BONEFOS

Materiał aktywny: Kwas klodronowy
Gdy ATH: M05BA02
CCF: Inhibitor resorpcji kości w przerzutach do kości
Kody ICD-10 (świadectwo): (C) 49,4, C90.0, M89.5
Gdy CSF: 16.04.04.03
Producent: SCHERING SP. Z O.O (Finlandia)

Dawkowanie Formularz, skład i opakowania

Kapsułki trudno żelatyna, Rozmiar №1, jasny zółty, oznakowane “BONEFOS”; Zawartość kapsułki – biały, częściowo ziarnisty proszek.

Substancje pomocnicze: monohydrat laktozy, talk, stearynian wapniowy, Krzemionka koloidalna bezwodna.

Składniki powłoki kapsułek: żelatyna, Dwutlenek tytanu (E171), czerwony tlenek żelaza (E172), żelaza tlenek żółty (E172).

10 PC. – pęcherze (3) – Pakuje tektury.
10 PC. – pęcherze (6) – Pakuje tektury.
100 PC. – plastikowe butelki (1) – Pakuje tektury.

Pigułki, pokryty biały, Owalny, punktowane i zakodowane “L 134”.

Substancje pomocnicze: Kroskarmeloza sodowa, stearynian magnezu, kwas stearynowy, mikrokrystaliczna silikonowana celuloza (celuloza mikrokrystaliczna 98%, krzemionka koloidalna bezwodna 2%).

Kompozycja osłonki: wysadzić Y-I-7000 (gipromelloza, Dwutlenek tytanu, glikol polietylenowy 400).

10 PC. – pęcherze (6) – Pakuje tektury.

Koncentrat do sporządzania roztworu do w/w wprowadzenie jasny, bezbarwny, nie widoczne cząstki.

Substancje pomocnicze: Wodorotlenek sodu, wody d / a.

5 ml – szklana ampułka (5) – Wkładki wykonane z tektury (1) – kartony.

Farmakologiczne działanie

Inhibitory resorpcji kości, bisfosfonian. Kwas klodronowy należy do grupy bisfosfonianów i jest analogiem naturalnego pirofosforanu. Bisfosfoniany mają duże powinowactwo do składników mineralnych tkanki kostnej. Głównym mechanizmem działania kwasu klodronowego jest zahamowanie aktywności osteoklastów i zmniejszenie w nich mediowanej resorpcji kości..

Zdolność kwasu klodronowego do hamowania resorpcji kości u ludzi została potwierdzona histologicznie, badania kinetyczne i biochemiczne. Niemniej jednak, dokładne mechanizmy tego procesu nie są w pełni poznane.

Kwas klodronowy hamuje aktywność osteoklastów, zmniejszenie stężenia wapnia w surowicy, a także wydalanie wapnia i hydroksyproliny z moczem.

Bisfosfoniany in vitro hamują wytrącanie fosforanu wapnia, zablokować jego przemianę w hydroksyapatyt, opóźniają agregację kryształów apatytu w większe kryształy i spowalniają rozpuszczanie tych kryształów.

Podczas stosowania kwasu klodronowego w monoterapii w dawkach, wystarczające do zahamowania resorpcji kości, nie obserwowano wpływu na prawidłową mineralizację kości u ludzi. Zmniejszenie prawdopodobieństwa złamań kości odnotowano u chorych na raka piersi i szpiczaka mnogiego.

Kwas klodronowy zmniejsza częstość przerzutów do kości w pierwotnym raku piersi. Zmniejszoną śmiertelność odnotowano również u pacjentów z resekcyjnym rakiem piersi, aby zapobiec przerzutom do kości.

Farmakokinetyka

Absorpcja

Wchłanianie kwasu klodronowego z przewodu pokarmowego następuje szybko i wynosi około 2%. Po podaniu pojedynczej dawki C_maks leku w surowicy uzyskuje się przez 30 m. Ze względu na wyraźne powinowactwo kwasu klodronowego do wapnia i innych dwuwartościowych kationów, wchłanianie kwasu klodronowego jest znacznie zmniejszone, gdy lek jest przyjmowany z pokarmem lub lekami., zawierające dwuwartościowe kationy. Przyjmując kwas klodronowy doustnie na 1 h przed posiłkami względna biodostępność wynosi 91%, dla 30 min - 69% odpowiednio (zmniejszenie biodostępności nie jest istotne statystycznie). Obserwuje się także znaczne wahania wchłaniania kwasu klodronowego z przewodu pokarmowego, jak wśród różnych pacjentów, i jeden i ten sam pacjent. Pomimo znacznych wahań wchłaniania u tego samego pacjenta, ilość kwasu klodronowego otrzymanego podczas długotrwałego leczenia pozostaje stała.

Dystrybucja

Kwas klodronowy wiąże się w niewielkim stopniu z białkami osocza.

Kwas klodronowy silnie wiąże się z tkanką kostną.

Odliczenie

Eliminacja kwasu klodronowego z surowicy krwi przebiega w dwóch fazach: faza dystrybucji z T_1/2 o 2 h i faza eliminacji, bardzo wolno, ponieważ kwas klodronowy jest silnie związany z tkanką kostną. Kwas klodronowy jest wydalany głównie przez nerki.. O 80% określane w moczu w ciągu kilku dni po przyjęciu leku. Kwas klodronowy, kości (o 20% dawka pochłonięta), wolniej wydalane z organizmu. Klirens nerkowy wynosi około 75% z klirensu z osocza.

Nie ma wyraźnego związku między stężeniem kwasu klodronowego w osoczu krwi a efektem terapeutycznym lub działaniami niepożądanymi..

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych.

Profil farmakokinetyczny leku nie zależy od wieku, metabolizm leków lub zaburzenia czynnościowe, z wyłączeniem niewydolności nerek, powodując zmniejszenie klirensu nerkowego kwasu klodronowego.

Świadectwo

- osteolityczne przerzuty nowotworów złośliwych w kości;

- Szpiczak (mnozhestvennaya mnogi);

- zapobieganie rozwojowi przerzutów do kości pierwotnego raka piersi;

- Hiperkalcemia, spowodowanych nowotworami złośliwymi.

Schemat dawkowania

Lek podaje się doustnie i dożylnie w postaci wlewów.

Kapsułki do 400 mg należy połknąć, bez żucia. Tabletki 800 mg można podzielić na dwie części, jednak obie części należy wziąć jednocześnie. Nie kruszyć ani nie rozpuszczać tabletek przed przyjęciem.

Dzienna dawka w 1600 mg zaleca się przyjmować raz rano na pusty żołądek, w szklance wody. Po zażyciu leku pacjent musi powstrzymać się od jedzenia przez godzinę., picie (z wyjątkiem zwykłej wody) przyjmowanie innych leków.

Jeśli przekraczać dawki dobowej 1600 mg przyjmuje się w dwóch dawkach. Weź pierwszą dawkę, zgodnie z zaleceniami powyżej. Drugą dawkę należy przyjąć między posiłkami, przez 2 h po lub 1 godziny przed posiłkiem, picie (z wyjątkiem zwykłej wody) lub spożycie jakichkolwiek innych leków.

Bonefos^® nie można przyjmować z mlekiem, jedzenie, oraz leki, zawierające wapń lub inne dwuwartościowe kationy, ponieważ wszystkie one przeszkadzają w wchłanianiu kwasu klodronowego.

Aby przygotować roztwór do infuzji, należy w nim rozpuścić wymaganą dawkę 500 ml 0.9% chlorek sodu lub 5% glukoza.

Pacjentowi należy zapewnić odpowiednią podaż płynów przed i podczas leczenia., a także monitorować czynność nerek i stężenie wapnia w surowicy.

Hiperkalcemia, z powodu nowotworów złośliwych

Lek jest przepisany 300 mg / kroplówka dla 2 nie (nie mniej) codziennie (nie więcej 7 dni z rzędu) aż do osiągnięcia prawidłowego stężenia wapnia w surowicy (co zwykle dzieje się podczas 5 dni) lub 1500 mg / kroplówka dla 4 h raz. W razie potrzeby wlew można powtórzyć lub przepisać Bonefos^® wewnątrz. Wraz z rozwojem hipokalcemii zaleca się krótkotrwałe przerwy w leczeniu.

Jeśli / wprowadzenie niemożliwe, do Bonefos^® podawany doustnie w dawce początkowej 2.4-3.2 r codziennie. Wraz ze spadkiem zawartości wapnia we krwi do normalnego poziomu dawka jest stopniowo zmniejszana do 1600 mg.

Prevention of przerzutami do kości z pierwotnym rakiem sutka

Przydzielać 1.6 g dziennie w środku.

Zmiany osteolityczne w kościach, z powodu nowotworów złośliwych bez hiperkalcemii

Dawka w każdym przypadku ustalana jest indywidualnie.. Zalecana dawka początkowa wynosi 1.6 g / dzień. Zgodnie ze wskazaniami klinicznymi można go zwiększyć, maksymalnie – do 3.2 g / dzień.

Pacjenci z niewydolnością nerek leku nie należy podawać doustnie w dawkach, przekraczając 1.6 g / dzień, przez długi czas.

W przypadku podania dożylnego dawkę należy zmniejszyć zgodnie z poniższymi zaleceniami:

Efekt uboczny

Z układu pokarmowego: o 10% – nudności, wymioty i biegunka, zwykle łagodne (częściej przy stosowaniu leku w dużych dawkach); często – wzrost poziomu aminotransferazy, zwykle w granicach normy; rzadko – podwyższony poziom aminotransferazy, w 2 razy normalna stawka, nie towarzyszą zaburzenia czynności wątroby.

Metabolizm: często – bezobjawowa hipokalcemia, rzadko – hipokalcemia, towarzyszą objawy kliniczne; możliwe są zmiany stężenia alkalicznej fosfatazy w surowicy. U pacjentów z przerzutami poziom ALP może również wzrosnąć z powodu obecności przerzutów do wątroby i kości..

Na części układu hormonalnego: zwiększone stężenie parathormonu w surowicy (zwykle połączone ze spadkiem poziomu wapnia).

Układ oddechowy: rzadko – u pacjentów z astmą oskrzelową, z historią nadwrażliwości na kwas acetylosalicylowy, obserwowano dysfunkcje oddechowe, skurcz oskrzeli.

Reakcje skórne: rzadko – skórne objawy, zgodnie z obrazem klinicznym odpowiadającym reakcjom alergicznym.

Z układu moczowego: rzadko – zaburzenia czynności nerek (zwiększona kreatynina w surowicy i białkomocz), ciężka niewydolność nerek, zwłaszcza po szybkiej infuzji dożylnej klodronianu w dużych dawkach.

Działania niepożądane można zaobserwować, jak podczas przyjmowania leku do środka, i z jego dożylnym podawaniem, chociaż częstość występowania tych reakcji może się różnić.

Przeciwwskazania

- Ciąża;

- Karmienie piersią;

- jednoczesna terapia z innymi bisfosfonianami;

- Wiek dzieci (z powodu braku doświadczenia klinicznego);

- nadwrażliwość na kwas klodronowy, inne bisfosfoniany lub jakiekolwiek inne składniki, część leku.

Z ostrożność Należy użyć Bonefos^® u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek.

Ciąża i laktacja

Lek jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią (karmienie piersią).

Ostrzeżenia

Podczas terapii Bonefos^® konieczne jest zapewnienie pacjentowi wystarczającej ilości płynu. Jest to szczególnie ważne przy przepisywaniu leku Bonefos^® w postaci wlewu i / v, jak również dla pacjentów z hiperkalcemią i niewydolnością nerek.

IV iniekcja Bonefos^® dawki, znacząco przekraczające zalecane, może spowodować poważne uszkodzenie nerek, zwłaszcza jeśli szybkość infuzji jest zbyt duża.

Zastosowanie w pediatrii

Bezpieczeństwo i skuteczność tego leku u dzieci nie zostało udowodnione..

Przedawkować

Objawy: przy dożylnym podaniu kwasu klodronowego w dużych dawkach możliwy jest wzrost zawartości kreatyniny w surowicy krwi i zaburzenia czynności nerek.

Leczenie: leczenie objawowe. Konieczne jest upewnienie się, że pacjent otrzymuje wystarczającą ilość płynu, a także monitorować czynność nerek i stężenie wapnia w surowicy.

Interakcje

Istnieją dowody na związek między przyjmowaniem klodronianu a zaburzeniami czynności nerek podczas przepisywania NLPZ, najczęściej diklofenak.

Ze względu na duże prawdopodobieństwo wystąpienia hipokalcemii, należy zachować ostrożność przepisując klodronian razem z aminoglikozydami.

Donoszono, że jednoczesne podawanie fosforanu estramustyny ​​razem z klodronianem prowadzi do zwiększenia stężenia fosforanu estramustyny ​​w surowicy krwi do 80%.

Klodronian tworzy słabo rozpuszczalne kompleksy z dwuwartościowymi kationami, w związku z tym jednoczesne przyjmowanie żywności lub leków, zawierające dwuwartościowe kationy, np, środki zobojętniające sok żołądkowy lub preparaty żelaza, prowadzi do znacznego zmniejszenia biodostępności kwasu klodronowego.

Interakcja farmaceutyczna

Nie badano zgodności koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji z innymi lekami lub roztworami do wstrzykiwań. Lek należy rozcieńczyć i podawać wyłącznie zgodnie z określonymi zaleceniami.

Warunki zaopatrzenia aptek

Lek jest wydany na receptę.

Warunki i terminy

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci na poziomie lub powyżej 25 ° C. Okres trwałości koncentratu do przygotowania roztworu do podania dożylnego – 3 rok; tabletki i kapsułki – 5 lat.

Przygotowany roztwór do infuzji można przechowywać nie więcej niż 24 godziny w temperaturze od 2 ° C do 8 ° C, .