ARANESP

Materiał aktywny: darbepoetyna alfa
Gdy ATH: B03XA02
CCF: Stymulatorem erytropoezy
Kody ICD-10 (świadectwo): D63
Gdy CSF: 19.01.02.01
Producent: Amgen Europe B.V. (Holandia)

POSTAĆ, SKŁAD OPAKOWANIA

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

0.4 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
0.4 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (4) – Pakuje tektury.

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

0.375 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
0.375 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (4) – Pakuje tektury.

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

0.5 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
0.5 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (4) – Pakuje tektury.

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

0.3 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
0.3 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (4) – Pakuje tektury.

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

0.4 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
0.4 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (4) – Pakuje tektury.

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

0.5 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
0.5 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (4) – Pakuje tektury.

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

0.3 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
0.3 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (4) – Pakuje tektury.

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

0.4 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
0.4 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (4) – Pakuje tektury.

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

0.5 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
0.5 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (4) – Pakuje tektury.

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

0.3 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
0.3 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (4) – Pakuje tektury.

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

0.6 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
0.6 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (1) – Pakuje tektury.

Roztwór do wstrzykiwań jasny, bezbarwny.

Substancje pomocnicze: dïgïdrofosfata jednowodna sodu, wodorofosforan sodowy, chlorek sodu, polisorbat 80, wody d / a.

1 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – Pakuje tektury.
1 ml – szklane strzykawki z igłami (1) – opakowania Valium planimetryczną (1) – Pakuje tektury.

Farmakologiczne działanie

Stymulatorem hematopoezy, antyanemiczne narkotyków. Darbepoetyna alfa jest wytwarzana za pomocą technik inżynierii genetycznej w komórkach jajnika chomika chińskiego (SNO-K1). Stymuluje erytropoezę przez ten sam mechanizm, endogennej erytropoetyny. Darbepoetyna alfa zawiera pięć N-sprzężonych łańcuchów węglowodanowych, natomiast hormon endogenny i rekombinowanych erytropoetyn człowieka (rhEPO) wszystkie trzy łańcuchy. Dodatkowe reszty cukrowe, z punktu widzenia cząsteczkowej, nie różnią się od tych,, przedstawiony endogennych hormonów. Ze względu na wysoką zawartość węglowodanów darbepoetyny alfa ma czas trwania T_1/2, w porównaniu do rhEPO, i stąd, i większą aktywność in vivo. Pomimo tych zmian, struktura molekularna darbepoetyny alfa wykazuje wysoką swoistość wobec receptora dla erytropoetyny.

Przeżycia i progresja guza badano w sumie 2833 pacjenci w wieku poniżej 5 dużych kontrolowanych badaniach. Spośród nich, 4 były podwójnie ślepą próbą i grupą kontrolną placebo, i 1 – otwarte. IN 2 Do badania włączono pacjentów, który został przeprowadzony chemioterapii. IN 2 badaniom docelowy poziom hemoglobiny był równy lub wyższy 130 g / l, zaś pozostałe trzy – w zakresie 120 do 140 g / l. W otwartym badaniu otrzymał żadnej różnicy w przeżywalności ogólnej pomiędzy grupą, leczone rhEPO i kontroli. IN 4 kontrolowanych placebo badaniach były czynników ryzyka na rzecz kontroli i wahała się od 1.25 do 2.47. W tych 4 Badania wykazały, niewyjaśnioną statystycznie istotny wzrost śmiertelności w porównaniu z kontrolą u pacjentów z typowych rodzajów nowotworów oraz niedokrwistość, Obróbkę przeprowadza się rhEPO. Porównanie częstości zakrzepicy i innych komplikacji w grupach, rhEPO obróbce i kontroli, To nie daje zadowalającego wyjaśnienia przyczyn tego wzrostu.

Również przeprowadził systematyczną analizę 57 Badania, obejmujących łącznie więcej 9000 pacjentów z rakiem. Metaanaliza wyników ryzyka całkowitego czasu przeżycia wyniosła 1.08 na rzecz kontroli (DI 95%: 0.99-1.18; 8167 pacjentów 42 Badania).

Pacjenci, leczonych rhEPO, nastąpił wzrost względnego ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych (OR = 1,67. DI 95%: 1.35-2.06; 6.769 pacjentów 35 Badania). Tak więc, istnieją wystarczające dane, wskazuje na możliwość znacznej szkody dla leczenia pacjentów z rakiem rhEPO. Nie jest jasne,, stopień, do którego ma zastosowanie do przypadku wyboru rekombinowanej ludzkiej erytropoetyny do uzyskania docelowego poziomu hemoglobiny poniżej 130 g / L u pacjentów z rakiem, którzy otrzymują chemioterapię, od analizowanych danych miał małą liczbę pacjentów z tych cech.

Farmakokinetyka

Ze względu na wysokie stężenie węglowodanów w krążącej krwi darbepoetynę alfa przewyższa minimalne stężenie wymagane do pobudzania erytropoezy przez dłuższy czas, w porównaniu z równoważnymi dawkami rhEPO, zmniejszając tym samym częstotliwość podawania darbepoetyny alfa równorzędnego poziomu reakcji biologicznej.

Pacjenci z przewlekłą niewydolnością nerek

Dystrybucja

V_D w przybliżeniu równa objętości osocza (50 ml / kg).

Gdy s / do wprowadzania biodostępności leku przyjęto 37%.

W badaniach klinicznych, minimalne gromadzenie zaobserwowano ani sposobu otrzymywania podania.

Odliczenie

T_1/2 było 21 nie (odchylenie standardowe (CO) 7.5) w / w sprawie wprowadzenia. Rozliczanie darbepoetyny alfa - 1.9 ml / h / kg (CO 0.56).

Gdy miesięczne p / darbepoetyna alfa podaje się w dawce 0.6 do 2.1 ug / kg jego T_1/2 było 73 nie (CO 24). Dłuższy T_1/2 darbepoetyna alfa, gdy s / do, w stosunku do I /, ze względu na kinetykę wchłaniania. W badaniach przedklinicznych wykazano, że klirens nerkowy jest minimalny darbepoetyna alfa (do 2% Całkowity klirens) i nie ma wpływu na T_1/2 Preparat z surowic.

Sposób podawania nie wpływa na dawkę darbepoetyny alfa, konieczne, aby utrzymać osiągnięty poziom hemoglobiny.

Farmakokinetyka w szczególnych sytuacjach klinicznych

Farmakokinetyka darbepoetyny alfa badano u dzieci (3-16 lat) przewlekłą niewydolność nerek, się, czy nie dializowanych, podczas pobierania próbek od czasu próbki były pojedyncze S / C lub / w administracji do tygodnia (168 nie) po podaniu. Okresy pobierania próbek były tej samej długości, jak u dorosłych z przewlekłą niewydolnością nerek. Analiza porównawcza wykazała,, że farmakokinetyka darbepoetyny alfa u osób dorosłych i dzieci z przewlekłą niewydolnością nerek jest podobny. Po ON / w administracji zauważyć o 25% -razlichie między dorosłych i dzieci, w stosunku do wartości AUC_0-∞; Niemniej jednak, różnica ta dla dzieci było mniej niż 2-krotny zakres AUC_0-∞. Po AUC administracji s / c_0-∞ u dorosłych i dzieci był podobny. Podobnie jak w / w, p / i po wstrzyknięciu, T_1/2 lek u dzieci i dorosłych z przewlekłą niewydolnością nerek była podobna.

Pacjenci z rakiem, otrzymujących chemioterapię

Absorpcja

Gdy p dawka / wtrysk 2.25 mg / kg pacjentów z rakiem dorosłych w średnim C_maks darbepoetyna alfa, komponent 10.6 ng / ml (CO 5.9), osiąga średnio ponad 91 nie (CO 19.7). Parametry te odpowiadają model liniowy w szerokim zakresie dawek (z 0.5 do 8 ug / kg przy podawaniu raz na tydzień, i 3 do 9 mg / kg przy podawaniu 1 raz 2 tygodnia).

Dystrybucja i wydalanie

Parametry farmakokinetyczne nie uległy zmianie w trakcie wielokrotnego podawania nad 12 Słońce. (Administracja tydzień lub administracja 1 raz 2 tygodnia). Należy zauważyć, oczekiwany umiarkowany wzrost (< 2-czasy) stężenie w surowicy leku, gdy stan równowagi, ale nic nie wskazywało na akumulację, gdy ponowny wybór. Badania farmakokinetyczne przeprowadzono z udziałem pacjentów z anemią wywołanej chemioterapią podczas, co w połączeniu z chemioterapią N / A otrzymały zastrzyki w dawce darbepoetyny alfa 6.75 mg / kg 1 raz 3 tygodnia. W tym badaniu średnia wartość T_1/2 było 74 nie (CO 27).

Świadectwo

- Leczenie objawowej niedokrwistości u dorosłych i dzieci z przewlekłą niewydolnością nerek c;

- Leczenie objawowej niedokrwistości u dorosłych pacjentów z nowotworami pozaszpikowych, otrzymujących chemioterapię.

Schemat dawkowania

Leczenie za pomocą preparatu Aranesp powinien posiadać lekarzy, z doświadczeniem w jej stosowaniu według zeznań.

Aranesp jest dostarczany w stanie gotowym do użycia w ampułko-strzykawce.

Leczenie objawowej niedokrwistości u dorosłych i dzieci z przewlekłą niewydolnością nerek.

Objawy niedokrwistości i efekty mogą różnić się w zależności od wieku pacjenta, płci i choroby nasilenie; w każdym przypadku wymaga analizy danych klinicznych pacjenta indywidualnego lekarza.

Aranesp można podawać S / C / lub. P / na wprowadzenie korzystnego dla pacjentów, nie poddawanych hemodializie, nakłucie żyły obwodowej uniknąć.

Poziom hemoglobiny u pacjentów podatnych na indywidualne różnice, Włącznie. czasami wyższa lub niższa od pożądanej wartości docelowej. W przypadku poziomu hemoglobiny poza wartościami docelowymi prowadzi się modyfikację dawki, podczas gdy wartość docelowa powinna zostać uznana oferta z 100 g / L 120 g / l. Należy unikać trwałego zwiększenia stężenia hemoglobiny powyżej 120 g / l, instrukcje dotyczące modyfikacji dawki, gdy wartości hemoglobiny powyżej 120 g l / są przedstawione poniżej. Należy także unikać zwiększania stężenia hemoglobiny o więcej niż 20 g / l 4 tygodnia. W tym przypadku, jako korekty dawki.

Leczenie Aranesp obejmuje dwa etapy – korekcja fazy i fazy konserwacji.

Stosowanie u dzieci w wieku poniżej 1 lat nie badano.

Dorośli z przewlekłą niewydolnością nerek

Korekta Faza

Początkową dawkę s / c / lub na wprowadzeniu 0.45 ug / kg masy ciała, raz w tygodniu w jednym podaniu. Alternatywnie, dla pacjentów, nie poddawanych dializie, dozwolone s administracja / c leku w dawce początkowej 0.75 ug / kg masy ciała raz 2 tygodnia. Jeżeli wzrost stężenia hemoglobiny jest niewystarczające (mniej 10 g / l 4 tygodnia), dawki zwiększa się około 25%. Wzrastające dawki leku nie powinna być podawana częściej, niż 1 raz 4 tygodnia.

Jeżeli wzrost stężenia hemoglobiny przekracza 20 g / l 4 tygodnia, dawkę należy zmniejszyć o około 25%. Kiedy, jeśli stężenie hemoglobiny przekracza 120 g / l, Należy rozważyć zmniejszenie dawki leku. Jeśli stężenie hemoglobiny nadal rośnie, dawkę należy zmniejszyć o około 25%. Jeśli po zmniejszeniu dawki, hemoglobiny nadal rośnie, Musisz tymczasowo zaprzestać używania produktu do początku zmniejszenie stężenia hemoglobiny, po którym można wznowić leczenie, a dawkę należy zmniejszyć o około 25% od dawki poprzedniej.

Hemoglobina należy mierzyć co tydzień lub raz na dwa tygodnie, aż ustabilizuje się. W kolejnych odstępach czasu między pomiarami może być zwiększona hemoglobiny.

Faza podtrzymywania

Podczas konserwacji faza może być kontynuowana po administracji tygodnika Aranesp lub udać się do administracji, co dwa tygodnie. Przy przenoszeniu pacjentów, dializa, tygodniowy schemat wstrzyknięć raz 2 tygodnia, Początkowa dawka powinna być dwukrotnie dawkę, vvodyvshuyusya 1 raz w tygodniu. Pacjent, nie poddawanych dializie, po osiągnięciu pożądanego stężenia w tle przepisując razy 2 tygodnia, jego podawanie podskórne można prowadzić 1 raz w miesiącu z pierwszych dawkach dwukrotnie poprzedniej dawki, podaje się raz 2 tygodnia.

Miareczkowanie dawki wymaganej do utrzymania stężenia hemoglobiny należy często, wymagane.

Jeśli to konieczne, aby utrzymać stężenie hemoglobiny powinno być optymalne dawki preparatu Aranesp, Zaleca się, aby zwiększyć o około 25%.

Kiedy, Jeśli nie jest to wzrost stężenia hemoglobiny o ponad 20 g / l 4 tygodnia, dawkę należy zmniejszyć o około 25%, w zależności od szybkości narastania. Jeśli stężenie hemoglobiny przekracza 120 g / l, Należy rozważyć zmniejszenie dawki leku. Jeśli stężenie hemoglobiny nadal rośnie, dawkę należy zmniejszyć o około 25%. Jeśli po zmniejszeniu dawki, hemoglobiny nadal rośnie, Musisz tymczasowo zaprzestać używania produktu do początku zmniejszenie stężenia hemoglobiny, może być wznowione po tej terapii, a dawkę należy zmniejszyć o około 25% od dawki poprzedniej.

Nie powinno być uważnie monitorować stan pacjentów, aby zapewnić odpowiednie wyrównanie niedokrwistości minimum zatwierdzony, Dawka preparatu Aranesp.

Po każdej zmianie dawki i sposobu podawania, hemoglobiny należy monitorować co 1 lub 2 tygodnia. Zmiana dawki w fazie podtrzymującej należy przeprowadzić nie więcej 1 razy 2 tygodnia.

Przy zmianie droga podawania może używać tych samych dawek leku i monitorować stężenie hemoglobiny w czasie 1-2 tygodni, aby utrzymać żądany poziom hemoglobiny.

Pacjenci, przyjmowaniu raz na tydzień 1, 2 lub 3 wstrzyknięcie rhEPO, mogą być przenoszone do jednego sposobu podawania cotygodniowego lub podawania Aranesp 1 raz 2 tygodnia. Początkowe cotygodniowe dawki Aranesp (mcg / tydzień) definiować, dzieląc całkowitą tygodniową dawkę rhEPO (Jm / tydzień) na 200. Początkowa dawka preparatu Aranesp (g / in 2 tygodnia) w ramach systemu administracji 1 raz 2 tydzień jest określany poprzez podzielenie całkowitej skumulowanego rhEPO, podaje się w okresie dwóch tygodni, na 200. W świetle znanej zmienności osobniczej, U niektórych pacjentów mogą wymagać dawek miareczkowanie, aż do uzyskania optymalnego efektu terapeutycznego.

Na wymianę rhEPO na pomiar leku Aranesp stężenia hemoglobiny powinno być wykonywane co najmniej 1 raz w tygodniu lub 2 tygodnia, i droga podawania powinny pozostać bez zmian.

Dzieci z przewlekłą niewydolnością nerek

Korekta Faza

Do dzieci 11 i starszych Początkową dawkę s / c / lub do wprowadzenia leku 0.45 ug / kg masy ciała, w pojedynczym wstrzyknięciu 1 raz w tygodniu. Pacjenci, nie poddawanych dializie, Możesz użyć dawki początkowej 0.75 mg / kg p / 1 raz 2 tygodnia. Jeśli wzrost stężenia hemoglobiny jest niewystarczające (mniej 10 g / l na okres 4 tygodni), należy zwiększyć dawkę o 25%. Zwiększenie dawki powinno być nie więcej 1 razy 4 tygodnia.

Jeżeli wzrost stężenia hemoglobiny przekracza 20 g / l 4 tygodnia, dawkę należy zmniejszyć o około 25% W zależności od stopnia przyrostu stężenia hemoglobiny. Kiedy, jeśli stężenie hemoglobiny przekracza 120 g / l, Należy rozważyć zmniejszenie dawki leku. Jeśli stężenie hemoglobiny nadal rośnie, dawkę należy zmniejszyć o około 25%. Jeśli po zmniejszeniu dawki, hemoglobiny nadal rośnie, Musisz tymczasowo zaprzestać używania produktu do początku zmniejszenie stężenia hemoglobiny, po którym można wznowić leczenie, a dawkę należy zmniejszyć o około 25% od dawki poprzedniej.

Hemoglobina powinna być mierzona co tydzień lub 1 raz 2 tygodnie przed jego stabilizacji.

W kolejnych odstępach czasu między pomiarami może być zwiększona hemoglobiny.

Zalecenia dotyczące korekty hemoglobiny z dzieci w wieku 1 Roku 10 lat nie.

Faza podtrzymywania

W dzieci 11 i starszych w fazie podtrzymującej terapii Aranesp może administracyjnego kontynuowania pracy 1 co tydzień lub 1 raz 2 tygodnia. Pacjenci, dializowanych, po przetłumaczeniu z trybu Aranesp schemat dawkowania raz w tygodniu raz na dwa tygodnie oryginalny powinny otrzymać dawkę, równoważne dwa razy w tygodniu do jednego sposobu podawania. Jeśli pacjent nie jest poddawany dializie, później, jak dotrzeć do docelowego poziomu hemoglobiny w schemacie dawkowania leku 1 dwutygodniowy, Aranesp może być podawany S / C 1 raz w miesiącu, Dawka początkowa powinna być dwukrotnie z tej dawce, który został zastosowany 1 raz 2 tygodnia.

Do dzieci w wieku 1 Roku 18 lat Dane kliniczne wykazały,, pacjentów, odbieranie rhEPO 2 lub 3 razy w tygodniu, mogą być przenoszone do Aranesp, Wejście 1 raz w tygodniu, i pacjentów otrzymujących rhEPO 1 raz na tydzień mogą być przenoszone do sposobu podawania 1 raz 2 tygodnia. Początkowa dawka preparatu Aranesp dla dzieci (mcg / niedz), podawana raz na tydzień lub 1 raz 2 tygodni może być określona przez podzielenie całkowitej dawki tygodniowej rhEPO (ME / niedz) na 240. Ze względu na indywidualne różnice dla poszczególnych pacjentów wymaga wybór optymalnej dawki terapeutycznej. Po wymianie na Aranesp rhEPO, stężenie hemoglobiny należy monitorować co 1-2 tygodnia, i dlatego konieczne jest, aby zastosować ten sam sposób podawania.

Miareczkowanie dawki wymaganej do utrzymania stężenia hemoglobiny należy często, wymagane.

Jeśli to konieczne, aby utrzymać stężenie hemoglobiny powinno być optymalne dawki preparatu Aranesp, Zaleca się, aby zwiększyć o około 25%.

Jeżeli wzrost stężenia hemoglobiny przekracza 20 g / l 4 tygodnia, dawkę należy zmniejszyć o około 25% W zależności od stopnia przyrostu stężenia hemoglobiny. Kiedy, jeśli stężenie hemoglobiny przekracza 120 g / l, Należy rozważyć zmniejszenie dawki leku. Jeśli stężenie hemoglobiny nadal rośnie, dawkę należy zmniejszyć o około 25%. Jeśli po zmniejszeniu dawki, hemoglobiny nadal rośnie, Musisz tymczasowo zaprzestać używania produktu do początku zmniejszenie stężenia hemoglobiny, po którym można wznowić leczenie, a dawkę należy zmniejszyć o około 25% od dawki poprzedniej.

Pacjenci powinni być ściśle monitorowani, zaufania, że stosowanie minimalnej zalecanej dawki preparatu Aranesp zapewnić odpowiednią kontrolę objawów niedokrwistości.

Po każdej zmianie dawki i sposobu podawania, hemoglobiny należy monitorować co 1 lub 2 tygodnia. Zmiana dawki w fazie podtrzymującej należy przeprowadzić nie więcej 1 razy 2 tygodnia.

Przy zmianie droga podawania może używać tych samych dawek leku i monitorować stężenie hemoglobiny w czasie 1-2 tygodni, aby utrzymać żądany poziom hemoglobiny.

Leczenie objawowej niedokrwistości, spowodowanej chemioterapią, U pacjentów z rakiem

Pacjenci z niedokrwistością (np, z stężenia hemoglobiny na poziomie lub poniżej 100 g / l) Aranesp może być stosowany S / C, aby zwiększyć poziom hemoglobiny, lecz nie wyżej 120 g / l. Objawy i skutki niedokrwistości zależy od wieku pacjenta, płci i choroby nasilenie. W każdym przypadku wymaga analizy indywidualnego pacjenta danych klinicznych.

Od hemoglobiny we krwi – Wskaźnik indywidualne, który charakteryzuje się wyraźnym różnorodności, U niektórych pacjentów, treść może być lub może przekroczyć poziomu docelowego, również może być mniejsza niż. W tym przypadku, korekty pomaga dawka podana, docelowy poziom hemoglobiny wynosi od 100 g / L 120 g / l. Uniknięcia zwiększenia stężenia hemoglobiny więcej 120 g / l; Poniżej znajduje się instrukcja modyfikacja dawkowania w przypadku, Jeśli stężenie hemoglobiny przekracza 120 g / l.

Zalecana dawka początkowa – 500 g (6.75 mg / kg) 1 raz 3 tydzień albo 2.25 mg / kg 1 raz w tygodniu. Jeśli odpowiedzi klinicznej (fatiguability, hemoglobina) przez 9 niewystarczające tygodni, dalsze leczenie może nie być skuteczna. Stosowanie preparatu Aranesp zatrzymany po około 4 tygodnie po zakończeniu chemioterapii.

Po osiągnięciu poziomu hemoglobiny docelową dawkę należy zmniejszyć o 25-50%, w celu właściwej kontroli objawów niedokrwistości przy użyciu minimalnej dawki preparatu Aranesp zatwierdzone. Być może dostosowanie dawki pomiędzy 500 g, 300 oraz g 150 g.

Należy dokonać starannego monitorowania pacjentów. Jeśli poziom hemoglobiny u pacjenta przewyższa 120 g / l, dawka powinna być zmniejszona o 25-50%. Jeśli stężenie hemoglobiny przekracza 130 g / l, Należy zawiesić stosowanie preparatu Aranesp. Po spadku stężenia hemoglobiny do 120 g / L lub mniej, Terapia może być przywrócony, przy czym dawka powinna być zmniejszona o 25% z ostatnich.

Jeśli wzrost stężenia hemoglobiny przekracza 20 g / l 4 tygodnia, należy zmniejszyć dawkę do 25-50%

Warunki korzystania z zastrzyków i leczenia lekiem

Aranesp jest produktem sterylnym, wykonane bez konserwantów. Jedną strzykawkę należy podawać więcej niż jedną dawką. Każda ilość leku, pozostając w ampułko-strzykawce, być zniszczone.

Wymagane jest, aby zastrzyk p / c leku: nowy w ampułko-strzykawce, Aranesp i wymaz zawierających alkohol lub podobnych materiałów.

Przygotowanie do iniekcji Aranesp narkotyków

1. Ampułko-strzykawki z lodówki, nie wstrząśnięte. Pozostawić strzykawką w temperaturze pokojowej przez około 30 m (do poprawy tolerancji zastrzyków). Niedozwolone ogrzewanie ampułko-strzykawkę w inny sposób (np, w kuchence mikrofalowej lub gorącej wody).

2. Natychmiast zdjąć nasadkę strzykawki przed wstrzyknięciem.

3. W celu sprawdzenia zgodności z dawką w dawce ampułko-strzykawce, mianowany lekarz.

4. Sprawdzić datę ważności leku w ampułko-strzykawce na etykiecie. Nie używać ampułko-strzykawce, jeśli upłynął ostatni dzień miesiąca.

5. Przed wprowadzeniem rozwiązania Aranesp powinien być sprawdzany na obecność widocznych cząstek. Używaj tylko bezbarwny, przezroczysty lub lekko opalizujący (“Perła”) rozwiązanie. Rozwiązanie nie może być wstrząśnięte.

6. Dokładnie umyć ręce.

7. Wybierz wygodny, miejsce dobrze oświetlone i czysta powierzchnia, gdzie można zorganizować wszystkie niezbędne materiały, tak, że są w zasięgu ręki.

Bezpośrednio przed wstrzyknięciem

1. Trzymając strzykawkę, ostrożnie zdjąć nasadkę z igły, nie odkręcanie. Wyciągnij ją, bez dotykania igły i naciskając tłok strzykawki. Jeśli w ciągu ampułko-strzykawek widocznych pęcherzyków powietrza, Nie trzeba je usunąć przed wstrzyknięciem. Wprowadzenie rozwiązania z pęcherzyków powietrza nie może zaszkodzić. Strzykawka jest gotowa do użycia.

2. Optymalnej lokalizacji do wstrzykiwania są: Uda; i życie, z wyjątkiem okolicy pępka. Za każdym razem, miejsce wstrzyknięcia powinno być zmieniane, w celu uniknięcia bólu w jednej strefie. Jeśli inna osoba wykonuje zastrzyk, a następnie podawanie może być stosowane jako tylnej powierzchni ramienia.

Jeśli obszar, przy czym oczekuje się wstrzykiwać, zaczerwienione i opuchnięte, Możesz to zmienić.

Wprowadzenie leku

1. Zdezynfekować skórę, bez ciśnienia, przy użyciu tamponu zwilżoną alkoholem, i wziąć fałd skóry w kciukiem i palcem wskazującym.

2. Wprowadzenie igły w skórę (Lekarz lub pielęgniarka musi nauczyć pacjenta na ukończenie tej procedury).

3. Delikatnie pociągnąć tłok strzykawki, upewnić się, że nie było przebite statek. Jeśli pojawia się krew w strzykawce, usunąć igłę i umieścić go w innym miejscu.

4. Delikatnie i powoli wprowadzają rozwiązania, trzymając skórę w przetłoczenie.

5. Po wprowadzeniu rozwiązania, aby usunąć igłę i puścić fałd skóry.

6. Jeśli wykonasz krew, należy ją delikatnie wytrzeć wacikiem. Nie trzeć miejsca wstrzyknięcia. Jeśli to konieczne,, możliwe jest, aby uszczelnić gipsu.

Pacjenci powinni być ostrzeżeni o, Jeśli są jakieś problemy z wprowadzeniem leku należy skontaktować się z lekarzem lub pielęgniarką.

Niszczenie zużytych strzykawek

Nie zakładaj z powrotem nasadkę igły używane strzykawki.

Zużyte strzykawki powinny być zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami.

Efekt uboczny

Reakcje alergiczne: rzadko – duszność, wysypki skórne i pokrzywka.

Pacjenci z przewlekłą niewydolnością nerek

Układu sercowo-naczyniowego: często (> 1%, ≤ 10%) – nadciśnienie tętnicze, Zakrzepica dostępu naczyniowego.

Jednak analizując wyniki badania na temat bezpieczeństwa, takie reakcje są związane ze zmianami stężenia hemoglobiny (<120 g / l, w porównaniu z >120 g / l) albo podwyższenia poziomu hemoglobiny szybkości (< 10, z 10 do < 20, z 20 do < 30 i ≥ 30 g / L hemoglobiny w ciągu 4 tydzień).

CNS: często (> 1%, ≤ 10%) - Ból głowy; bardzo rzadko - drgawki.

Reakcje miejscowe: często (> 1%, ≤ 10%) – Ból w miejscu wstrzyknięcia podskórnego (często rejestrowane, niż rhEPO). Dyskomfort w miejscu wstrzyknięcia, zwykle, było niewielkie i przemijające i rozwijane, głównie, po pierwszej dawce.

Z układu krwiotwórczego: w niektórych przypadkach – partsialynaya krasnokletochnaya aplazja (PKKA), spowodowany działaniu obezwładniającym z przeciwciałami anty-erytropoetyny.

Pacjenci z rakiem

Częstość występowania nadciśnienia tętniczego i zdarzeń sercowo-naczyniowych była porównywalna u pacjentów z rakiem, placebo, rhEPO lub Aranesp, Gdy Aranesp podawano S / C. Oprócz, Podobne reakcje uboczne nie są związane z żadną hemoglobiny (< 130, w porównaniu z >130 g / l), audio z poziomu hemoglobiny zwiększyć prędkość (> 20 g / l 4 tydzień).

Ogólnie, Zdarzenia niepożądane w stosowaniu preparatu Aranesp u chorych na raka, otrzymujących jednocześnie chemioterapii, zgodne z chorobą podstawową i jej leczenia stosowanego w chemioterapii.

Z układu krzepnięcia krwi: Zwiększona częstość występowania powikłań zakrzepowo-zatorowych, w tym zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej, w porównaniu z pacjentami, placebo.

Układu sercowo-naczyniowego: często (> 1%, ≤ 10%) - Reakcje zakrzepowo-zatorowe.

Na części układu mięśniowo: często (> 1%, ≤ 10%) - Bóle stawów.

Reakcje miejscowe: często (< 5%) – Ból w miejscu wstrzyknięcia. Dyskomfort w miejscu wstrzyknięcia był, zwykle, niewielkie i przejściowe.

Z korpusu jako całości: często (> 1%, ≤ 10%) – obrzęki obwodowe.

Przeciwwskazania

- Nadciśnienie tętnicze Źle kontrolowana;

- Nadwrażliwość na darbepoetynę alfa, rhEPO lub jakikolwiek składnik leku.

Z ostrożność powinni stosować leku u pacjentów z chorobami wątroby, anemia sierpowata, padaczka.

Ciąża i laktacja

Nie ma odpowiednich i dobrze kontrolowanych badań klinicznych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku u kobiet w ciąży nie zostało. Ostrożnie i po dokładnej ocenie spodziewane korzyści z leczenia dla matki i potencjalne ryzyko dla płodu powinien być przepisywany kobietom w ciąży.

Jeśli to konieczne, powołanie w czasie laktacji karmienia piersią należy przerwać.

IN eksperymentalny Badania z krыsah, królików nie zaobserwowano bezpośrednio szkodliwego wpływu leku na ciążę, z эmbrionalynoe / rozwoju fetalynoe, podczas porodu lub po urodzeniu rozwoju. Przenika przez barierę łożyskową w minimalnych stężeniach.

Ostrzeżenia

W celu potwierdzenia skuteczności erytropoezy, u wszystkich pacjentów należy określić zawartość żelaza przed iw trakcie leczenia do miejsca przeznaczenia, w razie potrzeby, dodatkowa terapia żelaza.

W przypadku braku odpowiedzi na Aranesp należy użyć w celu określenia przyczyn. Skuteczność erytropoezy czynnik stymulujący zmniejsza się przez niedobór żelaza w organizmie, kwas foliowy lub witamina B₁₂, W konsekwencji, poziom ich zawartość należy ustawić. Erytropoetyczne reakcja może być osłabiony przez obecność infekcji oportunistycznych, objawy zapalenia lub szkody przypadkach, ukryta utrata krwi, gemoliza, ciężkiego zatrucia glinem, choroby hematologiczne związane lub włóknienia szpiku kostnego. Liczba retikulocytów należy traktować jako jedno z oceny wariantów. Jeśli typowe przyczyny braku odpowiedzi są wyłączone, a pacjent jest wykrywany reticulopenia, powinna podjąć badania szpiku kostnego. Jeśli obraz odpowiada obraz szpiku PKKA, Zaleca się badać na obecność przeciwciał dla erytropoetyny.

PKKA, spowodowana przez działanie przeciwciał neutralizujących antieritropoetinovyh, Został on opisany w związku z zastosowaniem rekombinowanej erytropoetyny, w tym darbepoetyna alfa. Wykazano, Przeciwciała te nie reaguje krzyżowo ze wszystkimi epoetynę. W przypadku diagnostyki PKKA, Leczenie Aranesp należy przerwać bez późniejszego przeniesienia pacjenta do schematu terapeutycznego, obejmuje inne rekombinowaną erytropoetynę.

We wszystkich badaniach, Aranesp kryteria wykluczenia były czynna choroba wątroby, tak więc, Dane na temat stosowania leku u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby nie. Niepotrzebnie. wątroba jest uważany za główną drogą eliminacji darbepoetyny alfa i rhEPO, Pacjenci z chorobami wątroby lek należy stosować ostrożnie.

Nadużycie Aranesp u zdrowych osób może prowadzić do nadmiernego wzrostu hematokrytu. Podobne zjawiska mogą być związane z zagrażających życiu powikłań układu sercowo-naczyniowego.

Pokrywa ochronna na igłę ampułko-strzykawce zawiera w swoim składzie naturalne gumy odwodniony (pochodną lateksu), które mogą powodować reakcję alergiczną.

Przy zachowaniu poziomu hemoglobiny u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, stężenie nie powinno przekraczać określonego pułapu . W badaniach klinicznych, w osiągnięciu docelowego hemoglobiny więcej 120 g / l podczas leczenia leków stymulujących erytropoezę, pacjenci mają zwiększone ryzyko zgonu i wystąpienia poważnych powikłań układu sercowo-naczyniowego. W kontrolowanych badaniach klinicznych nie wykazał znaczne korzyści ze stosowania epoetyny, Jeśli stężenie hemoglobiny, przekracza poziom, konieczności kontrolowania objawów niedokrwistości i eliminują potrzebę transfuzji krwi

Pacjenci z przewlekłą niewydolnością nerek

Zastosowanie dodatkowego żelaza jest zalecane dla wszystkich pacjentów, w której stężenie ferrytyny w surowicy nie przekracza 100 poziom wysycenie transferyny poniżej ug / L lub 20%.

Ciśnienie krwi należy monitorować u wszystkich pacjentów, zwłaszcza na początku stosowania Aranesp. Pacjenci powinni mieć świadomość, jak ważne jest przestrzeganie zaleceń w sprawie stosowania leków przeciwnadciśnieniowych i ograniczeń dietetycznych. Jeśli ciśnienie krwi jest słabo kontrolowane podczas odpowiednich procedur, Możesz zmniejszyć zawartość hemoglobiny, zmniejszając dawkę preparatu Aranesp lub tymczasowe zaprzestanie podawania.

U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, objawowej choroby wieńcowej lub zastoinowej niewydolności serca, docelowego stężenia hemoglobiny należy ustalać indywidualnie. U tych pacjentów, maksymalna zawartość nie powinna przekraczać hemoglobiny 120 g / l, z wyjątkiem, gdy nasilenie objawów (np, angina) To wymaga innego rozwiązania.

Podczas stosowania Aranesp należy regularnie monitorować zawartość potasu w surowicy. Zwiększenie stężenia potasu zostało opisane w kilku pacjentów, odbieranie Aranesp, jednak związek przyczynowy nie został ustalony. W identyfikacji wysokie lub rosnące stężenie potasu, Administracja Aranesp należy przerwać przed normalizacją.

Pacjenci, padaczka, Aranesp należy podawać z zachowaniem ostrożności, tk. istnieją doniesienia napadów u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, odbieranie Aranesp.

Pacjenci z rakiem

Wpływ na wzrost nowotworu. Erytropoetyna jest czynnikiem wzrostu, że, głównie, stymulować produkcję erytrocytów. Receptory erytropoetyny mogą ulegać ekspresji na powierzchni komórek różnych guzów. Podobnie jak w przypadku czynników wzrostowych, Istnieje założenie,, że erytropoetyna może stymulować wzrost guzów.

Liczba kontrolowanych badaniach klinicznych u pacjentów z rakiem, otrzymujących chemioterapię, Nie wykazano, Epoetyny, które mogą poprawić przeżycie całkowite lub zmniejszyć stopień progresji nowotworu.

W kontrolowanych badaniach klinicznych preparatu Aranesp i innych czynników stymulujących erytropoezę wykazano:

– skrócić czas do progresji nowotworu u pacjentów z zaawansowanym rakiem głowy i szyi, odbieranie radioterapii, gdy docelowy poziom hemoglobiny istotności przyjęto 140 g / l. Zastosowanie środków stymulujące erytropoezę u tych pacjentów nie pokazano.

– zmniejszenie całkowitego przeżycia i zwiększenie zgonów z progresją choroby po czterech miesiącach u pacjentów z przerzutowym rakiem piersi, otrzymujących chemioterapię, gdy docelowy poziom hemoglobiny był ustawiony przez interwał 120 do 140 g / l.

– zwiększone ryzyko zgonu u pacjentów z czynną chorobą nowotworową, ale nie otrzymują żadnego promieniowania, nie chemioterapia, gdy docelowy poziom hemoglobiny istotności przyjęto 120 g / l. Zastosowanie środków stymulujące erytropoezę u tych pacjentów nie pokazano.

U pacjentów z guzami litymi lub limfoproliferacyjnymi nowotworów o wzrost poziomu hemoglobiny powyżej 120 g / l należy ściśle przestrzegać zalecanej układ korekcji dawki, aby zminimalizować potencjalne ryzyko powikłań zakrzepowo-zatorowych. Jest również konieczne regularne monitorowanie liczby płytek krwi i stężenie hemoglobiny we krwi.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów zarządzania

Nie było efektem Aranesp leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługi urządzeń.

Wyniki badań doświadczalnych

W badaniach doświadczalnych u szczurów i psów, gdy podawano Aranesp znacznie zwiększyła stężenie hemoglobiny, gematokrita, krwinek czerwonych i retikulocytów, który odpowiada oczekiwanym efektem farmakologicznym. Niepożądanych efektów leku przy podawaniu w wysokich dawkach obserwowano w wyniku zwiększonego działania farmakologicznego (zmniejszają ukrwienie tkanek z powodu zwiększonej lepkości krwi). Zostały one sklasyfikowane jako zwłóknienia szpiku i przerost śledziony, a także rozbudowę zespołu QRS w EKG u psów, bez zaburzeń rytmu serca i wpływa na odstęp QT.

Aranesp nie ma żadnych właściwości genotoksycznych i nie ma wpływu na proliferację komórek z wielu nie-hematologiczna i in vitro;, nie na żywo. W badaniach toksyczności przewlekłej zaobserwowano rozwoju nowotworów ani nieoczekiwanych mitogennej odpowiedź w każdym rodzaju tkanki badanej. W badaniach na zwierzętach, na długo oceny potencjału rakotwórczego darbepoetyną alfa nie zostało wykonane.

Przedawkować

Aranesp charakteryzuje się szerokim zakresie dawek terapeutycznych. Nawet przy bardzo wysokich stężeniach w surowicy krwi, Nie obserwowano objawów przedawkowania.

Leczenie: W przypadku podawania polycythemia Aranesp powinno być zawieszone. W obecności wskazań klinicznych można wykonać nacięcie żyły.

Interakcje

Dane kliniczne, uzyskano dotychczas, Nie określa interakcje z innymi substancjami Aranesp. Jednakże wiadomo, Może się zdarzyć, że wzajemne oddziaływanie z lekami, charakteryzuje się wysokim powinowactwem do erytrocytów, takie jak cyklosporyna, takrolimus. Podczas jednoczesnego podawania darbepoetyny alfa z takich leków należy monitorować ich zawartości w surowicy krwi z modyfikacji dawki do wzrostu stężenia hemoglobiny.

Ponieważ, że badania nie były prowadzone pod kątem zgodności, Aranesp nie należy mieszać ani podawać we wlewie z innymi lekami.

Warunki zaopatrzenia aptek

Lek jest wydany na receptę.

Warunki i terminy

Lek należy przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci, chronić przed światłem, w temperaturze od 2 ° C do 8 ° C,; Nie zamrażać. Okres ważności – 2 rok.

Przed wykorzystanie ambulatoryjnej Aranesp może być raz wyprowadziła się z przechowywania w warunkach temperatury pokojowej (25 ° C) na maksymalny okres 7 dni. Po ekstrakcji z lodówki i osiągnęła temperaturę pokojową (25 ° C) strzykawka powinna być stosowane do 7 dni lub zniszczyć.