Interaksi bahan aktif dalam penggunaan ubat-ubatan oral

Bahan ubat-ubatan proses sedutan dipengaruhi oleh pelbagai faktor – bagaimana Pharmacokinetic prestasi, dan Pengenalan dadah ke dalam badan. Faktor-faktor pengaruh, sebagai fisiko-kimia sifat-sifat bahan ubat-ubatan (saiz molekul-molekul, kebolehlarutan, kestabilan, darjah pengionan, keupayaan untuk helato- dan kompleks dan begitu. d.) dan bentuk-bentuk dos (sebagai contoh, membelah tablet bersalut, kewujudan pelbagai jenis bahan-bahan perantaraan, dan sebagainya.), masa bergerak melalui jalan, mengisi saluran penghadaman, pelbagai faktor fisiologi organisma pesakit (aktiviti Motor dan secretory PENGHADAMAN, PH Rabu, Tekanan osmotic, Dan lain-lain negeri radas, sedut.), proses-proses metabolisme (di bawah tindakan bakteria microflora usus), Komposisi dan kelikatan rembesan, kadar resapan membran mukus di dalam saluran penghadaman dan lain-lain lagi.

Bahan ubat-ubatan boleh diserapkan dalam mana-mana Jabatan saluran penghadaman. Bilakah ubat-ubatan sering diperhatikan saling mempengaruhi penyerapan bahan-bahan di dalam saluran penghadaman. Interaksi paling mudah apabila mengambil ubat-ubatan oral antara ubat-ubatan dan cecair, gabungan mereka dengan. Ditubuhkan, yang Jika anda minum ubat cecair dalam kuantiti yang lebih besar daripada 200 ml, penyerapan bahan berlaku jauh lebih cepat, daripada apa yang diambil dengan jumlah yang kurang air 25 ml. Ini adalah kerana hakikat, itu dibubarkan dalam ubat-ubatan hydrophilic cecair akan diagihkan ke kawasan yang lebih besar dan lebih baik diserap.

Penyerapan juga menyumbang lapisan nipis epitelium mucosa lisan dalam, vaskulârizirovana yang baik. Ini amat memudahkan proses pengambilan. Walau bagaimanapun, bahan-bahan di dalam mulut adalah secara ringkas, yang juga mempunyai kesan ke atas kuantiti kecil proses sedutan.

Kawasan permukaan seluas epitelium gastrik tersebut adalah penting, tetapi beliau dilindungi dengan lapisan nipis mukus, Oleh yang demikian, tahap sedutan terhad masa tinggal bahan dalam perut. Perut masam Rabu nikmat penyerapan asid lemah, yang, sebagai peraturan, larut dalam lipid dan berbentuk bebas terion. Sesetengah bahan, Contohnya Penicillins, runtuh, mengurangkan keberkesanan terapeutik mereka.

Secara umum, prestasi sedut ditentukan oleh kelajuan pengosongan gastrik dan mengurangkan dengan ketara dengan Makan, terutamanya berminyak. Untuk mempercepatkan penyerapan bahan ubat-ubatan, mereka diambil ke atas perut yang kosong.

Usus kecil mempunyai permukaan Tempahan sedut semua saluran penghadaman. Walau bagaimanapun, dalaman ia Rabu mempunyai nilai pH berbeza, Apa yang mempengaruhi mengenai ciri-ciri kuantitatif dan kualitatif daripada pengambilan ubat-ubatan, bergantung kepada sifat-sifat mereka. PH dalam duodenum dalam 4-5; dengan kemajuan di laluan bergerak Rabu menjadi lebih beralkali dan pH mencecah lebih rendah 8.

Kadar penyerapan ubat-ubatan juga bergantung kepada masa laluan mereka melalui bahagian usus. Ini berlaku terutamanya untuk bahan-bahan, diangkut melalui membran sel melalui penyebaran kerja (vitamin b), buruk larut (griseofulvin) atau caj elektrik, mengurangkan penyusupan melalui membran, sebagai contoh, banyak antibiotik.

Diserap dalam asid untuk penghadaman usus, walaupun lemah (sebagai contoh, atsetilsalitsilovaya Chisloth), yang tidak akan terion dalam perut berasid Rabu kehadiran asid hidroklorik. Beberapa jenis ubat yang inactivated flora usus, yang mengurangkan penyerapan dan bioavailabiliti mereka. Lebih-lebih lagi, pengurangan aliran darah periferi mengubah kadar serapan, pengagihan dan metabolisme bahan. Tidak seperti dalam usus kecil, usus besar telah villi tiada, Walau bagaimanapun, penyerapan zat itu mungkin, Walaupun tidak berkesan.

Penting untuk rawatn bila menggunakan ubat-ubatan gabungan mempunyai jenis-jenis interaksi, yang akan dikaitkan dengan perubahan dalam halaju (kelembapan atau pengurangan) dan kelengkapan sedutan, yang perubahan kesan terapeutik satu atau lebih bahan aktif. Dalam sesetengah kes sekatan melibatkan peningkatan kesan diingini sedut. Sebagai contoh, dalam rawatan radang usus dan enterocolitis tansalom (mengandungi tanal′bin dan fenilsalicilat) Binder had fenilsalicilata sedut dan seterusnya meningkatkan kesan antimikrobial dalam usus.

Penyerapan bahan ubat-ubatan di dalam perut dan usus adalah biasanya berkadar dengan tahap lipophilicity mereka. Neionizirovannyh penyerapan molekul pergi lebih cepat, kerana bahan ini adalah lebih lipophilic, daripada sebatian terion.

Penyerapan bahan ubat-ubatan dalam DARAH bergantung pada pH Rabu, menjejaskan proses ionisasi dengan ketara. Bahan ubat-ubatan dengan sifat-sifat asid lemah dan beridentiti di dalam perut, seperti berasid Rabu (pH perut ialah kira-kira 2,0) mereka adalah dissociate ditolak dan dengan mudah melepasi halangan selular, Manakala bahan ubat-ubatan dengan asas-asas yang lemah lebih baik diserap pada Rabu usus yang beralkali.

Kepentingan praktikal telah kali proses sedut bahan-bahan ubat-ubatan di bawah pengaruh Ubat-ubat antacid (aluminium Hidroksida, Almagelum, kalsium karbonat menyegerakan, Magnesium oksida, natriya hidrokarbon). Lisan mereka membawa kepada peningkatan pH yang isi perut, dengan itu, meningkatkan tahap pengionan asid lemah dan memperlahankan lulus terion sebatian melalui lapisan lipid biomembranes. Ini menjelaskan penurunan jumlah bahan-bahan tersebut, sebagai gabungan tindakan tidak langsung, barbiturat, fenilʙutazon, digoxin, atsetilsalitsilovaya Chisloth, indometaцin, sulfonamides beberapa, nitrofurans apabila digunakan bersama dengan antasid. Kesan antasid ini adalah mencukupi, untuk mencegah sepenuhnya kesan hipnosis derivatif asid barbiturik apabila diberikan dalam dos terapeutik biasa. Oleh itu, dalam amalan perubatan, pesakit dengan ulser peptik dan gastritis hiperasid diberi ubat ini pada selang waktu. 3 pukul. Terdapat maklumat tentang, bahawa penggunaan serentak tetrasiklin (250 mg) dan natrium bikarbonat (2,0 g) membawa kepada penurunan dalam penyerapan antibiotik oleh 50%. Walau bagaimanapun, penggunaan antasid dengan ubat yang tidak stabil dalam persekitaran berasid, contohnya pancreatin, melindungi mereka daripada tidak aktif. Antacid boleh meningkatkan motilitas gastrik dan membentuk kompleks, oleh itu, kesannya terhadap penyerapan banyak ubat boleh dikatakan tidak dapat diramalkan. Sesetengah ubat-ubatan, contohnya almagel, dan juga minyak Vaseline, membentuk lapisan pada permukaan membran mukus, yang menghalang penyerapan dadah.

Dengan penggunaan jangka panjang ubat kemoterapi (neomycin, polimiksin, kanamisin, tetracycline, natrium paraaminosalicylate, dsb.) "gangguan" dalam penyerapan ubat dan nutrien mungkin berlaku. Sebabnya ialah perubahan dalam komposisi mikroflora usus (dysbiosis). Akibat daripada pertumbuhan bakteria, Clostridium, lactobacilli anaerobik, aktiviti enzim mukosa berkurangan, terlibat dalam penyerapan ubat dan nutrien (lemak, karbohidrat, protein, vitamin). Sebagai contoh, neomycin sulfate oral enam hari (3 g sehari) mengurangkan kepekatan darah phenoxymethylpenicillin (0,25 g) dalam 2 kali, digoxin (0,5 g) — di 3 kali. Oleh itu, jika perlu menggunakan bahan ini secara serentak untuk masa yang lama, pentadbiran parenteral benzylpenicillin dan pelarasan dos glikosida yang sesuai harus disyorkan..

Ia juga perlu diambil kira, bahawa perubahan dalam komposisi mikroflora usus di bawah pengaruh antibiotik spektrum luas disertai dengan peningkatan kesan acenocoumarol dan bahan lain (neodicoumarin (etil biskoumasetat), fepromarone). Sebab interaksi ini adalah pengurangan mikroflora usus sintesis vitamin K2, antagonis antikoagulan tidak langsung..

Perubahan dalam komposisi flora usus di bawah pengaruh agen antibakteria spektrum luas membawa kepada pecutan metabolisme estrogen.. По этой причине при назначении антибиотика на фоне приема пероральных контрацептивных средств, содержащих эстроген, возможно наступление беременности. Oleh itu, penggunaan gabungan mereka tidak disyorkan.

Penggunaan serentak colibacterin tidak disyorkan, bifidumbacterina, bifikol dan agen antibakteria, yang meneutralkan kesan bahan bakteria. Garam Benzylpenicillin mungkin mengalami hidrolisis dalam usus, strophanthin dan bahan lain, oleh itu ia digunakan secara parenteral.

Beberapa bahan perubatan (asid mefenamik, aminoglikozidы) mempunyai kesan toksik pada mukosa gastrousus, yang membawa kepada penyerapan ubat lain terjejas, serta nutrien.

Oleh kerana banyak ubat diserap dalam usus kecil proksimal, очень важно учитывать состояние моторики ЖКТ и скорость эвакуации содержимого кишечника, от чего зависит время наступления лечебного действия лекарства и его эффективность. Повышение холиномиметиками перистальтики кишечника снижает всасывание дигоксина, тогда как М-холиноблокаторы (атропина сульфат) и наркотические анальгетики (морфина гидрохлорид, препараты кодеина и др.) замедляют опорожнение желудка, что удлиняет контакт лекарственных веществ (digoxin, ацетилсалициловой кислоты и др.) со слизистой, приводит к ее раздражению, а иногда к изъязвлению.

Sesetengah bahan (препараты леводопы) при длительной задержке в желудке могут частично инактивироваться. Эти нежелательные процессы приводят к снижению эффективности лекарственной терапии и нежелательным ее проявлениям. Однако терапевтическая эффективность таких веществ, как дигоксин, дигитоксин, препараты железа возрастает, поскольку увеличивается всасываемость в результате более длительного их контакта со слизистой оболочкой кишечника.

Metoclopramide meningkatkan motilitas gastrousus, yang meningkatkan masa dan kesempurnaan penyerapan bahan tersebut dalam usus, bagaimana diazepam, parasetamol, etanol, тетрациклины и приводит к снижению терапевтической эффективности веществ, которые медленно всасываются (digoxin, cimetidine, antibiotik tertentu).

Замедление моторики желудка и кишечника, вызванное лекарственными веществами, ведет к более полной абсорбции медленно всасывающихся препаратов — тетрациклина, digitoxin. При язвенной болезни уменьшение моторики способствует длительному нахождению в желудке антацидов и более полному проявлению их лечебного эффекта.

При применении слабительных средств наблюдается усиление моторики ЖКТ и более быстрое выведение других одновременно принятых с ними препаратов. Sebagai contoh, Penggunaan julap jangka panjang menggalakkan peningkatan perkumuhan kalium dari badan, apa yang perlu diambil kira apabila menggunakan ubat digitalis untuk masa yang lama (возможно проявление дигиталисной аритмии) и диуретических средств (усиление гипокалиемии).

Взаимное влияние на всасывание лекарственных веществ при их приеме внутрь — явление встречающееся весьма часто. Та же ацетилсалициловая кислота существенно снижает всасывание индометацина, diclofenac, digoxin. Парааминосалициловая кислота примерно вдвое снижает всасывание рифампицина. Применение их раздельно с интервалом в 12 jam, а также внутривенное введение ПАСК не влияет на их всасывание. Концентрация рифампицина снижается под влиянием изониазида. Apabila mengambil digoxin dan neomycin secara serentak (3 g) kepekatan antibiotik dalam darah berkurangan dalam 3-5 masa, dan masa untuk mencapai kepekatan maksimum dalam darah meningkat. При приеме неомицина за 3 часа до приема дигоксина площадь под кривой концентрации гликозида в крови уменьшалась на 46-64%, а при приеме с интервалом в 6 часов — на 25-31%. Имеются данные о замедлении всасывания витамина В₁₂ под влиянием различных лекарственных веществ — контрацептивов, холестирамина и др. Всасывание цианокобаламина при приеме внутрь несколько улучшается при его совместном приеме с фолиевой кислотой.

Bahan ubat-ubatan, содержащие двухвалентные металлы, снижают содержание тетрациклиновых антибиотиков в крови при их совместном применении. Sejak, под влиянием сульфата железа (40 mg) концентрация окситетрациклина снижается на 50-60%, метациклина — на 80- 85%, доксициклина — на 80-90%. Всасывание тетрациклина снижается не с одинаковой силой под влиянием различных солей железа. Sebagai contoh, тартрат железа замедляет всасывание антибиотика на 50%, глюконат железа, сукцинат железа — на 70-80%, а сульфат железа — на 85%. При одновременном приеме сульфата цинка 200 мг и тетрациклина концентрация последнего в крови снижается на 30-40%, в то время как концентрация доксициклина остается практически неизменной. При применении других веществ, содержащих ионы магния, алюминия или кальция, также уменьшается всасывание тетрациклинов.

Некоторые лекарственные вещества повышают всасывание других веществ при совместном применении. Sejak, кофеин способствует увеличению концентрации в крови феноксиметилпенициллина, главным образом за счет повышения процесса всасывания антибиотика в желудочно-кишечном тракте. Фенилбутазон повышает всасывание феноксиметилпенициллина; метоклопрамид повышает всасывание пивампициллина и тетрациклина.

При совместном приеме циметидина и тетрациклина или салициловой кислоты в результате торможения секреции соляной кислоты в желудке наблюдается снижение всасывания этих веществ. Seterusnya, антибиотик не влияет на всасывание циметидина. В других исследованиях не установлено влияние циметидина на фармакокинетические параметры ампициллина, триметоприма и сульфаметоксазола.

Sesetengah ubat mungkin mempunyai kesan merosakkan pada sistem pengangkutan membran usus. Sejak, apabila mengambil neomycin sulfate bersama-sama, kanamisin, polymyxins, tetrasiklin dan persediaan besi, vitamin B12 atau asid folik boleh mengurangkan penyerapan yang kedua dengan ketara. Повреждение транспортных систем мембран эпителия кишечника наблюдается и при приеме фенитоина, который тормозит всасывание фолиевой кислоты.

Частой причиной уменьшения всасывания является непосредственное взаимодействие лекарств в просвете кишок в результате возникновения неактивных хелатных образований, или комплексонов. К хелатообразователям относят перорально вводимые препараты, которые высвобождают ионы кальция (глютаминат, пангамат, лактат и глюконат кальция, карбонат осажденный), Magnesium (калия-магния аспартат, Magnesium oksida, Magnesium sulfat) dan aluminium (Almagelum, almagel A, dsb.). Ubat-ubatan ini mudah membentuk kompleks dengan glikosida jantung, anticoagulants nepryamыmy, sulfanilamidami, fenilbutazon dan salisilat. Это ставит под сомнение целесообразность таких комбинаций, как сердечные гликозиды с кальция пангаматом и панангином или кальция пангамата и сульфаниламидов для улучшения их переносимости.

По такому же принципу взаимодействуют антибиотики группы тетрациклина с ионами железа, Kalsium, Magnesium, алюминия, zink, mangan, кобальта. При сочетанном назначении тетрациклина с веществами, содержащими эти катионы, снижается его концентрация в организме. Поскольку тетрациклин оказывает бактерицидное действие, снижение его терапевтической концентрации в крови ниже 0,6 мкг/мл недопустимо. Ditubuhkan, bahawa dalam rawatan gastritis hiperasid atau ulser peptik dengan tetrasiklin dalam kombinasi dengan antasid (almagel, magnesium oksida, aluminium hidroksida) возможно снижение концентрации антибиотика в крови больного на 90%. При сочетанном приеме тетрациклинов и железа закисного сульфата в дозе 200 мг уровень тетрациклина в крови снижается на 50%, метациклина гидрохлорида (рондомицина) и доксициклина гидрохлорида (вибрамицина) -pada 85%. Подобного взаимодействия можно избежать, если их применять раздельно с трехчасовым интервалом.

Tetrasiklin membentuk kompleks dengan ion kalsium gigi dan tulang yang sedang tumbuh di dalam badan kanak-kanak, jika semasa mengandung ibu mengambil tetracycline untuk jangka masa yang lama. Это проявляется в виде гипоплазии зубов и их темно-желтой окраски из-за отложения кальций-тетрациклинового комплекса в зубной эмали и дентине. Поэтому не рекомендуется принимать антибиотики тетрациклинового ряда женщинам во время беременности и детям до 8 tahun.

Хелаты могут образовывать и другие антибиотики — олеандомицин, oxacillin, диклоксациллин и линкомицин при взаимодействии с казеинатом кальция, присутствующим в молочных продуктах. Нерастворимый комплекс с пектинами пищи образует парацетамол. Возможно образование комплексов между лекарственными веществами (fenilbutazonom, rifampitsinom, glukokortikoidami, жирорастворимыми витаминами) и желчными кислотами при приеме холестирамина, белой глины, активированного угля, так как они связывают желчные кислоты в кишечнике, дефицит которых может привести к нарушению абсорбции. Lebih-lebih lagi, холестирамин может непосредственно связать дигоксин, suplemen kalsium dan bahan lain dan dengan itu mengurangkan penyerapannya. Natrium para-aminosalicylate, mengikat asid hempedu, mengurangkan penyerapan rifampicin, поэтому эти вещества должны приниматься с интервалом 10-12 jam.

Walau bagaimanapun, ia perlu diingati, что комплексообразующие соединения часто используются как антидоты при отравлениях солями железа, тяжелых металлов и солями алкалоидов. Для этих же целей используется феномен адсорбции, sebagai contoh, активированного угля, при отравлении тяжелыми металлами, микробными токсинами, лекарственными веществами, а также при диспепсии и метеоризме.

Ubat-ubatan, принятые перорально, могут взаимодействовать с компонентами пищи, что приводит к замедлению, pecutan atau gangguan penyerapan lain sebagai ubat, dan nutrien.

Kesan terapeutik hanya ditentukan oleh kepekatan bahan perubatan, yang berada dalam cecair bio dalam keadaan terlarut dan mampu menembusi ke dalam sel dan tisu. Bentuk ubat terikat dengan protein, terutamanya albumin, lipoprotein dan unsur darah lain, mewakili sejenis depot dan masuk ke dalam serum darah hanya selepas kepekatan menurun ke tahap tertentu. Dengan gabungan farmakoterapi atau pengenalan tambahan bahan lain ke dalam badan, bahan yang diambil sebelum ini boleh dialihkan daripada bentuk terikat., yang membawa kepada peningkatan kepekatan bentuk aktif mereka dalam darah.