Erlotiniʙ

Όταν ATH:
L01XX34

Φαρμακολογική δράση

Мощный ингибитор тирозинкиназы рецепторов эпидермального фактора роста, υπεύθυνη για την διαδικασία των ενδοκυττάριων φωσφορυλίωση της επιδερμικό συντελεστής ανάπτυξη, экспрессия которого наблюдается на поверхности как нормальных, και τα καρκινικά κύτταρα. Ингибирование фосфотирозина рецепторов эпидермального фактора тормозит рост линий опухолевых клеток и/или приводит к их гибели.

Φαρμακοκινητική

Хорошо всасывается после приема внутрь. TCmax – 4 όχι. Η βιοδιαθεσιμότητα – 59%, прием пищи повышает биодоступность. Cmax в плазме – 1.995 ng / ml. TCSS – 7-8 ημέρα. Перед приёмом следующей дозы Cmin – 1.238 ng / ml. AUC в междозовом интервале при достижении Css – 41.3 mcg χ h / ml. Объём распределения – 232 l (с распределением в ткань опухоли). Δείγματα ιστών όγκων (καρκίνος του πνεύμονα, καρκίνος του λάρυγγα) επί 9 день лечения концентрация эрлотиниба – 1.185 ng/g, τι είναι 63% от Сmax в плазме при достижении Css . Концентрация основных активных метаболитов в ткани опухоли 160 ng/g, αντίστοιχος 113% Cmax в плазме при достижении Css. Сmax в опухолевых тканях – σχετικά με 73% от концентрации препарата в плазме, TСmax в ткани – 1 όχι. Συνδεσιμότητα πρωτεΐνη (альбумин и альфа-1 кислый гликопротеин) – 95%. Метаболизируется в печени при участии фермента CYP3A4 (in vitro 80-95%), в меньшей степени CYP1A2 и лёгочной изоформы CYP1A1. Μεταβολισμός εμφανίζεται με τρεις τρόπους: O-dimetilirovanie μία πλευρά ή δύο αλυσίδες που ακολουθήθηκε από οξείδωση Καρβοξυλικά οξέα; οξείδωση του ακετυλενίου τμήμα ακολουθούμενη από υδρόλυση σε arilkarbonovoj οξύ; ароматическое гидроксилирование фенилацетиленовой части молекулы. Οι κύριοι μεταβολίτες (μείον 10% èrlotiniba συγκέντρωση) образуются в результате О-диметилирования одной из боковых цепей и обладают активностью, συγκρίσιμο με èrlotinibom; farmakokinetika τους είναι παρόμοια φαρμακοκινητική èrlotiniba. Εκκαθάριση – 4.47 l /. Т1/2 – 36.2 όχι. Μεταβολιτών και ίχνη από èrlotiniba οθόνες, κυρίως, με τις μάζες του kalovymi (περισσότερο 90%), αμελητέα ποσότητα (μείον 9% εφάπαξ δόση) – νεφρό. При повышении концентрации общего билирубина и альфа-1 кислого гликопротеина отмечается снижение клиренса эрлотиниба, αυξάνω – στους καπνιστές.

Μαρτυρία

Местно-распространённый или метастатический немелкоклеточный рак лёгкого после неэффективности применения одной или более схем химиотерапии. Первая линия терапии местнораспространенного, неоперабельного или метастатического рака поджелудочной железы (в комбинации с гемцитабином).

Αντενδείξεις

Υπερευαισθησία, εγκυμοσύνη, γαλουχία. Ηπατική ανεπάρκεια, Ηλικία έως 18 χρόνια.

Δοσολογικό σχήμα

Μέσα, για 1 ώρες πριν ή μετά από 2 ч после приёма пищи, 1 μια φορά την ημέρα. Μη μικροκυτταρικός καρκίνος του πνεύμονα: με 150 mg ημερησίως, protractedly. Καρκίνος στο πάγκρεας: με 100 mg ημερησίως, καιρό σε συνδυασμό με gemcitabinom. При появлении признаков прогрессирования заболевания терапию прекращают. При необходимости дозу снижают постепенно на 50 mg.

Παρενέργειες

Συχνά (независимо от причинной связи с препаратом): εξάνθημα (69-75%) και διάρροια (48-54%), πρωτίστως 1 και 2 Άρθρο. тяжести и не требуют вмешательства. Εξανθήματα και η διάρροια 3/4 Άρθρο. βαρύτητας (9% και 6% соответственно у больных с немелколеточным раком легкого и 5% – σε ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος). Средний период времени до возникновения сыпи 8-10 ημέρα, πριν από την έναρξη της διάρροιας – 12-15 ημέρα. Частота развития побочных действий при монотерапии и в комбинации с гемцитабином: Συχνά (περισσότερο 10%); συχνά (περισσότερο 1% μείον 10%); σπάνια (περισσότερο 0.001% μείον 1%); σπανίως (περισσότερο 0.0001 μείον 0.001%); σπανίως (мене 0.0001%), συμπεριλαμβανομένων μεμονωμένων περιπτώσεων.

Από το πεπτικό σύστημα: Συχνά – ανορεξία, διάρροια, έμετος, στοματίτις, δυσπεψία, κοιλιακό άλγος, συχνά – γαστρεντερική αιμορραγία, некоторые из которых связаны с одновременным приемом варфарина или НПВП, μη φυσιολογική ηπατική λειτουργία (συμπ. ALT, ΠΡΑΞΗ, χολερυθρίνη), πρωτίστως, φευγαλέα, легкой или умеренной ст. тяжести или связанные с метастазами в печень.

Από τις αισθήσεις: Συχνά – επιπεφυκίτιδα, ξηρά keratokongunguit; συχνά – keratit (1 случай перехода в язву роговицы).

Το αναπνευστικό σύστημα: Συχνά – βήχας, δύσπνοια, συχνά – αιμορραγία από τη μύτη; σπάνια – интерстициальные заболевания лёгких (διάμεση πνευμονία, αποφρακτική βρογχιολίτιδα, ίνωση lyegkikh, σύνδρομο οξείας αναπνευστικής δυσχέρειας, инфильтрация лёгких, συμπ. θανατηφόρος).

Από το νευρικό σύστημα: Συχνά – πονοκέφαλος, Νευροπάθεια, κατάθλιψη.

Για το δέρμα: Συχνά – εξάνθημα, αλωπεκίαση, ξηροδερμίας, φαγούρα.

Άλλα: Συχνά – πυρετός, κούραση, ρίγη, σοβαρές λοιμώξεις (πνευμονία, σήψη) συμπ. ουδετεροπενικούς, φλεγμονή του ινώδους υποδόριου ιστού, απώλεια βάρους.

Υπερβολική δόση

Συμπτώματα: διάρροια, εξάνθημα, αυξημένη δραστηριότητα των «ηπατικών» τρανσαμινασών.

Θεραπεία: θεραπείας simptomaticheskaya.

Προσοχή

Интерстициальные заболевания легких (TER), συμπ. летальным исходом редко диагностировалось у больных с немелкоклеточным раком легкого, раком поджелудочной железы или др. солидными опухолями, получавших препарат. Η συνολική επίπτωση της ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΊΑΣ σε ασθενείς, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης σε συνδυασμό με χημειοθεραπεία – 0.6%. Οι περισσότερες περιπτώσεις της ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΊΑΣ έχει συσχετισθεί με την απόκτηση των σχετικών ή προηγουμένως ασκούσε από τη χημειοθεραπεία, ακτινοθεραπεία, паренхиматозным заболеванием лёгких в анамнезе, ΜΕΤΑΣΤΑΤΙΚΕΣ ΒΛΑΒΕΣ ΔΕΡΜΑΤΟΣ του πνεύμονα ή λοίμωξη. При развитии новых и/или прогрессировании симптомов (δύσπνοια, βήχα και πυρετό) прием препарата необходимо прервать до установления причины. В случае развития ИЗЛ необходимо отменить препарат и провести соответствующее лечение. При возникновении тяжелой или умеренной диареи возможно назначение лоперамида. В некоторых случаях может потребоваться снижение дозы эрлотиниба. При тяжёлой или устойчивой диарее, ναυτία, анорексии или рвоте с дегидратацией препарат временно отменяют и проводят регидратацию. Во время лечения и, Τουλάχιστον, μέσα σε 2 εβδομάδες μετά την ολοκλήρωσή της θα πρέπει να εφαρμοστεί αξιόπιστες μεθόδους αντισύλληψης.

Αλληλεπιδράσεις φαρμάκων

Может потребоваться коррекция дозы индукторов или ингибиторов фермента CYP3A4. Αναστολείς του CYP3A4 (συμπ. κετοκοναζόλη) снижают метаболизм эрлотиниба и повышают его концентрацию в плазме: применение кетоконазола в дозе 200 mg από το στόμα 2 δύο φορές την ημέρα για 5 дней повышает AUC эрлотиниба на 86% и Сmax на 69%. Необходимо проявлять осторожность при применении эрлотиниба в сочетании с ингибиторами CYP3A4. В случае развития токсичности, необходимо снижение его дозы. Επαγωγείς CYP3A4 (συμπ. ριφαμπικίνη) повышают метаболизм эрлотиниба и значимо снижают его концентрацию в плазме: применение рифампицина в дозе 600 mg από το στόμα 4 δύο φορές την ημέρα για 7 дней снижает AUC эрлотиниба на 69% (η κλινική σημασία δεν έχει εγκατασταθεί). Отмечено повышение Международного нормализованного отношения (INR) и развитие кровотечений, включая желудочно-кишечные, некоторые из которых были связаны с одновременным приемом варфарина. При одновременном применении варфарина и др. производных кумарина необходимо регулярно контролировать протромбиновое время или MHO.