonu wykazano w eksperymentalnych modelach cukrzycy typu 2. 2 u zwierząt. Wykazano, że rozyglitazon zachowuje funkcję komórek β, o czym świadczy wzrost masy wysepek Langerhansa trzustki oraz wzrost zawartości w nich insuliny, a także zapobiega rozwojowi ciężkiej hiperglikemii. Ustalono również,, że rozyglitazon znacznie spowalnia rozwój dysfunkcji nerek i nadciśnienia skurczowego. Rozyglitazon nie stymuluje trzustkowego wydzielania insuliny i nie powoduje hipoglikemii u szczurów i myszy..

Zgodnie z mechanizmem działania rozyglitazonu, poprawie kontroli glikemii towarzyszy klinicznie istotne zmniejszenie stężenia insuliny w surowicy. Zmniejszają się również stężenia prekursorów insuliny., że, ponieważ może to, są czynnikami ryzyka chorób układu krążenia. Jednym z kluczowych rezultatów leczenia rozyglitazonem jest znaczna redukcja stężeń wolnych kwasów tłuszczowych..

Glimepiryd

Głównym mechanizmem hipoglikemizującego działania glimepirydu jest stymulowanie uwalniania insuliny przez funkcjonujące komórki β trzustki.. Oprócz, efekty pozatrzustkowe również odgrywają rolę w działaniu pochodnych sulfonylomocznika, takie jak glimepiryd, co zostało potwierdzone jako przedkliniczne, a także badania kliniczne, seans, że podawanie glimepirydu może zwiększać wrażliwość tkanek obwodowych na insulinę. Dane te są zgodne z wynikami badania długoterminowego, randomizowane, kontrolowanym placebo badaniu, w którym terapia glimepirydem poprawiła poposiłkową odpowiedź na insulinę/peptyd C, i ogólną kontrolę glikemii bez wywoływania klinicznie istotnego wzrostu poziomu insuliny/peptydu C na czczo. Ale, podobnie jak w przypadku innych pochodnych sulfonylomocznika, Mechanizm hipoglikemizującego działania glimepirydu podczas długotrwałego stosowania nie jest do końca wyjaśniony..

U zdrowych ochotników minimalna skuteczna dawka doustna wynosi ok 600 g. Działanie glimepirydu jest zależne od dawki i powtarzalne.. Fizjologiczna odpowiedź na ostry wysiłek fizyczny, czyli. zmniejszenie wydzielania insuliny, konserwowane przez glimepiryd.

Nie było istotnej różnicy w działaniu glimepirydu podczas przyjmowania leku przez 30 minut przed posiłkiem lub tuż przed posiłkiem. Pojedyncza dawka glimepirydu zapewniała dobrą kontrolę metaboliczną u pacjentów z cukrzycą przez ponad 24 nie. Oprócz, w badaniu klinicznym dobrą kontrolę metaboliczną osiągnięto w 12 z 16 Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek (QC mniej 80 ml / min). Chociaż hydroksylowany metabolit glimepirydu powoduje niewiele, ale znaczny spadek poziomu glukozy w surowicy u zdrowych osób, to tylko niewielka część ogólnego działania leku.

Farmakokinetyka

Avandaglim

Wielokrotne podawanie rozyglitazonu (8 mg / dobę) nie wpływa znacząco na farmakokinetykę glimepirydu, gdy jest przyjmowany jednorazowo (4 mg). Dawka Odnokratnaya (4 mg) glimepiryd nie ma klinicznie istotnego wpływu na farmakokinetykę rozyglitazonu w stanie stacjonarnym (8 mg / dobę).

W badaniu biorównoważności preparatu Avandaglim (4 mg/4 mg) według wskaźników, takich jak AUC i Cmax_maks wykazano rozyglitazon, że w pojedynczej dawce leku złożonego Avandaglim był biorównoważny z rozyglitazonem w dawce 4 mg, gdy jest przyjmowany jednocześnie z glimepirydem w dawce 4 mg na pusty żołądek.

AUC glimepirydu po podaniu pojedynczej dawki avandaglimu na pusty żołądek w dawce 4 mg/4 mg było biorównoważne z równoczesnym podawaniem glimepirydu z rozyglitazonem. Stopień wchłaniania rozyglitazonu i glimepirydu podczas przyjmowania leku Avandaglim po posiłku był równoważny temu, gdy były one stosowane jednocześnie w postaci oddzielnych preparatów..

Poniższe informacje odzwierciedlają właściwości farmakokinetyczne poszczególnych składników produktu Avandaglim..

Absorpcja

Rozyglitazonu

Bezwzględna biodostępność rozyglitazonu po podaniu doustnym 4 mg lub 8 mg to ok 99%. Z_makh rozyglitazon jest osiągany w ok 1 h po spożyciu.

W zakresie dawek terapeutycznych stężenia rozyglitazonu w osoczu są w przybliżeniu proporcjonalne do dawki..

Przyjmowanie rozyglitazonu z jedzeniem nie zmienia AUC., ale w porównaniu z postem obserwuje się nieznaczny spadek C_maks (o 20-28%) oraz zwiększył się t_maks (1.75 nie). Te niewielkie zmiany są nieistotne klinicznie., dlatego rozyglitazon można przyjmować z posiłkiem lub bez posiłku. Zwiększenie pH w żołądku nie wpływa na wchłanianie rozyglitazonu..

Glimepiryd

Po podaniu doustnym glimepiryd jest całkowicie (100%) wchłaniany w przewodzie pokarmowym. Badania z udziałem zdrowych osób, którzy raz przyjmowali doustnie glimepiryd lub pacjenci z cukrzycą typu 2, regularne przyjmowanie glimepirydu doustnie, pokazano, że znaczna jego część jest wchłaniana 1 h po podaniu, T_maks 2-3 nie.

Dystrybucja

Rozyglitazonu

V_D rozyglitazon równy m.in 14 l, a całkowity klirens osoczowy wynosi ok 3 l/h u zdrowych ochotników. Wysoki stopień wiązania z białkami osocza (o 99.8%), nie zależy od stężenia leku i wieku pacjenta. Obecnie nie ma danych dotyczących kumulacji rozyglitazonu podczas jego przyjmowania. 1 lub 2 razy / dobę.

Glimepiryd

Po podaniu dożylnym zdrowym ochotnikom V_D jest równe 8.8 l (113 ml / kg), całkowita odprawa była 47.8 ml / min. Wiązanie z białkami – więcej 99.5%.

Metabolizm

Rozyglitazonu

Poddana intensywny metabolizm, wydalane w postaci metabolitów. Główne szlaki metaboliczne to N-demetylacja i hydroksylacja, następnie sprzęganie z siarczanem i kwasem glukuronowym. Metabolity rozyglitazonu nie wykazują aktywności farmakologicznej..

Badania in vitro wykazały,, że rozyglitazon jest metabolizowany głównie przez izoenzym CYP2C8 i w znacznie mniejszym stopniu – izoenzym CYP2C9.

In vitro rozyglitazon nie wykazuje znaczącego działania hamującego na izoenzymy CYP1A2., CYP2A6, CYP2C19, CYP2D6, CYP2E1, CYP3A i CYP4A, tak mało prawdopodobne, że in vivo wejdzie w znaczące interakcje metaboliczne z lekami, которые метаболизируются этими изоферментами системы цитохрома Р450. Rozyglitazon umiarkowanie hamuje CYP2C8 in vitro (ингибирующая концентрация составляет 18 mmol) и слабо ингибирует изофермент CYP2C9 (ингибирующая концентрация составляет 50 mmol). Исследование взаимодействия росиглитазона с варфарином in vivo показало, что росиглитазон не взаимодействует с субстратами изофермента CYP2C9.

Glimepiryd

Глимепирид полностью метаболизируется путем окисления как при в/в введении, так и после приема внутрь. Основными его метаболитами являются циклогексилгидроксиметил-дериват (M1) i pochodną karboksylową (M2). Biotransformacja glimepirydu do pochodnej M1 zachodzi przy udziale izoenzymu CYP2C9. M1 в дальнейшем метаболизируется до М2 одним или несколькими цитозольными ферментами. M1, в отличие от М2, ma 1/3 фармакологической активности глимепирида. Клиническая значимость гипогликемического действия M1 не ясна.

Odliczenie

Rozyglitazonu

Общий плазменный клиренс росиглитазона составляет около 3 l /, Podczas gdy końcowe T_1/2 równa się około 3-4 nie. Obecnie nie ma danych dotyczących kumulacji rozyglitazonu podczas jego przyjmowania. 1 lub 2 razy / dobę. O 2/3 принятой внутрь дозы росиглитазона выводится почками, o 25% выводится кишечником. В неизменном виде не обнаруживается ни в моче, ни в кале. Ostateczna T_1/2 jest o 130 nie, co wskazuje na bardzo powolne wydalanie metabolitów. При повторном приеме внутрь росиглитазона не исключена кумуляция его метаболитов в плазме, w szczególności, osnovnogo metabolit (parahydroksysiarczan), którego stężenie, przypuszczalnie, może wzrosnąć w 5 czas.

Glimepiryd

T_1/2 glimepirydu wynosi ok 5-8 nie. Po doustnym podaniu glimepirydu, Strażnik izotopów ¹⁴Z, o 60% podana dawka jest wydalana z moczem w 7 dniu, 80-90% – w postaci M1 i M2. O 40% podana dawka jest wydalana z kałem, do 70% – w postaci M1 i M2. В неизменном виде не обнаруживается ни в моче, ни в кале. Przy w/w drodze podania nie ma oznak wydalania glimepirydu lub jego metabolitu M1 z żółcią.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Nie stwierdzono istotnych różnic w farmakokinetyce rozyglitazonu i glimepirydu u mężczyzn i kobiet..

Nie stwierdzono istotnych różnic w farmakokinetyce rozyglitazonu i glimepirydu u pacjentów w podeszłym wieku i dorosłych bez zaburzeń czynności nerek..

Nie stwierdzono istotnych różnic w farmakokinetyce rozyglitazonu u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub schyłkową niewydolnością nerek poddawanych przewlekłej hemodializie..

Brak danych dotyczących stosowania glimepirydu u pacjentów, w trakcie hemodializy. U pacjentów z niewydolnością nerek (CC poniżej 22 ml / min) udało się utrzymać odpowiednią kontrolę glikemii przy dawce wynoszącej zaledwie 1 mg / dobę.

U pacjentów z umiarkowanymi do ciężkich zaburzeniami czynności wątroby (Klasy B i C Childa-Pugha) C_maks i AUC były w środku 2-3 razy wyższe, co jest wynikiem zwiększonego wiązania rozyglitazonu z białkami osocza i zmniejszonego klirensu.

Ponieważ nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania glimepirydu u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, Avandaglim nie jest zalecany u tych pacjentów..

Świadectwo

- Cukrzyca typu 2 (do kontroli glikemii w przypadku niepowodzenia monoterapii pochodnymi sulfonylomocznika lub tiazolidynodionem, i pacjenci, которые уже получали комбинированную терапию препаратами тиазолидиндиона и сульфонилмочевины);

Авандаглим может быть использован в комбинации с метформином (trójskładnikowa kombinacja) do kontroli glikemii.

Schemat dawkowania

Schemat dawkowania preparatu Avandaglim jest wybierany i ustalany indywidualnie.. Необходимо учитывать индивидульный текущий гликемический контроль у пациента и риск развития гипогликемии.

Авандаглим следует принимать 1 razy / dzień z posiłkami.

Dorośli при переходе от терапии росиглитазон + glimepiryd w postaci monopreparatów do preparatu złożonego (Avandaglimu) dawka początkowa leczenia skojarzonego powinna być oparta na już przyjętych dawkach rozyglitazonu i glimepirydu.

Z niewystarczającą kontrolą glikemii podczas przyjmowania monoleków glimepirydu w dawce 4 mg / dobę, początkowa dawka leku Avandaglim wynosi 4 mg rozyglitazonu/4 mg glimepirydu.

Pacjenci ze słabą kontrolą glikemii, leczonych innymi lekami z grupy sulfonylomocznika (inne niż chlorpropramid) w dawce co najmniej połowy dawki maksymalnej, к лечению добавляют росиглитазон в дозировке 4 mg / dobę, по достижении адекватного контроля гликемии можно переходить на лечение Авандаглимом в дозе 4 mg rozyglitazonu/4 mg glimepirydu 1 czas, dzień /.

Суточная доза Авандаглима может быть увеличена для поддержания индивидуального гликемического контроля у пациента. Терапевтический эффект после коррекции дозы может не проявляться в течение 6-8 недель для росиглитазона и в течение 1-2 недель для глимепирида. W razie potrzeby, увеличение дозы росиглитазона возможно только по прошествии 8 tygodniach stosowania. Титрование дозы ведется до максимальной суточной дозы 8 mg rozyglitazonu/4 mg glimepirydu. Повышение дозы росиглитазона до 8 мг в сутки следует предпринимать с осторожностью после оценки риска развития нежелательных реакций, связанных с задержкой жидкости в организме.

Потребность в глимепириде может уменьшаться на протяжении терапии. В случае гипогликемии необходимо уменьшить дозу глимепирида или полностью отменить его. Dostosowanie dawki jednego ze składników leku Avandaglim, rozyglitazon lub glimepiryd, może być wymagane w połączeniu z innymi lekami.

Obecnie nie ma danych dotyczących stosowania leku Avandaglim w Dzieci do 18 lat, dlatego nie zaleca się stosowania preparatu Avandaglim w tej grupie wiekowej..

Dawka początkowa i podtrzymująca preparatu Avandaglim w pacjentów w podeszłym wieku należy odpowiednio dostosować ze względu na możliwe pogorszenie czynności nerek w tej grupie pacjentów. Każde dostosowanie dawki powinno być oparte na danych dotyczących czynności nerek., które należy stale monitorować.

W u pacjentów z łagodną do umiarkowanej niewydolnością nerek (CC 30-80 ml / min) istnieje zwiększone ryzyko hipoglikemii podczas zmiany leczenia z innych leków z grupy pochodnych sulfonylomocznika na leczenie produktem Avandaglim, поэтому в таких случаях рекомендуется соответствующее наблюдение.

U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (CC poniżej 30 ml / min) Авандаглим противопоказан.

Данные о применении глимепирида у pacjentów, w trakcie hemodializy, nie.

Поскольку адекватные данные о применении глимепирида у Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby nie, Avandaglim nie jest zalecany u tych pacjentów..

Efekt uboczny

Częstość występowania działań niepożądanych zdefiniowano w następujący sposób: Często (≥ 1/10), często (≥ 1/100 i <1/10), czasami (≥1 / 1000 <1/100), rzadko (≥ 1/10 000 i <1/1000) i bardzo rzadko (<1/10 000), w tym pojedyncze przypadki.

Avandaglim

Ograniczone dane, z niedawno zakończonych badań klinicznych, pokaz, что профиль безопасности комбинированного препарата росиглитазона и глимепирида с фиксированной дозой в целом сходен с таковым, obserwowane podczas łącznego stosowania rozyglitazonu i innych leków z grupy sulfonylomocznika.

Poniższe dane odzwierciedlają informacje o profilu bezpieczeństwa, полученную при применении росиглитазона и глимепирида в виде индивидуальных компонентов.

Rozyglitazonu

Dane, uzyskane w badaniach klinicznych

Kategorie częstości definiuje się w porównaniu z częstością występowania działań niepożądanych w leczeniu placebo lub leku porównawczego, nie wartości bezwzględne dla tych działań niepożądanych, которые могут быть связанны с росиглитазоном. W przypadku działań niepożądanych zależnych od dawki kategorie częstości odzwierciedlają maksymalną dawkę rozyglitazonu. Kategorie częstotliwości nie uwzględniają innych czynników, w tym różnice w czasie trwania studiów, stan przebyty i charakterystyka wyjściowa pacjentów. Kategorie częstości występowania działań niepożądanych są oparte na badaniach klinicznych i mogą nie odzwierciedlać częstości występowania działań niepożądanych w rutynowej praktyce klinicznej..

P – rozyglitazon, M – metformina, Z – sulfonylomoczniki

Dane, otrzymane w okresie po wprowadzeniu do obrotu

Kategorie częstości działań niepożądanych zdefiniowano na podstawie częstości zgłoszeń działań niepożądanych rozyglitazonu w okresie po wprowadzeniu do obrotu, niezależnie od dawki lub jednoczesnego leczenia lekami hipoglikemizującymi.. Występowanie rzadkich i bardzo rzadkich działań niepożądanych została określona na podstawie danych po wprowadzeniu do obrotu, dotyczy to raczej częstotliwości doniesień o takich skutkach, niż prawdziwych samych efektów częstotliwości.

Reakcje alergiczne: rzadko – reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka, swędzenie

Układu sercowo-naczyniowego: rzadko – przewlekła niewydolność serca/obrzęk płuc.

Otrzymano doniesienia o ewolucji tych działań niepożądanych dla rozyglitazonu, stosowany w monoterapii oraz w połączeniu z innymi lekami hipoglikemizującymi. Znany, że ryzyko rozwoju niewydolności serca jest istotnie zwiększone u pacjentów z cukrzycą w porównaniu z pacjentami, ci, którzy nie mają cukrzycy.

Z układu pokarmowego: rzadkie doniesienia o nieprawidłowej czynności wątroby, związane ze zwiększonym poziomem enzymów wątrobowych, jednak nie ustalono związku przyczynowego między leczeniem rozyglitazonem a zaburzeniami czynności wątroby.. Pacjenci z cukrzycą często mają problemy z wątrobą.

Na części narządu wzroku: rzadko – obrzęk plamki żółtej.

Glimepiryd

Dane z badań klinicznych i po wprowadzeniu do obrotu

Działania niepożądane przedstawiono poniżej według układów narządów i częstości występowania.. Występowanie bardzo częste, częste i niepożądane reakcje, spotykał się czasem, zwykle, określono na podstawie zbiorczych danych z kontrolowanych badań klinicznych, i odzwierciedla różnicę między częstością występowania działań niepożądanych podczas przyjmowania glimepirydu i leku referencyjnego. Występowanie rzadkich i bardzo rzadkich działań niepożądanych została określona na podstawie danych po wprowadzeniu do obrotu, dotyczy to raczej częstotliwości doniesień o takich skutkach, niż prawdziwych samych efektów częstotliwości.

Z układu krwiotwórczego: rzadko – małopłytkowość, leukopenia, gemoliticheskaya niedokrwistość, erythropenia, granulocytopenia, agranulocytoza, pancytopenia.

Metabolizm: często – gipoglikemiâ; rzadko – giponatriemiya.

Na części narządu wzroku: rzadko – niedowidzenie.

Możliwe przejściowe zaburzenia widzenia, szczególnie na początku leczenia,, związane ze zmianami poziomu glukozy we krwi. Powodem jest chwilowa zmiana turgoru tkanek, co prowadzi do zmiany współczynnika załamania soczewki, zjawisko to zależy od poziomu glukozy we krwi.

Z układu pokarmowego: często – nudności; rzadko – zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych; rzadko – Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (wymioty, uczucie ucisku i pełności w nadbrzuszu, ból brzucha i biegunka), zaburzenia czynności wątroby, objawia się cholestazą, żółtaczka, zapalenie wątroby lub niewydolność wątroby. Są osobne komunikaty, opisujący nieprawidłową czynność wątroby, w tym cholestaza, żółtaczka, zapalenie wątroby i niewydolność wątroby u pacjentów, przyjmowanie leków sulfonylomocznikowych, Włącznie. glimepiryd.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: czasami – reakcje alergiczne lub pseudoalergiczne (świąd, pokrzywka lub wysypka); rzadko – uczulenie zapalenie naczyń, Reakcje nadwrażliwości na światło. Łagodne reakcje mogą przekształcić się w poważne., w tym wstrząs anafilaktyczny. W przypadku wystąpienia pokrzywki należy natychmiast powiadomić lekarza.

Przeciwwskazania

- Niewydolność serca (Klasa funkcjonalna I-IV według klasyfikacji NYHA);

- ostry zespół wieńcowy (niestabilna dławica piersiowa, zawał mięśnia sercowego bez uniesienia odcinka ST, Zawał mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST);

- Ciężka niewydolność nerek (CC poniżej 30 ml / min), w tym pacjentów poddawanych hemodializie;

- Zaburzenia czynności wątroby;

- Cukrzyca typu 1;

— диабетический кетоацидоз или диабетическая прекома;

- Nietolerancją galaktozy, лактазная недостаточность или нарушения всасывания глюкозы-галактозы;

- Do 18 lat (Obecnie nie ma danych dotyczących stosowania preparatu Avandaglim u dzieci poniżej 18 lat, dlatego nie zaleca się stosowania preparatu Avandaglim w tej grupie wiekowej.);

- jednoczesne podawanie z insuliną;

- nadwrażliwość na rozyglitazon, glimepiryd, inne preparaty sulfonylomocznika lub sulfonamidu lub jakikolwiek inny składnik preparatu.

Ciąża i laktacja

Сообщалось о способности росиглитазона проникать через плаценту у человека и обнаруживаться в тканях плода. В настоящее время нет достаточных данных по применению Авандаглима у беременных женщин. В течение беременности женщинам, страдающим диабетом, обычно рекомендуется назначать инсулин. Avandaglim nie jest wskazany dla kobiet w ciąży.

W chwili obecnej nie ma wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu Avandaglim u kobiet karmiących piersią., Dlatego leku Avandaglim nie należy stosować w okresie karmienia piersią.. Nieznany, Czy avandaglim przenika do mleka matki?. Insulina jest zwykle zalecana kobietom karmiącym piersią z cukrzycą.. Назначение Авандаглима кормящим женщинам не показано.

Ostrzeżenia

Cukrzyca typu 1

Авандаглим эффективен только в присутствии инсулина и поэтому его не следует использовать для лечения больных сахарным диабетом типа 1.

Kobiety przed menopauzą, które nie mają owulacji

Ze względu na zdolność rozyglitazonu do zwiększania wrażliwości na insulinę, leczenia preparatem Avandaglim u kobiet przed menopauzą z brakiem owulacji i insulinoopornością (np, pacjentki z zespołem policystycznych jajników) może doprowadzić do wznowienia owulacji. Такие пациентки могут забеременеть.

Choroby sercowo-naczyniowe

Rozyglitazonu, как и остальные тиазолидиндионы, в некоторых случаях могут вызывать развитие или ухудшать течение хронической сердечной недостаточности. После начала терапии Авандаглимом и подбора нужной дозировки необходим тщательный контроль за состоянием пациента в отношении развития симптомов сердечной недостаточности (szybki i nadmierny przyrost masy ciała, duszność, obrzęk).

Avandaglim jest przeciwwskazany w niewydolności serca (I-IV klasa funkcjonalna wg klasyfikacji NYHA). Wraz z rozwojem objawów niewydolności serca należy rozważyć możliwość odstawienia preparatu Avandaglim i zalecić leczenie zgodnie z obowiązującymi standardami leczenia niewydolności serca..

Pacjenci z ostrym zespołem wieńcowym (DĘBY) nie objęte badaniami klinicznymi. Powołanie rosiglitazonu, a także inne doustne leki hipoglikemizujące przeciwwskazane w OZW, zwłaszcza biorąc pod uwagę zwiększone ryzyko niewydolności serca w ACS. Rozyglitazon należy odstawić w fazie ostrej.

Obecnie nie ma wiarygodnych danych dotyczących zmniejszania ryzyka powikłań makronaczyniowych cukrzycy. 2 podczas przyjmowania doustnych leków hipoglikemizujących, w tym tiazolidynodiony. Niepotrzebnie. u pacjentów z cukrzycą 2 zwiększa ryzyko rozwoju choroby wieńcowej, niezależnie od wyboru doustnego środka hipoglikemizującego, необходимо принимать соответствующие меры для снижения риска развития сердечно-сосудистых осложнений.

Пациенты с офтальмологическими нарушениями

W okresie po wprowadzeniu rozyglitazonu do obrotu zgłaszano bardzo rzadkie przypadki pierwotnego lub nasilającego się cukrzycowego obrzęku plamki ze zmniejszoną ostrością wzroku.. Wielu z tych pacjentów zgłaszało obrzęki obwodowe. W niektórych przypadkach zaburzenia widzenia całkowicie ustąpiły lub uległy poprawie po odstawieniu leku.. Необходимо обращать особое внимание на возможность развития макулярного отека у пациентов, отмечающих нарушения остроты зрения.

Регуляция уровня глюкозы в крови

В стрессовой ситуации (np, uraz, interwencja chirurgiczna, zakażenie) регуляция уровня глюкозы в крови может нарушаться, в таком случае для поддержания хорошего метаболического контроля необходима временная коррекция дозы гипогликемических препаратов или назначение инсулина.

При появлении факторов риска развития гипогликемии, w tym niewydolność nerek, недостаточную массу тела, недостаточное питание или одновременное применение определенных препаратов может потребоваться коррекция дозы глимепирида или терапии в целом. Это относится и к периодам возникновения каких-либо заболеваний в течение терапии или изменения стиля жизни пациента.

Влияние на состояние костной ткани

W długoterminowym badaniu dotyczącym monoterapii cukrzycy typu 2 2 pacjentów, którzy wcześniej nie otrzymywali doustnych leków hipoglikemizujących, nastąpił wzrost częstości złamań u kobiet w grupie rozyglitazonu (9.3%; 2.7 wypadki 100 пациенто-лет) w porównaniu z grupami metforminy (5.1%; 1.5 przypadek 100 пациенто-лет) i gliburyd/glibenklamid (3.5%; 1.3 przypadek 100 пациенто-лет). Большинство зарегистрированных сообщений в группе росиглитазона касались перелома плеча, dłonie i stopy. Возможное увеличение риска переломов должно приниматься во внимание при назначении росиглитазона, szczególnie, kobiety. Необходим мониторинг состояния костной ткани и поддержание ее здоровья в соответствии с принятыми стандартами терапии.

Gemoliticheskaya niedokrwistość

Лечение пациентов с дефицитом глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы препаратами производных сульфонилмочевины может привести к развитию гемолитической анемии. Вследствие того, że glimepiryd należy do klasy pochodnych sulfonylomocznika, lek ten należy stosować ostrożnie u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. Leki należy traktować jako alternatywne leczenie, niezawierający sulfonylomocznika.

Jednoczesne podawanie z innymi lekami

W przypadku jednoczesnego podawania avandaglimu z inhibitorami lub induktorami CYP2C8 lub CYP2C9 może być konieczne uważne monitorowanie stężenia glukozy we krwi i dostosowanie dawki rozyglitazonu lub glimepirydu..

Nietolerancja laktozy

Tabletki Avandaglim zawierają laktozę i nie należy ich podawać pacjentom z następującymi rzadkimi chorobami dziedzicznymi: nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy z.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów zarządzania

Nie przeprowadzono specjalnych badań wpływu leku Avandaglim na zdolność prowadzenia samochodu i (lub) inne mechanizmy.. Niemniej jednak, ocena zdolności pacjenta do wykonywania zadań, wymagają jasności myśli, zdolności motoryczne i poznawcze, należy wziąć pod uwagę możliwość wystąpienia hipoglikemii.

Przedawkować

Obecnie nie ma danych dotyczących przedawkowania produktu Avandaglim.. W badaniach klinicznych pojedyncze doustne dawki rozyglitazonu były dobrze tolerowane przez ochotników do ok 20 mg.

Objawy: przedawkowanie leków z grupy sulfonylomoczników, w tym glimepiryd, może prowadzić do ciężkiej, zagrażającej życiu hipoglikemii.

Leczenie: w przypadku przedawkowania zalecana jest odpowiednia terapia wspomagająca, руководствуясь клиническим состоянием пациента. Росиглитазон и глимепирид в высокой степени связываются с белками, и поэтому следует ожидать, что они не выводятся посредством гемодиализа.

Interakcje

Отдельных исследований, касающихся взаимодействий Авандаглима, nie przeprowadzono.

При одновременном назначении росиглитазона и глимепирида клинически значимого фармакокинетического взаимодействия между ними не наблюдалось.

Poniższe dane odzwierciedlają dostępne informacje na temat interakcji poszczególnych aktywnych składników produktu Avandaglim (rozyglitazon i glimepiryd).

Rozyglitazonu

Badania in vitro wykazują, że rozyglitazon jest metabolizowany głównie przez CYP2C8, z udziałem izoenzymu CYP2C9 tylko jako drugorzędny szlak.

Jednoczesne podawanie rozyglitazonu z inhibitorami CYP2C8 (np, gemfibrozyl) prowadzi do zwiększenia stężenia rozyglitazonu w osoczu. Поскольку имеется потенциальный риск возникновения дозозависимых побочных эффектов, przy łącznym stosowaniu avandaglimu z inhibitorami izoenzymu CYP2C8 może być konieczne zmniejszenie dawki rozyglitazonu.

Одновременное назначение росиглитазона с индукторами изофермента CYP2C8 (np, ryfampicyna) приводит к снижению концентрации росиглитазона в плазме. Dlatego pacjenci, otrzymujących zarówno rozyglitazon, jak i induktory izoenzymu CYP2C8, konieczne jest uważne monitorowanie stężenia glukozy we krwi i zmiana, jeśli to konieczne, terapii hipoglikemizującej.

Rozyglitazon nie wpływa na farmakokinetykę i farmakodynamikę digoksyny lub warfaryny (Substrat izoenzymu CYP2C9) i nie zmienia działania przeciwzakrzepowego tego ostatniego.

Росиглитазон в терапевтических дозах не оказывал клинически значимого влияния на фармакокинетику и фармакодинамику одновременно применяемых других пероральных гипогликемических препаратов, w tym metformina, glibenklamid, глимепирид и акарбозу.

Gemfibrozyl (ингибитор изофермента CYP2C8) dawkować 600 mg 2 раза/сут вдвое увеличивал концентрацию росиглитазона в равновесном состоянии.

Другие ингибиторы изофермента CYP2C8 вызывали незначительное повышение системной концентрации росиглитазона.

Ryfampicyna (индуктор изофермента CYP2C8) dawkować 600 мг/сут снижал на 65% системную концентрацию росиглитазона.

Wielokrotne stosowanie rozyglitazonu zwiększa C_makh i AUC metotreksatu 18% (przedział ufności 90%: 11-26%) i 15% (przedział ufności 90%: 8-23%), odpowiednio, w porównaniu z tą samą dawką metotreksatu bez rozyglitazonu.

Не наблюдалось также клинически значимого взаимодействия росиглитазона и нифедипина или пероральных контрацептивов (этинилэстрадиол и норэтистерон) при одновременном применении, что подтверждает низкую вероятность взаимодействия росиглитазона с препаратами, которые метаболизируются изоферментом CYP3А4.

В исследованиях было показано отсутствие влияния на гликемический контроль одновременного умеренного приема алкоголя и росиглитазона.

Glimepiryd

Глимепирид метаболизируется изоферментом CYP2C9. Это должно приниматься во внимание при одновременном назначении глимепирида с индукторами или ингибиторами данного фермента.

Jednoczesne podawanie glimepirydu z inhibitorami izoenzymu CYP2C9 (np, flukonazol) prowadzi do zwiększenia stężenia glimepirydu w osoczu. Badanie wykazało, co to jest flukonazol (ингибитор изофермента CYP2C9) dawkować 200 mg 1 раз/сут повышает концентрацию глимепирида приблизительно в 2.5 czasy. Поскольку имеется потенциальный риск возникновения дозозависимых побочных эффектов (np, gipoglikemii), при сочетанном применении Авандаглима с ингибиторами изофермента CYP2C9 может потребоваться снижение дозы глимепирида.

Badanie wykazało, что рифампицин (индуктор изофермента CYP2C9) dawkować 600 mg 1 раз/сут понижает концентрацию глимепирида на 65%.

Warunki zaopatrzenia aptek

Lek jest wydany na receptę.

Warunki i terminy

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci na poziomie lub powyżej 30 ° C. Okres ważności – 2 rok.