Adveit: instrukcja stosowania leku, struktura, Przeciwwskazania

Grupa kliniczna i farmakologiczna: Przygotowanie czynnika krzepnięcia krwi VIII

Grupa farmakoterapeutyczna: Hemostat

Adveit: efekt farmakologiczny

Kompleks czynnik VIII/czynnik Willebranda składa się z dwóch cząsteczek (czynnik VIII i czynnik von Willebranda), posiadające różne funkcje fizjologiczne. Lek został wyprodukowany technologią rekombinacji w hodowli komórek jajnika chomika chińskiego, brak dodawania białek pochodzenia ludzkiego lub zwierzęcego podczas procesu produkcyjnego.

Przygotowanie Adveit^® zawiera rekombinowany czynnik krzepnięcia VIII (oktokog alfa), która jest glikoproteiną o sekwencji aminokwasowej, podobny do ludzkiego czynnika VIII.

Oktokog alfa jest glikoproteiną, składający się z 2332 aminokwasy o przybliżonej masie cząsteczkowej 280 kDa. Po podaniu pacjentom oktokog alfa wiąże się z endogennym czynnikiem von Willebranda.. Aktywowany czynnik VIII działa jako kofaktor dla aktywowanego czynnika IX, przyspieszenie konwersji czynnika X do aktywowanego czynnika X. Aktywowany czynnik X promuje konwersję protrombiny do trombiny. Trombiny, z kolei, promuje konwersję fibrynogenu do fibryny, co prowadzi do powstania skrzepliny (zakrzep).

Hemofilia A jest dziedziczna, związane z płcią, naruszenie układu krzepnięcia krwi ze spadkiem poziomu aktywności czynnika VIII. Klinicznie objawia się obfitym krwawieniem do stawów, mięśnie i narządy wewnętrzne, jako spontaniczny, i wynikające z urazu lub zabiegu chirurgicznego. Podczas terapii zastępczej wzrasta poziom czynnika VIII w osoczu, skutkujące czasową korektą niedoboru czynnika w osoczu krwi i zmniejszeniem skłonności do wzmożonych krwawień.

Adveit: farmakokinetyka

Wszystkie badania farmakokinetyczne Adveit^® prowadzone z udziałem pacjentów, wcześniej leczony z powodu ciężkiej lub średnio ciężkiej hemofilii A (wyjściowy czynnik VIII ≤ 2%). Ogólnie, sumaryczne dane farmakokinetyczne uzyskano i przeanalizowano w 195 wcześniej leczeni pacjenci, z ciężką hemofilią A (podstawowy czynnik VIII <1%).

Stół 1. Parametry farmakokinetyczne Adveit^® u pacjentów w różnym wieku z ciężką hemofilią A (podstawowy czynnik VIII <1%)

* Obliczone jako (Z_maks minus podstawowy czynnik VIII) podzielić przez dawkę (Jm / kg), gdzie C_maks – maksymalny poziom czynnika VIII, ustalona po wprowadzeniu.

Bezpieczeństwo i skuteczność hemostatyczna Adveit^® u dzieci podobne do bezpieczeństwa i skuteczności hemostatycznej u dorosłych.

Skorygowany wskaźnik odzysku i T_1/2 w końcowej fazie u pacjentów młodszych niż 6 minęły lata 20% mniej, niż u dorosłych, co można częściowo wytłumaczyć dużą objętością osocza na kg masy ciała u dzieci.

Obecnie nie ma danych dotyczących parametrów farmakokinetyki leku Adveit^® pacjentów, wcześniej nieleczona.

Wskazania leku Adveit^®

• leczenie i zapobieganie krwawieniom u dorosłych i dzieci w każdym wieku, osoby z hemofilią A (dziedziczny niedobór czynnika VIII).

Przygotowanie Adveit^® nie zawiera czynnika von Willebranda w ilości, niezbędne do uzyskania efektu farmakologicznego, Dlatego też wskazane do leczenia choroby von Willebranda.

Otwórz listę kodów ICD-10

Adveit: Reżim dawkowania

Leczenie lekiem należy rozpocząć pod nadzorem lekarza., doświadczenie w leczeniu hemofilii, oraz czy istnieje możliwość natychmiastowej resuscytacji w przypadku anafilaksji.

Dawki i czas trwania leczenia zależą od stopnia niedoboru czynnika VIII., lokalizacja i intensywność krwawienia, jak i stan kliniczny pacjenta. Dokładne monitorowanie laboratoryjne terapii zastępczej jest szczególnie ważne w przypadku poważnych zabiegów chirurgicznych i zagrażających życiu krwawień..

Siła działania leków na czynnik VIII jest zwykle wyrażana w jednostkach międzynarodowych. (JA), zgodnie z międzynarodowymi standardami WHO. Aktywność czynnika VIII w osoczu jest wyrażona w procentach (w stosunku do normalnego ludzkiego osocza) lub we MNIE (w stosunku do międzynarodowego standardu).

Jedna jednostka międzynarodowa (JA) aktywność czynnika VIII jest równoważna ilości czynnika VIII, który jest zawarty w 1 ml z ludzkiego osocza.

Leczenie “na żądanie”

Obliczenie wymaganej dawki czynnika VIII opiera się na danych empirycznych, zgodnie z którym przygotowanie czynnika VIII, dozowany 1 Ja i 1 kg masy ciała, zwiększa aktywność czynnika VIII w osoczu o 2 ME / dl.

Wymagana dawka Adveit^® oblicza się według wzoru:

Wymagana dawka (JA) = Masa ciała (kg) × wymagane % wzrost czynnika VIII × 0.5

Do krwawień i sytuacji klinicznych, wskazane w tabelach 2 i 3, aktywność czynnika VIII nie powinna spaść poniżej z góry określonego poziomu (wyrażone w % od normalnej aktywności lub w IU/dL) w odpowiednim okresie. Przy doborze dawki i częstotliwości podawania w przypadku epizodów krwawienia i interwencji chirurgicznych można kierować się tabelami 2 i 3.

Stół 2. Stosowanie leku Adveit^® z różnymi rodzajami krwawienia

Stół 3. Stosowanie leku Adveit^® interwencje chirurgiczne

Dawkę i częstość podawania należy dostosować indywidualnie do odpowiedzi klinicznej.. W pewnych okolicznościach (np, w obecności inhibitorów w niskim mianie) mogą być wymagane dawki, przekroczenie obliczone.

W trakcie leczenia należy oznaczać poziom VIII czynnika krzepnięcia w osoczu w celu:, w razie potrzeby dostosować dawkę lub częstotliwość podawania.

Podczas przeprowadzania poważnych interwencji chirurgicznych konieczne jest monitorowanie terapii zastępczej poprzez określenie aktywności czynnika VIII w osoczu..

Pacjenci mogą różnić się odpowiedzią kliniczną na leczenie czynnikiem VIII., osiąganie różnych wartości parametrów farmakokinetycznych, w szczególności, T_1/2 i wskaźnik powrotu do zdrowia in vivo.

Zapobieganie krwawieniom

W celu długoterminowego zapobiegania krwawieniom u pacjentów z ciężką hemofilią A dawki są zwykle od: 20 do 40 ME czynnika VIII na kg masy ciała z przerwą między wstrzyknięciami od 2 do 3 dni.

Stosowanie leku u dzieci

Podczas używania leku w trybie “na żądanie” zalecane dawki i częstotliwość podawania Adveit^® w dzieci w wieku 0 do 18 lat taki sam, jak u pacjentów dorosłych. Do długotrwałego zapobiegania krwawieniom w pacjenci w wieku poniżej 6 lat zaleca się stosowanie leku w dawce 20 do 50 Czynnik VIII ME na kg masy ciała 3-4 razy w tygodniu.

Sposób stosowania

Lek przeznaczony wyłącznie do podawania dożylnego.. Jeśli lek jest podawany przez osobę, kto nie posiada specjalistycznego wykształcenia medycznego, wówczas osoba ta powinna przejść odpowiednie przeszkolenie w zakresie administrowania Adveit^®. Szybkość podawania leku powinna być tak dobrana,, aby zapewnić pacjentowi maksymalny komfort. Szybkość podawania nie powinna przekraczać 10 ml / min. Zalecane, w interesie pacjenta, za każdym razem, gdy podajesz lek, zapisz nazwę leku i numer partii.

Przygotowanie Adveit^® należy podawać dożylnie po rozpuszczeniu liofilizatu w jałowej wodzie do wstrzykiwań. Odtworzony roztwór powinien być przezroczysty, bezbarwny i wolny od wtrąceń mechanicznych. Nie używaj mętnego roztworu ani roztworu, zawierające widoczne cząstki.

• Do podania leku należy użyć strzykawki z końcówką Luer..
• Lek należy stosować w ciągu 3 h po wyzdrowieniu.
• Nie umieszczaj odtworzonego leku w lodówce.
• Wszelkie niewykorzystane leki lub pozostałości należy usunąć zgodnie z ustalonymi wymogami..

Hodowla z użyciem urządzenia BAXJECT II

• Przestrzegaj zasad aseptyki.
• Do rekonstytucji leku należy używać wyłącznie sterylnej wody do wstrzykiwań i rozcieńczalnika, zawarte w opakowaniu.
• Nie używaj urządzenia BAXJECT II, jeśli jego system bariery sterylnej lub opakowanie jest uszkodzone, lub jeśli zauważysz jakiekolwiek oznaki uszkodzenia.
• Jeśli lek był przechowywany w lodówce do momentu rozcieńczenia, Doprowadzić temperaturę Adveit^® (liofilizat) i sterylna woda do wstrzykiwań (rozpuszczalnik) do temperatury pokojowej (od 15 ° do 25 ° C).

1. Umyj ręce, używając mydła i gorącej wody.

2. Zdejmij zatyczki z fiolek z liofilizatem i rozpuszczalnikiem.

3. Przetrzyj korki chusteczkami nasączonymi alkoholem. Umieść fiolki na płaskiej, czystej powierzchni.

4. Otworzyć opakowanie urządzenia BAXJECT II usuwając papierową membranę., bez dotykania zawartości paczki. Nie wyjmuj urządzenia z opakowania. Nie używać, jeśli urządzenie BAXJECT II, jego system bariery sterylnej lub opakowanie jest uszkodzone.

5. Odwrócić opakowanie i włożyć przezroczystą plastikową końcówkę do nasadki fiolki z rozpuszczalnikiem. Chwytanie krawędzi opakowania, podciągnąć i wyjąć z urządzenia BAXJECT II. Nie zdejmuj niebieskiej nasadki z urządzenia BAXJECT II.

6. Aby rozcieńczyć lek, do wstrzykiwań należy używać wyłącznie sterylnej wody., zawarte w opakowaniu. Dołączając BAKSJECT II do fiolki z rozpuszczalnikiem, odwróć system w ten sposób, aby butelka z rozpuszczalnikiem znajdowała się na górze urządzenia. Włożyć białą plastikową końcówkę do korka fiolki Advate.^® (liofilizat). Ze względu na próżnię rozpuszczalnik wpłynie do fiolki z Adveit^®.

Delikatnie obracaj fiolkę, aż lek całkowicie się rozpuści.. Sprawdź, ta reklama^® (liofilizat) całkowicie się rozpuścił, w przeciwnym razie substancja czynna nie przejdzie przez filtr urządzenia. Leku rozpuszcza się szybko (zwykle mniej niż 1 m). Odtworzony roztwór powinien być przezroczysty, bezbarwny i wolny od wtrąceń mechanicznych.

Wprowadzenie leku

Przestrzegaj zasad aseptyki.

Przed użyciem odtworzony lek należy sprawdzić pod kątem braku zanieczyszczeń mechanicznych.. Należy używać wyłącznie klarownego i bezbarwnego roztworu..

1. Zdejmij niebieską nasadkę z urządzenia BAXJECT II. Nie wciągać powietrza do strzykawki! Wstrzyknąć strzykawkę do BACSJECT II.

2. Odwróć system (fiolka z roztworem po rekonstytucji powinna być na wierzchu). Wciągnąć przygotowany roztwór do strzykawki, powoli cofa się tłok.

3. Odłącz strzykawkę.

Podłącz igłę motylkową do strzykawki. Roztwór należy podawać w/w, powoli. Szybkość podawania leku nie powinna przekraczać 10 ml / min. Przed i podczas podawania Adveit^® należy monitorować częstość tętna pacjenta. Przy znacznym wzroście tętna, zmniejszenie tempa podawania leku lub czasowe zaprzestanie jego podawania w większości przypadków pomaga w szybkim ustąpieniu tych objawów.

Adveit: efekt uboczny

W badaniach klinicznych Adveit^® wziął udział 418 pacjentów, uzyskanie, najmniej, jedna administracja Adveit^®. zostały zarejestrowane 93 niepożądane reakcje na lek (NLR). Najczęściej zgłaszanymi ADRami były:: pojawienie się inhibitorów (przeciwciała neutralizujące czynnik VIII), ból głowy i gorączka.

Nadwrażliwość lub reakcje alergiczne (które mogą obejmować obrzęk naczynioruchowy, pieczenie i swędzenie w miejscu wstrzyknięcia, dreszcze, czerwień, pokrzywka uogólniona, Ból głowy, zlokalizowana pokrzywka, gipotenziю, letarg, nudności, niepokój, taxikardiju, zwężenie w Gruda, kłucia, wymioty, świszczący oddech) obserwowane rzadko, ale w niektórych przypadkach progresja do ciężkiej anafilaksji (w tym wstrząs anafilaktyczny). Mogą wystąpić przeciwciała przeciwko białku myszy i (lub) chomika i związane z nimi reakcje nadwrażliwości.

Pacjenci z hemofilią A mogą wytworzyć przeciwciała neutralizujące (inhibitory) Czynnik VIII. Pojawienie się takich inhibitorów objawia się niedostateczną odpowiedzią kliniczną.. We wszystkich takich przypadkach zaleca się kontakt z wyspecjalizowanym ośrodkiem hemofilii.

Poniżej znajdują się dane dotyczące częstości występowania działań niepożądanych, informacje o których uzyskano w badaniach klinicznych oraz z raportów spontanicznych. Działania niepożądane są klasyfikowane według uszkodzeń narządów i układów narządów; nazwy narządów i układów narządów podane są zgodnie z terminologią MedDRA.

Częstość występowania działań niepożądanych oceniono zgodnie z klasyfikacją WHO NLR według częstości ich występowania: Często (≥1 / 10), często (≥1/100 do <1/10), rzadko (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1000 ), rzadko (<1/10000), Częstość nieznana (nie można ustalić na podstawie dostępnych danych). W ramach każdej gradacji częstości działania niepożądane przedstawiono w malejącej kolejności nasilenia.. Częstość obliczono w odniesieniu do całkowitej liczby pacjentów, leczony Adveit^® (N=418).

Choroby zakaźne i pasożytnicze: rzadko – grypa, laringit.

Z krwi i układu chłonnego: często – pojawienie się inhibitorów czynnika VIII^do; rzadko – limfangit.

Na część układu immunologicznego: Częstość nieznana – reakcja anafilaktyczna, nadwrażliwość^do.

Od układu nerwowego: często – ból głowy; rzadko – zawroty głowy, zaburzenia pamięci, półomdlały, drżenie, migrena, disgevziya.

Na części narządu wzroku: rzadko – zapalenie oka.

Układu sercowo-naczyniowego: rzadko – kołatanie serca, krwiak, uderzenia gorąca, bladość.

Układ oddechowy: rzadko – duszność.

Z układu pokarmowego: rzadko – biegunka, ból w nadbrzuszu, nudności, wymioty.

Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: rzadko – świąd, wysypka, nadmierne pocenie się, pokrzywka.

Zaburzenia ogólne i zaburzenia w miejscu wstrzyknięcia: często – gorączka; rzadko – obrzęki obwodowe, ból w klatce piersiowej, dyskomfort w klatce piersiowej, dreszcze, zmiana w samopoczuciu, krwiak w miejscu nakłucia; Częstość nieznana – fatiguability, reakcje w miejscu wstrzyknięcia, złe samopoczucie.

Dane laboratoryjne i instrumentalne: rzadko – obniżony poziom czynnika krzepnięcia VIIIⁱ; wzrost liczby monocytów, spadek hematokrytu, odchylenie od normy w wynikach badań laboratoryjnych.

Kontuzje, zatrucie i powikłania manipulacji: rzadko – powikłania pozabiegowe, krwawienie po zabiegu, reakcja w miejscu zabiegu.

ⁱ Nieoczekiwany spadek poziomu czynnika VIII wystąpił u jednego pacjenta podczas ciągłej infuzji Advate.^® na 10-14 dni po zabiegu. W tym okresie utrzymywała się hemostaza. Poziom i klirens czynnika VIII w osoczu wróciły do ​​normy do 15. dnia po operacji. Testy inhibitora czynnika VIII, wykonywane pod koniec wlewu ciągłego i na końcu badania, dał negatywne wyniki.

^do Informacje o tym działaniu niepożądanym podano poniżej..

Opis poszczególnych działań niepożądanych

Pojawienie się inhibitorów czynnika VIII

Immunogenność Adveit^® był badany w badaniach klinicznych z udziałem: 233 pacjentów (dzieci i dorosłych) z ciężką hemofilią A (poziom czynnika VIII ≤1%) wcześniej leczony koncentratami czynnika VIII (Nie mniej niż 150 dni podawania u dorosłych i dzieci w wieku ≥6 lat i co najmniej 50 dni podawania u dzieci młodszych niż 6 lat). Jeden pacjent po 26 dni podawania Adveit^® zaobserwował pojawienie się inhibitorów w niskim mianie (2.4 Jednostki Bethesdy [BYŁO] na podstawie zmodyfikowanego testu Bethesdy). Po zakończeniu udziału pacjenta w badaniu nie wykryto żadnych inhibitorów..

Mediana czasu użytkowania Advate^® u wcześniej leczonych pacjentów we wszystkich badaniach klinicznych było 97 dni (zamiatać z 1 do 709 dni wprowadzenia). Ogólna częstość występowania inhibitorów (tak wysoki, i niskie miano) zrobiony 0.4% (w 1 z 233 pacjentów).

W zakończonym niekontrolowanym badaniu klinicznym 060103, w 16 z 45 (35.6%) wcześniej nieleczeni pacjenci z ciężką hemofilią A (poziom czynnika VIII ≤1%), kto otrzymał Adveit^® przez co najmniej 25 dni stosowania, opracowane inhibitory czynnika VIII. W 7 (15.6%) pacjenci mieli wysokie miano inhibitorów i 9 (20%) pacjentów – niskie miano inhibitorów (w tym jeden pacjent, w którym początek działania inhibitorów został sklasyfikowany jako przemijający).

Czynnikami ryzyka rozwoju inhibitorów w tym badaniu były:: niekaukaskie pochodzenie etniczne, wywiad rodzinny dotyczący inhibitorów czynnika VIII i intensywnej terapii dużymi dawkami Advate^® pierwszy 20 dni wprowadzenia. W 20 pacjentów, osoby, które nie miały wymienionych czynników ryzyka, nie zauważono pojawienia się inhibitorów.

Uzyskano dane dotyczące indukcji tolerancji immunologicznej (IIT) u pacjentów wcześniej nieleczonych, pacjentów, w którym, podczas stosowania leku Adveit^® Zidentyfikowano inhibitory czynnika VIII. W trakcie podbadania w ramach badania 060103 z pacjentami, wcześniej nieleczona, Leczenie IIT zostało udokumentowane w 11 pacjentów, wcześniej nieleczona. W 30 pacjenci z TIZ (Badania 060703) przeprowadzono retrospektywną analizę dokumentacji medycznej. Trwa gromadzenie danych do rejestru pacjentów IIT.

Badanie 060201 przeprowadzono analizę porównawczą dwóch schematów długotrwałego leczenia profilaktycznego w: 53 pacjentów, wcześniej leczony (RLP): harmonogram dozowania, dobierana na podstawie indywidualnych parametrów farmakokinetycznych (w zasięgu od 20 do 80 ME czynnik VIII włączony 1 kg masy ciała w odstępach 72 ± 6 godzin; n=23), i standardowy profilaktyczny schemat dawkowania (z 20 do 40 j.m./kg co 48 ± 6 nie; n=30). Cel schematu dawkowania, dobierana na podstawie indywidualnych parametrów farmakokinetycznych (i obliczone według specjalnej formuły), było utrzymanie minimalnego poziomu czynnika VIII ≥1% w 72-godzinnych odstępach między wstrzyknięciami. Dane z tego badania dowodzą, że oba schematy dawkowania profilaktycznego są porównywalne pod względem zmniejszenia częstości krwawień.

Działania niepożądane, związane z substancjami, wykorzystywane w procesie produkcyjnym

Z 229 pacjentów, kto otrzymał leczenie Adveit^® i zostały przebadane pod kątem obecności przeciwciał przeciwko białkom komórek jajnika chomika chińskiego (SNO), w 3 pacjenci wykazywali statystycznie istotny wzrost miana przeciwciał, w 4 pacjenci wykazywali trwałe szczyty lub przemijające wzrosty miana przeciwciał, a u jednego pacjenta zauważono, że, i inne. Wszystkim tym zmianom miana przeciwciał nie towarzyszyły objawy kliniczne..

Tych 229 leczeni pacjenci, kto otrzymał leczenie Adveit^® i zostały przebadane pod kątem przeciwciał przeciwko mysiej immunoglobulinie G (IgG), w 10 pacjenci wykazywali statystycznie istotny wzrost miana przeciwciał, w 2 pacjentów wykryto stabilne szczyty lub przejściowe wzrosty miana przeciwciał, a u jednego pacjenta, a następnie, i inne. Czterech z tych pacjentów, odnotowano pojedyncze przypadki pokrzywki, swędzenie, wysypka, niewielki wzrost liczby eozynofilów (wszystkim wskazanym pacjentom lek Advate^® wielokrotnie wstrzykiwany).

Nadwrażliwość

Reakcje typu alergicznego obejmowały anafilaksję i objawiały się zawrotami głowy, paresteziey, wysypka, pływy, obrzęk twarzy, pokrzywka i swędzenie.

Stosowanie leku u dzieci

Z wyjątkiem tworzenia się inhibitorów u wcześniej nieleczonych pacjentów i powikłań związanych z cewnikiem, brak różnicy w częstości występowania działań niepożądanych, u pacjentów w każdym wieku, nie zostały zidentyfikowane w badaniach klinicznych.

Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych

Informacje o podejrzewanych działaniach niepożądanych pozwalają stale monitorować stosunek korzyści do ryzyka leku Adveit^®. Lekarze, za pomocą leku Adveit^® do leczenia pacjentów z hemofilią A, powinien zgłaszać podejrzewane działania niepożądane, opracowany w okresie po wydaniu dowodu rejestracyjnego dla produktu leczniczego, krajowym organom nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii zgodnie ze standardową procedurą.

Adveit: przeciwwskazania do stosowania

• znana nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, jak również do białek myszy/chomików.

Adveit: stosować w okresie ciąży i laktacji

Wpływ leku Adveit^® nie badano funkcji rozrodczych zwierząt. Dlatego, że hemofilia A występuje niezwykle rzadko u kobiet, bezpieczeństwo leku Adveit^® u kobiet w ciąży i kobiet karmiących piersią nie ustalono. Przed przepisaniem Adveit^® w czasie ciąży i karmienia piersią lekarz musi dokładnie rozważyć potencjalne ryzyko i oczekiwane korzyści dla każdej pacjentki z osobna.

Adveit: Specjalne instrukcje

Reakcje nadwrażliwości

Wraz z wprowadzeniem preparatów białkowych możliwy jest rozwój reakcji alergicznych.. Przygotowanie Adveit^® jest białkiem, a także zawiera śladowe ilości białek myszy i chomika.

Podczas stosowania leku Advate^® Zgłaszano reakcje nadwrażliwości typu alergicznego, w tym wstrząs anafilaktyczny. Pacjentów należy poinformować o wczesnych objawach natychmiastowych reakcji nadwrażliwości., takich jak pokrzywka, świąd, uogólniona, pęcherzowa wysypka, obrzęk naczynioruchowy, niedociśnienie (towarzyszą zawroty głowy i omdlenia), wstrząs i ostra niewydolność oddechowa (ucisk w klatce piersiowej, świszczący oddech). W przypadku wystąpienia tych objawów należy pouczyć pacjentów, aby natychmiast przerwali stosowanie leku i skontaktowali się z lekarzem.. W przypadku wstrząsu należy zastosować ogólnie przyjęte środki przeciwwstrząsowe..

Tworzenie inhibitorów czynnika VIII

Pojawienie się przeciwciał neutralizujących czynnik VIII (inhibitory) jest znanym powikłaniem w leczeniu pacjentów z hemofilią A, co objawia się klinicznie zmniejszeniem aktywności prokoagulacyjnej leku czynnika VIII. Inhibitory to immunoglobuliny klasy G. Miano inhibitorów mierzy się w jednostkach Bethesdy. (BYŁO) na ml osocza przy użyciu zmodyfikowanej metody Bethesdy.

Wraz z pojawieniem się inhibitorów czynnika VIII, pacjenci mogą odczuwać niewystarczającą odpowiedź kliniczną na Advate.^®. W takim przypadku zaleca się kontakt z wyspecjalizowanym ośrodkiem leczenia hemofilii.. Ryzyko rozwoju inhibitorów koreluje z czasem stosowania leku czynnika VIII. (ryzyko jest największe podczas pierwszego 20 dni wprowadzenia), a także czynniki genetyczne i środowiskowe. Rzadko po pierwszym mogą pojawić się inhibitory 100 dni wprowadzenia.

Zdarzały się przypadki ponownego tworzenia inhibitorów (w niskim mianie) u wcześniej leczonych pacjentów, z historią inhibitorów, (leczony przez więcej niż 100 dni wprowadzenia) po zmianie pacjenta z jednego leku czynnika VIII na inny. Dlatego po przejściu z leczenia jednym lekiem czynnika VIII na inny należy prowadzić stały monitoring. (jako klinika, jak również laboratorium) dla pacjentów, leczony lekiem z czynnikiem VIII, do wczesnego wykrywania inhibitorów.

Ogólnie, dla pacjentów, leczeni lekami z czynnikiem krzepnięcia VIII, należy dokładnie monitorować pod kątem występowania inhibitorów poprzez odpowiednią obserwację kliniczną i badania laboratoryjne. Jeśli oczekiwany poziom aktywności czynnika VIII w osoczu nie zostanie osiągnięty, lub jeśli odpowiednia dawka nie zatamuje krwawienia, należy przeprowadzić odpowiednie oznaczenie w celu wykrycia inhibitorów czynnika VIII. Leczenie może nie być skuteczne u pacjentów z wysokim poziomem inhibitorów czynnika VIII, należy rozważyć zastosowanie terapii alternatywnych. Pacjenci ci powinni być leczeni przez lekarza., doświadczenie w leczeniu hemofilii w obecności inhibitorów czynnika VIII.

Terapia zapobiegawcza z Adveit^® z indywidualnym doborem dawki

Aby utrzymać początkowe poziomy czynnika VIII ≥1% w odstępach między dawkami, stanowiących 72 nie, pojedyncza dawka Advate^® może być indywidualnie dobrany przez lekarza, z uwzględnieniem wartości poszczególnych parametrów farmakokinetycznych. W badaniu klinicznym wykazano, że profilaktyczny schemat dawkowania 20-40 IU/kg co 48±6 h ma podobną skuteczność kliniczną jak schemat 20-80 ME / kg w odstępie 72 ± 6 h, ze znacznym zmniejszeniem częstości krwawień przy leczeniu profilaktycznym w porównaniu z leczeniem na żądanie.

Standardowy schemat profilaktyki z podawaniem leku co drugi dzień oraz schemat indywidualnego leczenia profilaktycznego z doborem dawki w zależności od parametrów farmakokinetycznych iz podawaniem leku co trzeci dzień mają porównywalną skuteczność..

Powikłania związane z cewnikiem podczas leczenia

Jeśli wymagane jest urządzenie do centralnego dostępu żylnego, wtedy istnieje ryzyko wystąpienia powikłań związanych z cewnikiem, takie jak miejscowa infekcja, bakteriemia, zakrzepica w miejscu cewnika.

Informacji, dotyczące zaróbek

Po rekonstytucji roztwór leku zawiera 0.45 mmol sodu (10 mg) za fiolkę. Należy to uwzględnić w przypadku podawania leku pacjentom, na diecie niskosodowej.

Zastosowanie w pediatrii

Wymienione specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczą dzieci., w tym samym stopniu, to samo dla dorosłych.

Specjalne instrukcje dotyczące przechowywania i użytkowania

Aby wyeliminować możliwość skażenia mikrobiologicznego, lek należy podać bezpośrednio po przygotowaniu roztworu. Jednak zostało to udowodnione, że przygotowane rozwiązanie Adveit^® stabilny chemicznie i fizycznie w czasie 3 godz. w 25°C.

W terminie ważności lek można przechowywać w temperaturze pokojowej (powyżej 25 ° C) w terminie nie dłuższym 6 miesiąc. Datę rozpoczęcia i zakończenia przechowywania leku w temperaturze pokojowej należy zapisać na opakowaniu leku.. Po przechowywaniu w temperaturze pokojowej nie należy umieszczać leku do dalszego przechowywania w lodówce..

Zalecane przy każdym podaniu Adveit^® odnotować nazwę leku i numer serii w dokumentacji medycznej, aby móc ustalić powiązanie między pacjentem a partią leku.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i mechanizmów

Przygotowanie Adveit^® nie wpływa na zdolność prowadzenia pojazdów i pracę z mechanizmami.

Adveit: przedawkować

Nie zgłoszono przypadków przedawkowania preparatów rekombinowanego czynnika krzepnięcia krwi VIII.. Objawy przedawkowania nie są znane.

Adveit: interakcje pomiędzy lekami

Nie przeprowadzono badań interakcji Adveit® z innymi produktami leczniczymi..

Adveit: warunki przechowywania Adveit®

Lek należy przechowywać w tekturowym pudełku w celu ochrony przed światłem., w miejscu niedostępnym dla dzieci w temperaturze od 2° do 8°C; Nie zamrażać.

Adveit: okres trwałości Adveit®

Okres ważności – 2 rok. Nie stosować po upływie daty ważności.

Adveit: warunki realizacji

Lek jest wydany na receptę.