Interakcje farmakokinetyczne i ogólne pojęcia równoważności i biodostępność leków

Rozwoju wspólnych strategii wykorzystania w konkretnych leków farmakoterapii, Należy uznać, że różne typy form dawkowania ma inną biodostępność. Jeśli absorpcji substancja lecznicza zależy głównie od ich właściwości fizykochemicznych, Dostępność biologiczna - w dużym stopniu od właściwości formulacji. W związku z tym ważnym znaczeniu klinicznym jest pojęcie równoważności i dostępność biologiczna leków.

Farmaceutyczny (chemiczny) Medycyna równoważność środki, zawierają tę samą ilość składnika czynnego i są zgodne z istniejącymi standardami, natomiast ich nieaktywnych składników mogą zmieniać.

Pojęcie biorównoważności To odnosi się do preparatów chemicznie równoważne, które, gdy podawane do jednego pacjenta w tych samych dawkach i z tym samym schematem, w krwi i tkankach czynnej gromadzi się w identycznych stężeniach.

Pojęcie równoważności terapeutycznej Odnosi się do leków, które gdy są podawane do jednego pacjenta w równych dawkach i tym samym wykazują wzór zasadniczo w tej samej skuteczności terapeutycznej i toksyczności; Podczas gdy te leki mogą być nebioekvivalentnymi.

Idea skuteczności leku zawsze związany z nią biodostępność. Charakterystyczną ilościowa, określania biodostępności leków (z definicji FDA), jest szybkość i stopień kumulacji leku w ich zamierzonego działania. Jednakże, w celu uzyskania próbki tkanek i zbadać je na zawartość narkotyków w eksperymencie niemożliwej. Dlatego dostępność biologiczna substancji czynnej ocenia się przez jego stężenie we krwi. W praktyce, określić bezwzględną i względną biodostępność.

Całkowita biodostępność To jest postawa (w %) ilość leku wzrosła głęboko, podaje się w doustnej postaci dawkowania lub innego, liczby vsosavshegosya

sama substancja, W tej samej dawce, ale we wlewie dożylnym lub zastrzyku, dostarczanie 100% biodostępność.

Względna biodostępność leku Może być mierzona przez porównanie powierzchni pod krzywą zależności stężenia od czasu, charakteryzujący się stężenie substancji w surowicy obydwu leków w identyczny sposób podawania, takiego jak doustne lub doodbytnicze. Biodostępność jest oceniana przez stężenie leku we krwi lub w moczu, jeżeli substancja jest wydalana w stanie niezmienionym.

Jeśli leki mają taką samą dostępność biologiczną w tych samych warunkach, są one uważane za równoważne biologicznie.

Według FDA, preparaty mogą być równoważne biologicznie, mimo różnic w szybkości i stopień wchłaniania (gdy szybkość absorpcji nie jest cechą krytyczną, aby osiągnąć skuteczne stężenie substancji czynnej w organizmie i nie ma znaczenia dla przejawienia działania terapeutycznego leku). W pewnych przypadkach szybkość wchłaniania substancji czynnej leków mogą wpływać na skuteczność leczenia. Jedna strona, z powolnym stężenia substancji absorpcji we krwi może być niższa od minimalnej terapeutycznych, nie daje pożądanego efektu terapeutycznego, z drugiej zaś - w zbyt szybkiej absorpcji, może znacznie przekroczyć próg dopuszczalnego stężenia, powoduje niepożądane efekty uboczne, lub toksyczne. Dlatego też leki, charakteryzuje niewielka różnica między minimalną a maksymalną tolerowane skutecznych dawek substancji, są równoważne biologicznie, jeśli, a jeżeli stopień, i prędkość ssania identyczne.

Problem ten jest szczególnie dotkliwy biodostępność, gdy leki są przeznaczone do podawania doustnego. Z punktu widzenia klinicznego Pharmacy ważną różnicą dostępności biologicznej substancji różnych typów postaci dawkowania. Jej definicja jest hamowane przez brak możliwości, aby wziąć pod uwagę wszystkie indywidualne cechy pacjenta, a różne własności form dawkowania. Po podaniu doustnym, przygotowania leków, zanim dotrze do krążenia, To przechodzi szereg przemian i przeznaczenia dociera mniej, co powoduje niską biodostępność (np, noradrenalina, Testosteron, fenacetyna et al.). Przyczyny niskiej biodostępności substancji mogą być niewystarczające w czasie pobytu w przewodzie pokarmowym, a także wiek, płci i różnic uwarunkowanych genetycznie, różne aktywne pacjenta, Obecność sytuacjach stresowych, Obecność pewnych chorób, etc.. d. Zmniejszenie dostępności biologicznej substancji i pod wpływem różnych czynników,, wpływu na jego wchłanianie.

Szczególne problemy pojawiają się, gdy długoterminową terapię, gdy pacjent, jest dostosowany do jednego typu postaci dawkowania, przeniesiony do innego, Nierównoważny. W tym przypadku, może zmniejszyć skuteczność terapii, Występują efekty toksyczne. Znane są takie przypadki, gdy zmiany narkotyków digoksynę, fenytoina, etc..

Niekiedy możliwe jest osiągnięcie terapeutycznego równoważności leków, Pomimo różnic w biodostępności. Na Przykład, Różnica pomiędzy terapeutycznymi i toksycznymi stężeń penicyliny wysokim, dlatego wahania jego stężenia we krwi, ze względu na różną biodostępność leków, nie może znacząco wpłynąć na ich skuteczność terapeutyczną lub bezpieczeństwa. Naprzeciwko, w przypadku leków o stosunkowo małej różnicy terapeutyczne i toksyczne różnica stężeń biodostępności ważne.

Ponieważ efekt terapeutyczny, uzależnienia od czasu trwania i natężenie jest spowodowane przez stężenie leku w osoczu krwi, zwykle uważają trzy opcje - maksymalne stężenie substancji we krwi, Czas do osiągnięcia, a powierzchnia pod krzywą, w wyniku współrzędnych stężenia od czasu.

Pokazano na rysunku, że stężenie substancji we krwi wzrasta z prędkością i stopnia jego piki absorpcji i, gdy stopa materiału z organizmu staje się równa szybkości wchłaniania. Wolniejsze wchłanianie substancji, później osiągnie maksymalne stężenie.

Jednak biodostępność szacunki na podstawie danych maksymalnego stężenia leku we krwi nie może być na tyle dokładne,, od otrzymania substancji do krążenia ogólnoustrojowego rozpoczyna eliminację. Czas do osiągnięcia maksymalnego stężenia w zależności od szybkości środka absorpcyjnego i wskaźnik szybkości. Najważniejszym środkiem jest powierzchnia pod krzywą stężenia biodostępności (PKK) od czasu. Jest wprost proporcjonalna do całkowitej zawartości substancji niezmienionej w osoczu krwi. Aby ustalić PKK przeprowadzone pobraniem krwi do całkowitej eliminacji substancji. Dwa leki, mając identyczne stawki krzywe i stopień wchłaniania można uznać za równoważne biologicznie. Jeśli leki mają ten sam PAC, ale różnią się kształty krzywych stężenia w zależności od czasu, są one uważane za równoważne w zakresie absorpcji, ale różnią się swoją prędkość.

Jest korzystne Określenie biodostępności wielokrotnego podawania leku. PAC jest mierzona w jednym z przedziałów pomiędzy dwoma kolejnymi podaniami. Dokładniejsze wyniki uśredniano w celu określenia dostępności biologicznej w ciągu kilku dni. Jeśli lek jest wydalany z moczem (głównie w postaci niezmienionej), Biodostępność można ocenić, określić całkowitą kwotę raz, równy 7-10 półtrwania substancji. Dokładniej określenie biodostępności ewentualnego badania krwi i moczu, w tym samym czasie,.

Tak więc, biodostępności i biorównoważności są najważniejsze wskaźniki jakości leków w charakteryzacji ich możliwości leczenia.