Ατενολόλη Belupo
Δραστικό υλικό: Ατενολόλη
Όταν ATH: C07AB03
CCF: Βήτα1-adrenoblokator
ICD-10 κωδικοί (μαρτυρία): Ι10, i20, Ι21, Ι47.1, Ι49.4
Όταν ΚΠΣ: 01.01.01.01.02
Κατασκευαστής: Belupo Pharmaceuticals & Καλλυντικά δδ. (Κροατία)
Φαρμακοτεχνική μορφή, Η μορφή
Χάπια, Επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο λευκό, γύρος, φακοειδή, με Valium στη μία πλευρά.
1 καρτέλα. | |
ατενολόλη | 100 mg |
Έκδοχα: μικροκρυσταλλική κυτταρίνη, μονοϋδρική λακτόζη, ποβιδόνη, καλαμποκάλευρο, τάλκης, κολλοειδές διοξείδιο του πυριτίου, Διακαρμελλοζικό νατρίου, στεατικό μαγνήσιο.
Η σύνθεση του κελύφους: gipromelloza 5 спз, gipromelloza 15 спз, τάλκης, Το διοξείδιο του τιτανίου, δινάτριο эdetata digidrat, κερί carnauba.
14 PC. – φουσκάλες (1) – συσκευασίες από χαρτόνι.
14 PC. – φουσκάλες (2) – συσκευασίες από χαρτόνι.
Χάπια, Επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο λευκό, γύρος, φακοειδή.
1 καρτέλα. | |
ατενολόλη | 25 mg |
Έκδοχα: μικροκρυσταλλική κυτταρίνη, μονοϋδρική λακτόζη, ποβιδόνη, καλαμποκάλευρο, τάλκης, κολλοειδές διοξείδιο του πυριτίου, Διακαρμελλοζικό νατρίου, στεατικό μαγνήσιο.
Η σύνθεση του κελύφους: gipromelloza 5 спз, gipromelloza 15 спз, τάλκης, Το διοξείδιο του τιτανίου, δινάτριο эdetata digidrat.
30 PC. – φουσκάλες (1) – συσκευασίες από χαρτόνι.
Χάπια, Επικαλυμμένα με λεπτό υμένιο λευκό, γύρος, φακοειδή, με Valium στη μία πλευρά.
1 καρτέλα. | |
ατενολόλη | 50 mg |
Έκδοχα: μικροκρυσταλλική κυτταρίνη, μονοϋδρική λακτόζη, ποβιδόνη, καλαμποκάλευρο, τάλκης, κολλοειδές διοξείδιο του πυριτίου, Διακαρμελλοζικό νατρίου, στεατικό μαγνήσιο.
Η σύνθεση του κελύφους: gipromelloza 5 спз, gipromelloza 15 спз, τάλκης, Το διοξείδιο του τιτανίου, δινάτριο эdetata digidrat.
30 PC. – φουσκάλες (1) – συσκευασίες από χαρτόνι.
Φαρμακολογική δράση
Έχει antianginalnoe, антигипертензивное и антиаритмическое действие. Не обладает мембраностабилизирующей и внутренней симпатомиметической активностью. Уменьшает стимулированное катехоламинами образование цАМФ из АТФ.
Πρώτος 24 ч после перорального приема на фоне снижения сердечного выброса отмечается реактивное повышение общего периферического сопротивления сосудов, выраженность которого в течение 1-3 сут постепенно снижается.
Гипотензивный эффект связан с уменьшением сердечного выброса, μειωμένη δραστικότητα του συστήματος ρενίνης-αγγειοτασίνης, чувствительности барорецепторов и влиянием на центральную нервную систему. Гипотензивное действие проявляется как в снижении систолического, Tac και diastolicheskogo μ.Χ., уменьшении ударного и минутного объемов. Οι μέσες θεραπευτικές δόσεις δεν έχει καμία επίδραση στην τόνος των περιφερικών αρτηριών. Гипотензивный эффект продолжается 24 όχι, при регулярном применении стабилизируется к концу второй недели лечения.
Антиангинальный эффект определяется снижением потребности миокарда в кислороде в результате уменьшения частоты сердечных сокращений (επιμήκυνση της διαστολής και τη βελτίωση της αιμάτωσης του μυοκαρδίου) και συσταλτικότητα, а также снижением чувствительности миокарда к воздействию симпатической стимуляции. Урежает ЧСС в покое и при физической нагрузке. Σε βάρος της αύξησης τελικών διαστολική πίεση στην αριστερή κοιλία και την αύξηση της κοιλιακής εφελκυσμό μυϊκές ίνες μπορεί να αυξήσει τη ζήτηση σε οξυγόνο, ιδιαίτερα σε ασθενείς με χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια.
Антиаритмическое действие проявляется в подавлении синусовой тахикардии и связано с устранением аритмогенных симпатических влияний на проводящую систему сердца, уменьшением скорости распространения возбуждения через синоатриальный узел и удлинением рефрактерного периода. Угнетает проведение импульсов в антеградном и в мень шей степени в ретроградном направлениях через AV-узел и по дополнительным путям проведения.
Отрицательный хронотропный эффект проявляется через 1 h μετά από τη χορήγηση, φθάνει ένα μέγιστο 2-4 όχι, продолжается до 24 όχι.
Уменьшает автоматизм синусового узла, επιβραδύνει τον καρδιακό ρυθμό, επιβραδύνει AV-αγωγής, μειώνει τη συσταλτικότητα του μυοκαρδίου, μείωση του μυοκαρδίου απαιτούμενο οξυγόνο. Уменьшает возбудимость миокарда.
Όταν χρησιμοποιείται σε θεραπευτικές δόσεις μέσον έχει λιγότερο έντονη επίδραση επί των λείων μυών των βρόγχων και των περιφερικών αρτηριών, από μη-εκλεκτικοί βήτα-αναστολείς.
Φαρμακοκινητική
Абсорбция из желудочно-кишечного тракта – быстрая, неполная (50-60%), βιοδιαθεσιμότητα – 40-50%, ο χρόνος για την επίτευξη CΜέγιστη πλάσμα – 2-4 όχι. Κακή διαπερνούν το ΒΒΒ, проходит в незначительных количествах через плацентарный барьер и в грудное молоко. Связь с белками плазмы крови – 6-16%. Практически не метаболизируется в печени.T1/2 – 6-9 όχι (увеличивается у пациентов пожилого возраста). Αποβάλλεται από τους νεφρούς, μέσω σπειραματικής διήθησης (85-100% σε αμετάβλητη μορφή).
Нарушение функции почек сопровождается удлинением T1/2 και σώρευση: при КК ниже 35 мл/мин/1.73 м T1/2 είναι 16-27 όχι, при клиренсе креатинина ниже 15 ml / min / 1,73 m – περισσότερο 27 όχι (необходимо уменьшение доз). Εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της αιμοκάθαρσης.
Μαρτυρία
- Αρτηριακη ΥΠΕΡΤΑΣΗ;
- Πρόληψη των επεισοδίων στηθάγχης (εκτός από εγκεφαλικά επεισόδια prinzmetala);
- Καρδιακή αρρυθμία: φλεβοκομβική ταχυκαρδία, профилактика наджелудочковых тахиаритмий, κοιλιακούς πρόωρους κτύπους;
— острый инфаркт миокарда со стабильными гемодинамическими показателями.
Δοσολογικό σχήμα
Μέσα.
Назначают внутрь перед едой, χωρίς μάσημα, πίνοντας μια μικρή ποσότητα υγρού.
Αρτηριακη ΥΠΕΡΤΑΣΗ: η αγωγή αρχίζει με 50 мг Атенолола Белупо 1 ώρα / ημέρα. Для достижения стабильного гипотензивного эффекта требуется 1-2 εβδομάδας του. При недостаточной выраженности гипотензивного эффекта дозу повышают до 100 mg ανά δόση. Дальнейшее увеличение дозы не рекомендуется, так как оно не сопровождается усилением клинического эффекта.
Κυνάγχη: αρχική δόση είναι 50 mg / ημέρα. Если в течение недели не достигнут оптимальный терапевтический эффект, увеличивают дозу до 100 mg / ημέρα.
Με την παρουσία του ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ рекомендуют коррекцию дозы в зависимости от клиренса креатинина. У больных с почечной недостаточностью при значениях клиренса креатинина выше 35 mL/min/1.73 m2 (нормальные значения составляют 100-150 ml / min / 1,73 m ) значительной кумуляции Атенолола Белупо не происходит.
Рекомендуются следующие максимальные дозы для больных с почечной недостаточностью:
Η κάθαρση κρεατινίνης(ml / min / 1,73 m2) | Τ1/2 атенолола (όχι) | Η μέγιστη δόση |
15-35 | 16-27 | 50 mg / ημέρα ή 100 mg την ημέρα |
μείον 15 | περισσότερο 27 | 50 mg την ημέρα ή 100 mg 1 μία φορά κάθε 4 ημέρα |
Ασθενείς, αιμοκάθαρση, Атенолол Белупо назначают по 50 мг/сут сразу после проведения каждого диализа, что необходимо проводить в стационарных условиях, так как может иметь место снижение АД.
Να ηλικιωμένους ασθενείς начальная однократная доза – 25 mg (Μπορεί να αυξηθεί κάτω από τον έλεγχο της πίεσης του αίματος, Παλμος Καρδιας).
Острый инфаркт миокарда со стабильными гемодинамическими показателями – 100 mg 1 φορές / ημέρα ή 50 mg 2 φορές / ημέρα για 6-9 дней или до выписки из стационара (υπό τον έλεγχο της πίεσης του αίματος, ΗΚΓ, Γλυκόζης στο αίμα). Повышение суточной дозы свыше 100 мг не рекомендуется, так как терапевтический эффект не усиливается, а вероятность развития побочных эффектов возрастает.
Παρενέργεια
Καρδιαγγειακό σύστημα: ανάπτυξη (επιδείνωση) симптомов хронической сердечной недостаточности (πρήξιμο των αστραγάλων, να σταματήσει; δύσπνοια), нарушение атриовентрикулярной проводимости, Αρρυθμία, βραδυκαρδία, αξιοσημείωτη μείωση στην πίεση του αίματος, ορθοστατική υπόταση, ΧΤΥΠΟΣ καρδιας, διαταραχές της αγωγιμότητας του μυοκαρδίου, εξασθένιση της μυοκαρδιακής συσταλτικότητας, проявления ангиоспазма (похоладние нижних конечностей, Σύνδρομο του Raynaud), αγγειίτιδα, πόνος στο στήθος.
CNS: ζάλη, μειωμένη ικανότητα συγκέντρωσης, снижение скорости реакции, υπνηλία ή αϋπνία, κατάθλιψη, галлюцина ции, κούραση, πονοκέφαλος, αδυναμία, εφιάλτες, ανησυχία, σύγχυση ή βραχυπρόθεσμη απώλεια μνήμης, παραισθησίες στα άκρα (у больных с “перемежающейся” хромотой и синдромом Рейно), μυϊκή αδυναμία, σπασμοί.
Στο τμήμα του πεπτικού σωλήνα: ξηροστομία, ναυτία, έμετος, διάρροια, κοιλιακό άλγος, δυσκοιλιότητα, αλλαγή στη γεύση.
Το αναπνευστικό σύστημα: δύσπνοια, βρογχόσπασμος, άπνοια, ρινική συμφόρηση. Гематологические реакции: тромбоцитарная пурпура, αναιμία (απλαστική), θρόμβωση; Ενδοκρινικό σύστημα: γυναικομαστία, μειωμένη δραστικότητα, μειωμένη λίμπιντο, giperglikemiâ (у больных с инсулиннезависимым сахарным диабетом), gipoglikemiâ (ασθενείς, που λαμβάνουν ινσουλίνη), υποθυρεοειδική κατάσταση. Метаболические реакции: υπερλιπιδαιμία.
Δερματικές αντιδράσεις: κνίδωση, Δερματίτιδα, φαγούρα, φωτοευαισθησία, усиление потоотде ления, dermahemia, обострение течения псориаза, obratimaya αλωπεκία.
Αισθήσεις: θολή όραση, μειωμένη έκκριση δακρύων, ξηρότητα και πόνος στα μάτια, επιπεφυκίτιδα.
Επίδραση στο έμβρυο: ενδομήτριας ανάπτυξης, gipoglikemiâ, βραδυκαρδία. Εργαστηριακά ευρήματα: ακοκκιοκυτταραιμία, λευκοπενία, αύξηση των ηπατικών ενζύμων, giperʙiliruʙinemija, θρομβοπενία (ασυνήθιστη αιμορραγία και αιμορραγία).
Άλλα: οσφυαλγία, αρθραλγία, σύνδρομο “ακυρώσει” (αυξανόμενες επιθέσεις στηθάγχη, αυξημένη αρτηριακή πίεση). Частота побочных явлений возрастает при увеличении дозы препарата.
Αντενδείξεις
- Υπερευαισθησία στο φάρμακο;
- Καρδιογενής σοκ;
— AV-блокада II и III ст;
- Vыrazhennaya βραδυκαρδία (ΥΕ λιγότερο 45-50 u. / λεπτό.);
— синдром слабости синусового узла;
— синоаурикулярная блокада;
— острая или хроническая сердечная недостаточность (στο στάδιο της αντιρρόπησης);
— кардиомегалия без признаков сердечной недостаточности;
- Στηθάγχης Prinzmetal;
- Υπόταση (в случае использования при инфаркте миокарда, συστολική αρτηριακή πίεση μικρότερη από 100 mmHg.);
- Γαλουχία;
- Αναστολείς της ΜΑΟ ταυτόχρονη;
- Έως 18 χρόνια (αποτελεσματικότητα και η ασφάλεια δεν έχουν τεκμηριωθεί).
Προσεκτικά: διαβήτης; μεταβολική οξέωση; gipoglikemiâ; ιστορικό αλλεργικών αντιδράσεων; χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (συμπ. εμφύσημα); AV-блокада Ι степени; συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (αντισταθμίζεται); облитерирующие заболевания периферических сосудов (“διακοπτόμενη” χωλότητα, Σύνδρομο του Raynaud); φαιοχρωμοκύττωμα; ηπατική ανεπάρκεια; χρόνια νεφρική ανεπάρκεια; μυασθένεια; θυρεοτοξίκωση; κατάθλιψη (συμπ. ιστορία); ψωρίαση; εγκυμοσύνη; προχωρημένη ηλικία.
Κύηση και γαλουχία
Беременным следует назначать атенолол только в тех случаях, Όταν τα οφέλη για την μητέρα είναι μεγαλύτερο από τον ενδεχόμενο κίνδυνο για το έμβρυο. При необходимости применения атенолола в период лактации следует решить вопрос о прекращении грудного вскармливания (атенолол выделяется с грудным молоком).
Προσοχή
Παρακολούθηση ασθενών, принимающими Атенолол Белупо, πρέπει να περιλαμβάνει παρακολούθηση του καρδιακού ρυθμού και της αρτηριακής πίεσης (κατά την έναρξη της θεραπείας – καθημερινά, τότε 1 μία φορά κάθε 3-4 Μήνες), содержанием глюкозы в крови у больных сахарным диабетом (1 μία φορά κάθε 4-5 Μήνες). Σε ηλικιωμένους ασθενείς, συνιστάται η παρακολούθηση της νεφρικής λειτουργίας. (1 μία φορά κάθε 4-5 Μήνες).
Εκπαιδεύστε τον ασθενή η τεχνική της μέτρησης ΥΕ και να αναθέσει την αναγκαιότητα της ιατρικές διαβουλεύσεις σε ποσοστό καρδιά λιγότερο από 50 u. / λεπτό.
При тиреотоксикозе атенолол может маскировать определенные клинические признаки тиреотоксикоза (π.χ., taxikardiju). Резкая отмена у больных с тиреотоксикозом противопоказана, γιατί μπορεί να αυξήσει τα συμπτώματα. При сахарном диабете может маскировать тахикардию, προκαλούμενη υπογλυκαιμία. В отличие от неселективных бета- αποκλειστές, практически не усиливает вызванную инсулином гипогликемию и не задерживает восстановление содержания глюкозы в крови до нормальной концентрации.
У больных с ИБС резкая отмена бета-адреноблокаторов может вызывать увеличение частоты или тяжести ангинальных приступов, поэтому прекращение приема атенолола у больных ИБС необходимо проводить постепенно.
По сравнению с неселективными бета-адреноблокаторами, кардиоселективные бета- адреноблокаторы обладают меньшим воздействием на функцию легких, Παρ 'όλα αυτά, при обструктивных заболеваниях дыхательных путей Атенолол Белупо назначают только в случае абсолютных показаний. При необходимости их назначения в некоторых случаях можно рекомендовать применение бета2-αγωνιστές.
Σε ασθενείς με βρογχοσπαστικές ασθένειες μπορεί να συνταγογραφηθούν καρδιοεπιλεκτικοί αδρενεργικοί αποκλειστές σε περίπτωση δυσανεξίας ή / και αναποτελεσματικότητας άλλων αντιυπερτασικών φαρμάκων, но при этом следует строго следить за дозировкой. Η υπερδοσολογία είναι επικίνδυνη εξέλιξη βρογχόσπασμου.
Особое внимание необходимо в случаях, если требуется хирургическое вмешательство под наркозом у больных, принимающих атенолол. Прием препарата следует прекратить за 48 ч до вмешательства. В качестве анестетика следует выбирать препарат с возможно минимальным отрицательным инотропным действием.
При одновременном применении атенолола и клонидина прием атенолола прекращают на несколько дней раньше клонидина с целью избежания симптома отмены последнего.
Ίσως η αυξημένη σοβαρότητα των αντιδράσεων υπερευαισθησίας και η έλλειψη επίδρασης των συμβατικών δόσεων επινεφρίνης με επιδεινώνεται αλλεργική ιστορία.
Φάρμακα, Μείωση αποθεμάτων των κατεχολαμινών (π.χ., ρεζερπίνης), μπορεί να ενισχύσει τη δράση των β-αποκλειστών, άρα άρρωστος, τη λήψη αυτών των συνδυασμών φαρμάκων, θα πρέπει να είναι υπό συνεχή ιατρική παρακολούθηση προκειμένου να εντοπιστούν σημαντική μείωση της αρτηριακής πίεσης ή βραδυκαρδία.
Στην περίπτωση των ηλικιωμένων ασθενών αυξάνοντας βραδυκαρδία (μείον 50 u. / λεπτό), υπόταση (συστολική ΑΠ παρακάτω 100 mmHg.), AV-αποκλεισμός, βρογχόσπασμος, κοιλιακές αρρυθμίες, σοβαρή ηπατική και νεφρική δυσλειτουργία, μείωση της δόσης ή διακοπή της θεραπείας.
Συνιστάται να διακόψετε τη θεραπεία εάν εμφανιστεί κατάθλιψη., προκαλείται από τη λήψη beta-αποκλειστών.
В случае необходимости внутривенного введения верапамила это следует делать не менее чем через 48 ч после приема атенолола.
Όταν χρησιμοποιείτε ατενολόλη μπορεί να μειώσει την παραγωγή του υγρού των δακρύων, что имеет значение у пациентов, τη χρήση των φακών επαφής.
Μην διακόψει απότομα τη θεραπεία λόγω του κινδύνου σοβαρών αρρυθμίες και έμφραγμα του μυοκαρδίου. Η κατάργηση μιας σταδιακά, μειώνοντας τη δόση για 2 Ήλιος. και αλλα πολλα (μειώστε τη δόση κατά 25% σε 3-4 ημέρα).
Следует отменять перед исследованием содержания в крови и моче катехоламинов, normetanephrine και βανιλλομανδελικού οξύ; αντιπυρηνικά αντισώματα.
У курильщиков эффективность бета-адреноблокаторов ниже.
Επιδράσεις στην ικανότητα οδήγησης οχημάτων και των μηχανισμών διαχείρισης
Κατά τη διάρκεια της περιόδου θεραπείας, είναι απαραίτητο να αποφύγετε την εμπλοκή σε δυνητικά επικίνδυνες δραστηριότητες., απαιτούν υψηλή συγκέντρωση και την ταχύτητα των αντιδράσεων ψυχοκινητικής.
Υπερβολική δόση
Συμπτώματα: vыrazhennaya βραδυκαρδία, AV-ο Β΄ βαθμός, нарастание симптомов сердечной недостаточности, η υπερβολική μείωση της αρτηριακής πίεσης, δυσκολία στην αναπνοή, βρογχόσπασμος, ζάλη, λιποθυμία, αρρυθμία, κοιλιακούς πρόωρους κτύπους, κυάνωση των νυχιών των δακτύλων ή των χεριών, σπασμοί.
Θεραπεία: πλύση στομάχου και διορισμός προσρόφησης φαρμάκων; при возникновении бронхоспазма показано ингаляционное или внутривенное введение бета2-адреномиметика сальбутамола. При нарушении AV-проводимости, ʙradikardii – στην / εισαγωγή 1-2 mg ατροπίνης, επινεφρίνη, ή σκηνοθετώντας ένα προσωρινό βηματοδότη; Όταν κοιλιακές έκτακτες συστολές – lidokain (препараты 1А класса не применяются); με μείωση της αρτηριακής πίεσης – ο ασθενής πρέπει να βρίσκεται στη θέση Trendelenburg. Если нет признаков отека легких – I / O λύσεις plazmozameschayuschie, η αναποτελεσματικότητα του – χορήγηση επινεφρίνης, ντοπαμίνης, doʙutamina; στην χρόνια καρδιακή ανεπάρκεια – καρδιακές γλυκοσίδες, Διουρητικός, γλυκαγόνη; με κράμπες – στην / διαζεπάμη. Ίσως αιμοκάθαρση.
Αλληλεπιδράσεις φαρμάκων
При одновременном применении атенолола с инсулином, пероральными гипогликемическими лекарственными средствами – их гипогликемизирующее действие усиливается. При совместном применении с антигипертензивными средствами разных групп или нитратов происходит усиление гипотензивного действия. Одновременное применение атенолола и верапамила (или дилтиазема) может вызвать взаимное усиление кардиодепрессивного действия.
Гипотензивный эффект ослабляют эстрогены (κατακράτηση νατρίου) και μη-στεροειδή αντι-φλεγμονώδη φάρμακα, ΕΠΥ.
При одновременном применении атенолола и сердечных гликозидов повышается риск развития брадикардии и нарушения атриовентрикулярной проводимости.
При одновременном назначении атенолола с резерпином, μεθυλοντόπα, κλονιδίνη, верапамилом возможно возникновение выраженной брадикардии.
Ταυτόχρονη με την εισαγωγή του βεραπαμίλη και η διλτιαζέμη μπορεί να προκαλέσει καρδιακή ανακοπή; нифедипин может приводить к значительному снижению АД.
При одновременном приеме атенолола с производными эрготамина, ксантина эффективность его снижается.
Κατά τον τερματισμό της συνδυασμένης χρήσης της ατενολόλης και κλονιδίνη κλονιδίνη θεραπεία συνεχίστηκε για λίγες ημέρες μετά τη διακοπή της ατενολόλης.
Одновременное применение с лидокаином может уменьшить его выведение и повысить риск токсического действия лидокаина.
Применение совместно с производными фенотиазина, способствует повышению концентрации каждого из препаратов в сыворотке крови.
Φαινυτοΐνη στο / στη θέσπιση, лекарственные средства для общей анестезии (παράγωγα υδρογονανθράκων) cardiodepressive αυξήσει τη σοβαρότητα της δράσης και την πιθανότητα της μείωσης της πίεσης του αίματος.
При совместном применении с эуфиллином и теофиллином возможно взаимное подавление терапевтических эффектов.
Δεν συνιστάται η ταυτόχρονη εφαρμογή με αναστολείς ΜΑΟ λόγω της σημαντικής αύξησης του υποτασική δράση, перерыв в лечении между приемом ингибиторов МАО и атенолола должен составлять не менее 14 ημέρα.
Αλλεργιογόνα, που χρησιμοποιείται για την ανοσοθεραπεία, ή εκχυλίσματα αλλεργιογόνων για δερματικές εξετάσεις αυξάνουν τον κίνδυνο σοβαρών συστημικών αλλεργικών αντιδράσεων ή αναφυλαξίας. Μέσα αναισθησίας δι 'εισπνοής (παράγωγα υδρογονανθράκων) повышают риск угнетения функции миокарда и развития артериальной гипертензии.
Амиодарон повышает риск развития брадикардии и угнетения AV-проводимости.
Циметидин увеличивает концентрацию в плазме крови (тормозит метаболизм).
Йодсодержащие рентгеноконтрастные лекарственные средства для в/в введения повышают риск развития анафилактических реакций.
Удлиняет действие недеполяризующих миорелаксантов и антикоагулянтный эффект кумаринов.
Τρεις- και τετρακυκλικά αντικαταθλιπτικά, αντιψυχωτικά φάρμακα (νευροληπτικά), αιθανόλη, ηρεμιστικά και υπνωτικά φάρμακα αυξάνουν την καταστολή του ΚΝΣ. При одновременном назначении с инсулином и пероральными гипогликемическими средствами маскирует симптомы развивающейся гипогликемии. Негидрированные алкалоиды спорыньи повышают риск развития нарушений периферического кровобращения.
Προϋποθέσεις της προσφοράς των φαρμακείων
Το φάρμακο διατίθεται βάσει της συνταγής.
Όροι και προϋποθέσεις
Φυλάσσεται σε θερμοκρασία που δεν υπερβαίνει 25 ° C. Να φυλάσσεται μακριά από παιδιά!
Διάρκεια ζωής 5 χρόνια.
Μην το χρησιμοποιείτε μετά την ημερομηνία λήξης, σχετικά με τη δέσμη.