GIPOTIAZID
Materiał aktywny: Gidroxlorotiazid
Gdy ATH: C03AA03
CCF: Moczopędny
Kody ICD-10 (świadectwo): E23.2, I10, I50.0, N00, N04, N18, N20, N21, N94.3
Gdy CSF: 01.08.02.01
Producent: Chinoin farmaceutyczny oraz Zakłady Chemiczne Prywatna Co. Sp. z o.o. (Węgry)
Dawkowanie Formularz, skład i opakowania
Pigułki biały lub prawie biały, okrągły, mieszkanie, Wyryty “N” na jednej stronie i Valium – inny.
1 Zakładka. | |
gidroxlorotiazid | 25 mg |
-“- | 100 mg |
Substancje pomocnicze: stearynian magnezu, talk, żelatyna, skrobia kukurydziana, monohydrat laktozy.
20 PC. – pęcherze (1) – Pakuje tektury.
Farmakologiczne działanie
Moczopędny. Głównym mechanizmem działania moczopędnego wyjściu diuretyki wzrost moczu przez blokowanie reabsorpcji jonów sodu i chloru w pierwszych kanalików nerkowych. W związku z tym, że zwiększa wydzielanie sodu i chloru i, Więc, woda. Zwiększa wydzielanie potasu i magnezu.
Maksymalna dawka lecznicza moczopędne / natriuretycznego efekt tiazydów są w przybliżeniu równe. Natriurezę i diureza występuje w ciągu 2 h osiąga maksimum po około 4 nie. Zmniejszają one także aktywność anhydrazy węglanowej, zwiększając wydzielanie wodorowęglanu jonów, ale ten wpływ jest słaba, zazwyczaj nie ma wpływu na wartość pH w moczu.
Hydrochlorotiazyd ma również właściwości hipotensyjnych. W normalnym ciśnieniu krwi, tiazydowe środki moczopędne nie wpływa.
Farmakokinetyka
Wchłanianie i dystrybucja
Mniej niż Gidrohlorotiazid, jednak dość szybko absorbowane z przewodu pokarmowego. Efekt ten utrzymuje się przez 6-12 nie. Po podaniu dawki doustnej 100 mg Cmaks stężenia w osoczu uzyskuje się po 1.5-2.5 nie. Na szczycie aktywności moczopędnego (w przybliżeniu 4 h po podaniu) stężenia hydrochlorotiazydu w osoczu jest 2 ug / ml.
Wiązanie z białkami osocza jest 40%.
Odliczenie
Główną drogą eliminacji – nerka (Filtracja i wydzielanie) w niezmienionej formie. T1/2 u pacjentów z prawidłową czynnością nerek jest 6.4 nie. T1/2 dla pacjentów z łagodną niewydolnością nerek jest 11.5 nie. T1/2 U pacjentów CC<30 ml / min 20.7 nie. Hydrochlorotiazyd przenika przez barierę łożyskową i jest wydzielany do mleka.
Świadectwo
- Nadciśnienie tętnicze (monoterapii, w złożonej terapii hipotensyjnej);
- Edematous syndrom różnego pochodzenia (Włącznie. przewlekłą niewydolność serca, zespół nerczycowy, Zespół napięcia przedmiesiączkowego, ostre kłębuszkowe zapalenie nerek, przewlekła niewydolność nerek, nadciśnienie wrotne, leczenie kortykosteroidami);
- Kontrola wielomocz, korzystnie kłębuszkowej moczówki prostej;
- Zapobieganie powstawania kamieni w drogach moczowych u pacjentów podatnych (zmniejszyć hiperkalciurią).
Schemat dawkowania
Dawka powinna być dobierana indywidualnie. Przy stałych zestawów kontroli medycznej minimalnej skutecznej dawki. Lek jest przyjmowany doustnie po posiłku.
Dorośli
W nadciśnienie Dawka początkowa wynosi 25-50 mg / dzień pierwszy, same lub w połączeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Niektórzy pacjenci wystarcza dawka początkowa 12.5 mg (w monoterapii, w połączeniu). Konieczne jest użycie minimalnej dawki skutecznej, nieprzekraczającej 100 mg / dobę. W połączeniu gipotiazid® z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi, może być konieczne zmniejszenie dawki innego leku do zapobiegania nadmiernego obniżenia ciśnienia tętniczego.
Działanie przeciwnadciśnieniowe przejawia się w ciągu 3-4 dni, ale dla optymalnego efektu może wymagać 3-4 tygodnia. Po zakończeniu leczenia efekt hipotensyjny utrzymuje się przez 1 tygodnia.
W edematous syndrom różnego pochodzenia Dawka początkowa wynosi 25-100 mg / dziennie jednorazowo lub 1 raz 2 dzień. W zależności od odpowiedzi klinicznej dawka może być zmniejszona do 25-50 mg / dziennie jednorazowo lub 1 raz 2 dzień. W niektórych poważnych przypadkach, wczesne leczenie może być konieczne zwiększenie dawki do 200 mg / dobę.
W zespół stresu predmestrualnogo lek jest przepisywany w dawce 25 mg / dzień i stosuje się od początku objawów przed menstruacją.
W moczówka prosta nerkowa Zaleca się regularne dawka dobowa 50-150 mg (w dawkach podzielonych).
Ze względu na zwiększoną utratą jonów potasu i magnezu podczas obróbki (poziom potasu w surowicy krwi może być <3.0 mmol / l) nie ma potrzeby, aby zastąpić potas i magnez.
Niemowlęta
Dawki powinny być zainstalowane, w stosunku do ciężaru dziecka. Typowe dzienne dawki pediatryczne: 1-2 mg / kg masy ciała lub 30-60 mg / m2 powierzchni ciała 1 czas, dzień /. Dzienna dawka u dzieci w wieku 3 do 12 lat Sprowadza się to do 37.5-100 mg.
Efekt uboczny
Od centralnego i obwodowego układu nerwowego: zawroty głowy, przejściowe niewyraźne widzenie, ból głowy, parestezje.
Z układu pokarmowego: zapalenie pęcherzyka żółciowego, zapalenie trzustki, żółtaczka cholestatyczna, biegunka, ślinianki, zaparcie, anoreksja.
Układu sercowo-naczyniowego: niemiarowość, hipotonia ortostatyczna, zapalenie naczyń.
Z układu moczowego: upośledzenie czynności nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek.
Z układu krwiotwórczego: rzadko – leukopenia, agranulocytoza, małopłytkowość, gemoliticheskaya niedokrwistość, aplasticheskaya niedokrwistość.
Metabolizm: giperglikemiâ (zmniejszona tolerancja glukozy może spowodować ukryty manifest przed cukrzycą), cukromocz, hiperurykemia (w rozwoju zawału dna), kaliopenia, gipomagniemiya, hiperkalcemia, giponatriemiya (Włącznie. zamieszanie, drgawki, letarg, spowolnienie procesu rozumowania, zmęczenie, pobudliwość, skurcze mięśni), zasadowica hipochloremiczna (Włącznie. suche usta, pragnienie, nieregularny rytm serca, zmiany nastroju lub psychiki, skurcze mięśni i ból, nudności, wymioty, zmęczenie lub osłabienie). Zasadowica hipochloremiczna może powodować encefalopatia wątrobowa lub śpiączki wątrobowej. Przy stosowaniu leku w dużych dawkach może zwiększyć poziom lipidów w surowicy.
Reakcje alergiczne: pokrzywka, plamica, nekroticheskiy zapalenie naczyń, Zespół Stevensa-Johnsona, zespół zaburzeń oddechowych (Włącznie. zapalenie płuc, niekardiogenny obrzęk płuc), nadwrażliwość, reakcje anafilaktyczne do wstrząsu.
Inny: zmniejszona moc.
Przeciwwskazania
- Anurija;
- Ciężka niewydolność nerek (CC<30 ml / min);
- Ciężkie zaburzenia czynności wątroby;
- Trudnościami, cukrzyca Kult;
- Choroba Addisona;
- Oporna na leczenie hipokaliemia, giponatriemiya, hiperkalcemia;
- Dzieci do wieku 3 lat (dla stałych postaci dawkowania);
- Nadwrażliwość na lek;
- Nadwrażliwość na pochodne sulfonamidów.
Z ostrożność używać u pacjentów z hipokalemii, giponatriemii, hiperkalcemia, CHD, marskość, podagre, nietolerancja laktozy, stosowanie glikozydów nasercowych, jak również u pacjentów w podeszłym wieku.
Ciąża i laktacja
Nie należy stosować tego leku w I trymestrze ciąży. W II i III, w trzecim trymestrze stosowania leku jest możliwe tylko w przypadku, kiedy przeznaczone są korzyści dla matki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu.
Hydrochlorotiazyd przenika przez barierę łożyskową. Istnieje ryzyko żółtaczki płodu lub noworodka, małopłytkowość i inne Skutki.
Lek jest wydalany w piersi mleko. W razie potrzeby, w okresie karmienia piersią należy zastosowanie decydują kwestię zakończenia karmienia piersią.
Ostrzeżenia
W długim okresie leczenia należy starannie monitorować kliniczne objawy zaburzenia równowagi wodno-elektrolitowej, Po pierwsze, U pacjentów z grupy wysokiego ryzyka: U pacjentów z chorobami układu krążenia, zaburzenia czynności wątroby, gdy silne wymioty lub objawy naruszenia równowagi wodno-elektrolitowej (Włącznie. suche usta, pragnienie, słabość, letarg, senność, niepokój, bóle lub skurcze mięśni, osłabienie mięśni, gipotenziya, oligurija, tachykardia, skarg od przewodu pokarmowego).
Stosowanie leków zawierających potas lub żywności, bogate w potas (Włącznie. owoc, warzywa), w szczególności utrata potasu z powodu zwiększonej diurezy, długotrwałe leczenie moczopędne, dowolny jednoczesne leczenie glikozydów naparstnicy lub kortykosteroidów, unika hipokaliemii.
Zwiększone wydalanie magnezu z moczem, gdy stosowane tiazydów mogą powodować hipomagnezemią.
Na niewydolnością nerek wymaga monitorowania klirensem kreatyniny. U pacjentów z dysfunkcją nerek, lek może powodować azotemią i rozwój kumulacji. Jeśli zaburzenia Nerka oczywiste, po wystąpieniu skąpomoczu należy rozważyć odstawienie leku.
Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby lub postępującą chorobą wątroby powinno tiazydów należy stosować z ostrożnością, ze względu na małą zmianę równowagi wody i elektrolitów, jak również poziom amoniaku w w surowicy krwi może być przyczyną śpiączki wątrobowej.
W ciężkich zastosowań mózgowej i wieńcowej rozsiane narkotyków wymaga szczególnej opieki.
Leczenie tiazydowymi lekami może wpływać na tolerancję glukozy. Podczas długiego przebiegu leczenia, gdy manifest i utajona cukrzyca wymaga systematycznego monitorowania metabolizmu węglowodanów ze względu na potencjalną konieczność zmiany dawki hipoglikemii leków.
To wymaga ścisłej kontroli pacjentów z zaburzeniami metabolizmu kwasu moczowego.
Alkohol, barbiturany, opioidowe środki przeciwbólowe zwiększają niedociśnienie hipotensyjne działanie diuretyków tiazydowych.
W rzadkich przypadkach długotrwałego leczenia obserwowano zmian patologicznych w przytarczyc, towarzyszy hiperkalcemii i hipofosfatemią.
Tiazydy może zmniejszyć ilość jodu, wiązania z białkami surowicy, bez oznak zaburzeń tarczycy.
Należy pamiętać, możliwość skarg ze strony przewodu pokarmowego u pacjentów z nietolerancją laktozy, jako tabletki Hypothiazid® 25 mg zawierają 63 Laktoza mg, Gipotiazid® 100 mg – 39 Laktoza mg.
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów zarządzania
W początkowym etapie leku (czas trwania tego okresu jest ustalana indywidualnie) Zabrania się prowadzenia samochodu i wykonywania pracy, wymagające szczególnej uwagi.
Przedawkować
Objawy: z powodu utraty płynów i elektrolitów w przedawkowania leków mogą wystąpić częstoskurcz, Obniżenie ciśnienia krwi, szok, słabość, zamieszanie, zawroty głowy, skurcze mięśni łydki, parestezje, zaburzenia świadomości, zmęczenie, nudności, wymioty, pragnienie, wielomocz, skąpomocz lub bezmocz (z powodu zagęszczenia krwi), kaliopenia, giponatriemiya, chloropenia, alkaloza, wzrost azotu mocznikowego we krwi (w szczególności u pacjentów z niewydolnością nerek).
Leczenie: sztuczne wymioty, płukanie żołądka, węgiel aktywowany. Poprzez zmniejszenie ciśnienia tętniczego lub wstrząs powinien płacić BCC i elektrolitów (Włącznie. potas, sód). Należy monitorować stan równowagi wody i elektrolitów (potasu, zwłaszcza w surowicy) i czynność nerek przed ustanowienia normalnych wartości. Brak swoistego antidotum.
Interakcje
Jednoczesne stosowanie hydrochlorotiazydu® należy unikać wzajemnego sole litowe, ponieważ zmniejsza klirens nerkowy litu i zwiększenie jego toksyczności.
Przy jednoczesnym stosowaniu hydrochlorotiazydu® z leków hipotensyjnych, a ich efekt jest potęgowany może wymagać dostosowania dawki.
Przy jednoczesnym stosowaniu hydrochlorotiazydu® z glikozydów nasercowych hipokaliemia i hipomagnezemia, związane z działaniem diuretyków tiazydowych, może zwiększać toksyczność glikozydów naparstnicy.
Przy jednoczesnym stosowaniu hydrochlorotiazydu® amiodaronem zwiększa ryzyko zaburzeń rytmu serca, związane z hipokaliemią.
Przy jednoczesnym stosowaniu hydrochlorotiazydu® z doustnymi środkami hipoglikemicznymi zmniejsza skuteczność tego ostatniego, i może rozwinąć się hiperglikemią.
Przy jednoczesnym stosowaniu hydrochlorotiazydu® kortykosteroidami, kalcytonina zwiększa stopień wydalania potasu.
Przy jednoczesnym stosowaniu hydrochlorotiazydu® NLPZ osłabione moczopędne i hipotensyjne działanie tiazydów.
Przy jednoczesnym stosowaniu hydrochlorotiazydu® nedepolyariziruyuschimi z zwiotczających mięśnie wzmocnione efekt ten ostatni.
Przy jednoczesnym stosowaniu hydrochlorotiazydu® z amantadyna zwiększa stężenie i toksyczności ostatni, w wyniku jej zmniejszenie klirensu.
Przy jednoczesnym stosowaniu hydrochlorotiazydu® ze spadkiem kolestiraminom gidrohlorotiazida absorpcji.
Przy jednoczesnym stosowaniu hydrochlorotiazydu® etanol, barbituranów i opioidowych leków przeciwbólowych zwiększa ryzyko wystąpienia hipotonii ortostatycznej.
Tiazydy mogą zmniejszać stężenia w osoczu jodu, wiąże się z białkami; zwiększenie stężenia bilirubiny w surowicy krwi.
Przed wykonaniem badań czynnościowych przytarczyc tiazydów należy znieść.
Warunki zaopatrzenia aptek
Lek jest wydany na receptę.
Warunki i terminy
Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, ciemnym miejscu w temperaturze od 15 ° do 25 ° C. Okres ważności - 5 lat.