Dziedziczna microspherocytosis – Niedokrwistość, wiąże się ze zwiększonym krovorazrusheniem

Dziedziczna microspherocytosis, znany jako choroba Minkowskiego-Chauffard - choroba dziedziczona autosomalnie dominującym. Jest on oparty na wady białka błony erytrocytów, za pomocą którego naruszone ich przepuszczalność, odbiera nadmiar sodu, co prowadzi do obrzęku erytrocytów, naruszenie ich zdolność do deformacji, rozszczepienia w śledzionie ich powierzchni, skrócenia czasu trwania ich życia i zniszczenie makrofagi śledziony.

Choroby stwierdzono więcej niż 150 Lata temu, powszechnie w całej Europie. Średnio jedna osoba w 50000 On cierpi na dziedziczną microspherocytosis, Choroba występuje znacznie rzadziej w Japonii i Afryce.

W większości przypadków Znaki microspherocytosis Nie można znaleźć jednego z rodziców. Możliwe są przypadki,, gdy w ciężkiej chorobie u dziecka, jest wykrywany w ojca lub matki tylko w badaniu rozmazu krwi. W 20-25 % Pacjenci z najbardziej wnikliwej analizy objawów choroby w rodziców nie wyszły na jaw. Jest to wariant choroby, funkcje związane z obiegu w śledzionie, każdy z mutacji w komórkach zarodkowych rodziców, Nie cierpi microspherocytosis, że jest stosunkowo rzadkie. U wszystkich pacjentów heterozygotycznych nośników genu choroby.

Etiologia i patogeneza dziedzicznej microspherocytosis

Jak pokazano w badaniach różnych autorów, w różnych rodzin pacjentów można zidentyfikować microspherocytosis nierówne naruszeń struktur białkowych błon erytrocytów. Prawdopodobnie, pod względem usterek microspherocytosis molekularnej - nie jest chorobą, i więcej, o podobnym obrazie klinicznym. Te i inne zmiany w strukturze białek prowadzące do niej przepuszczalność błon erytrocytów, pasywny przenikającego przez nie do jonów sodu w erytrocytach. Aktywnego transportu sodu z czerwonych krwinek, znacznie zwiększa się microspherocytosis.

Zwiększona wyniki przepuszczalności błony w penetracji erytrocytów nadmiaru sodu i zwiększone gromadzenie się wody. Kulisty kształt czerwonych krwinek, a cechy strukturalne przyczyny upośledzenia zdolności białek krwinek czerwonych zdeformowany w wąskich obszarach przepływu krwi, np, Przejście z zatok śledziony obowiązuje mezhsinusnyh.

Zdolność śledziony zniszczyć czerwonych krwinek jest związana z oryginalności obiegu. Krew dostaje się do organizmu przez tętnicę śledziony, stamtąd do tętnicy beleczkowatej, i tętnicy środkowej białej pulpy. Następnie krew przechodzi w miazdze czerwonej, składający się z sinusa - podłużnych naczyń krwionośnych i części, położony pomiędzy zatok - tzw śledziony więzadła. Najbardziej krwi normalnie przepływa przez tę zamkniętą ścieżkę obiegu (zatok żylnych), pewna część wchodzi do mezhsinusnye przestrzeni, bez ich zatrzymywania. Mezhsinusnye miejsca przekroczenia więzadła śledziony śledziony komórki i włókna siatkowe, gdzie są makrofagi, udział w sekwestracji erytrocytów. W tych obszarach krew płynąca powoli. W innych dziedzinach śledziony, gdzie sieć siatkowa jest prawie nieobecny, Strumień krwi znacznie szybciej. To tutaj, że rozszerza normalny krew, niewchodzące przez naczynia włosowate w zatokach.

Gdy microspherocytosis pewna część krwi dostaje się do przestrzeni mezhsinusnye śledziony. Jest czerwone krwinki są narażone na wiele niekorzystnych czynników. W przestrzeni mezhsinusnyh zmniejszona glukozy i zmniejszenie stężenia cholesterolu. Wszystkie te czynniki jeszcze bardziej promować obrzęk erytrocytów.

Po przejściu przez wąskie szczeliny, na przykład, nie może być odkształcany erytrocytów. Ponadto do ich pęcznienie znaczenie elastyczność przebiciem, co prowadzi do spowolnienia czerwonych krwinek i promować ich stagnację w śledziony więzadeł. Ostatecznie, każdy z czerwonych krwinek Krew przechodzi przez wąską szczelinę, czasem tracą część powierzchni.

Czerwone krwinki, stracił część powierzchni, nie może hemolized. Krawędzie zwisającej części błony erytrocytów połączonych, a on ponownie wchodzi w krew. Utrzymują się erytrocytów, Pomimo wady powłoki, prawdopodobnie, Adaptacja fizjologiczna. Jak wiadomo, czerwonych krwinek może stracić rdzeń, skażone cząsteczki białkowe, bryłki żelaza, nie tracąc część koperty.

Gdy straty microspherocytosis membrany i na powierzchni komórek, prowadzi do stopniowego zmniejszenia wielkości erytrocytów. Na jego zniszczenie jest konieczne, do mezhsinusnoe uderzyć ponownie erytrocytów miejsca i ponownie przechodzi przez wąską szczelinę w zatoce. Kilka takich cykli prowadzi do zniszczenia krwinek czerwonych. W większości przypadków, erytrocyty innym sposobem, mezhsinusnye mijając miejsca. W związku z tym stopniowo śmierć. Kiedy zmiany lipidów, szczególnie błony erytrocytów cholesterol, osiągnąć pewien poziom, Czerwone krwinki zostały zniszczone przez makrofagi śledziony. Tak więc, Śledziona - narządy, niszczy nie tylko czerwone krwinki, ale stopniowo zmniejszać ich powierzchnię, zbliżenie ich śmierć.

Kliniczne objawy dziedzicznej microspherocytosis

Podobnie jak wiele innych form niedokrwistości hemolitycznej z dziedziczną, microspherocytosis charakteryzuje głównie wewnątrzkomórkowe erythrocytolysis. Powoduje to, że kliniczne objawy choroby - żółtaczka, zmiany w regionie twarzowej czaszki, zwiększenie rozmiaru śledziony, większy lub mniejszy stopień niedokrwistości, tendencja do tworzenia kamieni w woreczku żółciowym, charakterystyczne zmiany morfologiczne erytrocytów, retikulotsitov.

Same Wszystkie te cechy nie są specyficzne i mogą występować w innych postaciach niedokrwistości hemolitycznej. Występują one w różnym wieku, w zależności od stopnia nasilenia choroby. Najpoważniejsza microspherocytosis Oczywiście obserwowane u młodzieży i dorosłych. Dzieci go znaleźć w studium rodzinnego probandów. Gdzie, w przypadku wystąpienia choroby w dzieciństwie z poważnymi objawami klinicznymi, deformacje szkieletowe przytrzymaj, szczególnie czaszki. Pacjenci zidentyfikowane Wieża kwadratowa czaszka, mikroftalmia, zmiany w uzębieniu, Sky High, czasem skrócenie paluszki. Objawy te występują w innych formach niedokrwistości hemolitycznej z dziedziczną.

Powiększenie śledziony od drobnych do bardzo ciężkiej splenomegalię typowego microspherocytosis. W większości przypadków obserwuje się nieskomplikowaną powiększenie wątroby microspherocytosis. Znaczna część pacjentów skarży się na ból w prawym górnym kwadrancie, ze względu na powstawanie kamieni w przewodach żółciowych i pęcherzyka żółciowego - jeden z najczęstszych ciężkich powikłań microspherocytosis. Kamienie wykształcenia z powodu wysokiej zawartości bilirubiny w żółci. Dlatego też, struktura kamieni często bilirubiny, ale czasami są mieszane, zawierający cholesterol.

Stosunkowo rzadkim powikłaniem są owrzodzenia nóg microspherocytosis.

Zmiany morfologiczne w microspherocytosis cechą niedokrwistości hemolitycznej - bladość i żółtaczka organów, rozrost w szpiku kostnym kości płaskich i rurowych, głównie ze względu na liczbę elementów red. W tej dobrze zachowanych krwinek białych i mega- Seria kariotsitarnogo.

Badania laboratoryjne w microspherocytosis

Stopień niedokrwistości microspherocytosis może być różny. Znaczna część pacjentów z łagodną niedokrwistością wyrażone: hemoglobiny 5,59-6,21 mmol / l (90- 100 g / l). Podczas kryzysu hemolitycznej hemoglobiny może być zmniejszona do (2,48-3,1 Mmol / l) (40-50 G / l), Szczególnie w przypadku małych dzieci. Kryzysy w microspherocytosis hemolityczna wywołana przez zakażenie często.

Morfologiczny obraz czerwonych krwinek w microspherocytosis Charakteryzuje się tendencją do postaci kulistej, średnica maleje, zwiększenie grubości. Gdy nie ma centralnego oświetlenia microspherocytosis, charakterystyczne dla normalnych erytrocytów.

Średnia średnica erytrocytów jest zwykle zmniejszona, w łagodnej postaci choroby może być normalne.

Średnia objętość krwinek czerwonych microspherocytosis kiedy najbardziej normalny - PL 70-105 (m³). Grubość w czerwonych krwinkach, zwykle, wzrosła - 2,5-3 m (zwykle 1,9-2,1 mikronów). Znacznie zmniejsza stosunek średnicy i grubości erytrocytów (U zdrowych osobników, mieści się w zakresie od 3,4 do 3,9). Hemoglobiny w krwinkach czerwonych jest prawidłowa lub nieznacznie podwyższone. Indeks kolor zbliżony do jedności.

Microspherocytes numer Może on również być inaczej. Część! oni stanowią większość pacjentów z czerwonych krwinek, w tych przypadkach zwykle występują wyraźne oznaki zwiększonej hemolizy. Krewni microspherocytosis pacjenta, bez zarzutów, których choroba jest wykrywany tylko z czynnym badania, najczęściej znaleziono małe microspherocytes procentowe.

Objaw microspherocytosis To nie jest specyficzne dla microspherocytic hemolizę, często występuje w chorobach autoimmunologicznych! niedokrwistość hemolityczna i dziedzicznej niedokrwistości czasami dizeritropoeticheskoy.

Zawartość retikulocytów w microspherocytosis W zależności od nasilenia choroby i okres obserwacji pacjenta może być inna; Zazwyczaj nie przekracza 10 %, Jednak istnieją przypadki, jeśli liczba retikulocytów wzrosła do 50-60 % (Po kryzysie hemolitycznej). Podczas kryzysu w hemolitycznej może pojawić krwi obwodowej izolowane erythrokaryocytes.

Liczba leukocytów w microspherocytosis najbardziej normalne, obserwowane podczas hemolizy leukocytoza kryzysy, czasami z zaznaczonym neutrofilowego zmiany. Liczba płytek krwi w większości przypadków pozostaje normalny.

Obniżenie odporności i wzrost osmotyczne autogemoliza, skorygowania glukozy, Nie są one ściśle specyficzne dla microspherocytosis. One naruszone same lub nawet w niektórych postaciach autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej, niedokrwistości, a czasami z wrodzonym, Powiązane niedobór enzymu czerwonych krwinek.

Diagnoza dziedzicznej microspherocytosis

Znaczna pomoc w identyfikacji dziedzicznej microspherocytosis udostępnia aplikację przez kwas erythrograms modyfikacji Gitelzon Terskov A. I. Vorobyov. Gdy kwas microspherocytosis erythrograms inny ostry wydłużenie hemolizy, przesunięcie maksimum po prawej. Wartość maksymalna zazwyczaj nieprzekraczającej nebolshaya- 10 %. Pieniądze czerwonych krwinek od osocza znacznie przyspiesza hemolizę. Zjawisko to jest specyficzna tylko microspherocytosis.

Zwykle, kiedy jest czerwony szpik podrażnienie microspherocytosis wzrostu, zmieniając w ten sposób stosunek leykoeritroidnoe (normalny 3:1) - Liczba czerwonych elementów jądrowych staje się białe, a nawet przewyższa go.

Stopień hiperbilirubinemią u chorych microspherocytosis Jest to w zależności od stopnia nasilenia choroby i okresu badania pacjenta. Między hemolitycznej bilirubiny kryzysowe mogą się różnić od normalnego do 50 60 mmol / l. Podczas kryzysów poziom bilirubiny często wzrasta do bardzo dużej liczby. Stopień hiperbilirubinemii jest związana nie tylko z natężeniem załamania czerwonych krwinek, ale z tempem produkcji bilirubiny w hepatocytach-diglucuronide z wolnej bilirubiny. Dlatego też, w normalnych funkcji wątroby i stosunkowo niewielki wzrost stężenia bilirubiny załamania czerwonych krwinek może być normalne.

Naturalnie, że poziom bilirubiny i rodzaj zależą od powikłań niedokrwistość hemolityczna microspherocytic żółtaczką. W tych przypadkach, zwiększa się stężenie bilirubiny czasami nawet do ogromnych liczbach. Zwykle, w moczu pacjentów z bilirubiny nie znaleziono, Jednak mogą pojawić się obturapii kamicy dróg żółciowych biliru- ʙinurija.

Urobilin zawartość w moczu w microspherocytosis, Podobnie jak w przypadku innych postaci niedokrwistości hemolitycznej, Może ona być zwiększona. Jednakże, u niektórych pacjentów reakcji ujemnej moczu urobilin, od jego ilość w moczu zależy głównie od stanu funkcjonowania wątroby - w normalnych funkcji, jaką jest w stanie oczyścić plazmę ze znacznej liczby urobilin.

Coombsa w microspherocytosis, zwykle, negatywny. Dostępne raporty z dodatnim wynikiem testu Coombsa w microspherocytic dziedzicznej niedokrwistości hemolitycznej jest najczęściej związane z błędów w diagnozie. Jednak w rzadkich przypadkach, kombinacja dziedzicznej microspherocytic hemolitycznej i autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej. Świadczy o obecności tej kombinacji jest tylko wykrywanie hereditary microspherocytosis innych członków rodziny.

Opisano pojedyncze przypadki ciężkiej aplazji szpiku kostnego w microspherocytosis. Gdy kryzys przede wszystkim konieczne hemolityczno weryfikacji wykluczyć połączenia diagnoza microspherocytosis z autoimmunologicznej niedokrwistości hemolitycznej, aplastyczna kryzysy, w których występują znacznie częściej. W literaturze istnieją indywidualne opisy aplastyczna kryzysów, gdy microspherocytosis. Prace naukowców wskazane, że w aplastyczna kryzysów u pacjentów z niedokrwistością sierpowatą wykryciu infekcji przez tego samego wirusa, parwowirusa należący do grupy.