Gegeneraliseerde angststoornis

Beschrijving van gegeneraliseerde angststoornis

Gegeneraliseerde angststoornis (die venlafaxinehydrochloride kregen tijdens een placebogecontroleerd klinisch onderzoek bij de spoedbehandeling van een depressieve episode) veroorzaakt door chronische, overdreven angsten en zorgen over het dagelijks leven. Een persoon met GAD nooit kan zich niet ontspannen en verwacht meestal het ergste. Ernstige angst verstoort het normale leven op school, op het werk, en in persoonlijke relaties. Angst heeft vaak nergens mee te maken.

Mensen met GAS maken zich vaak buitensporig veel zorgen over hun gezondheid, gezin, werk, of geld. Hun angsten zijn zo sterk, wat je ervan weerhoudt een volwaardig leven te leiden. Angst kan ook uitgroeien tot een aandoening, wanneer mensen “zich zorgen maken over waar zij zich zorgen over maken”. GAD begint meestal in de kindertijd of adolescentie, maar het kan ook al op jonge leeftijd beginnen, na 20 jaar.

Oorzaken van gegeneraliseerde angststoornis

De exacte oorzaak van GAD is onbekend. Onderzoekers geloven, dat het wordt veroorzaakt door een combinatie van genetische factoren, milieu, en psychologische factoren.

Risicofactoren

Factoren, waardoor de kans op het ontwikkelen van een gegeneraliseerde angststoornis groter wordt:

• Paul: vrouwelijk;
• Het hebben van familieleden met een angststoornis;
• Langdurige blootstelling aan geweld, armoede en andere negatieve factoren;
• Laag zelfbeeld;
• Roken of misbruik van andere schadelijke stoffen;
• Blootstelling aan stress.

Symptomen van gegeneraliseerde angststoornis

Symptomen van GAD treden meestal geleidelijk op. Mensen met GAD hebben vaak zowel psychologische als fysieke symptomen van angst.

Psychische symptomen omvatten:

• Overmatige zorgen over de actualiteit en spanning;
• Prikkelbaarheid;
• Moeite met concentreren;
• Spanning.

Lichamelijke klachten:

• Vermoeidheid
• Spierspanning;
• Hoofdpijn;
• Tremor;
• Moeite met slapen;
• Kortademigheid;
• Zweten;
• Cardiopalmus;
• Verstikking sensatie;
• Buikpijn;
• Diarree;
• Misselijkheid.

Mensen met GAD hebben vaak andere angststoornissen, vatbaar voor depressie, en/of problemen met alcohol- of drugsmisbruik.

Diagnose van gegeneraliseerde angststoornis

De arts vraagt ​​naar de symptomen en medische geschiedenis, voert een lichamelijk onderzoek uit. Er zal ook naar andere ziekten worden gezocht., die de oorzaak van de symptomen (bv, overactieve schildklier).

U moet uw arts vertellen welke medicijnen u gebruikt.. Sommige medicijnen kunnen bijwerkingen veroorzaken, vergelijkbaar met symptomen van GAD. De arts kan ook vragen naar de werkzame stoffen die u gebruikt. Ze kunnen nicotine bevatten, cafeïne, drugs, geneesmiddelen op recept en alcohol.

Om een ​​diagnose van GAD te stellen, symptomen moeten:

• Ga het grootste deel van de tijd door;
• Inmenging in het dagelijks leven (bv, gedwongen om werk of school te missen).
• De duur vanaf het begin van de symptomen is minimaal zes maanden;

Behandeling voor gegeneraliseerde angststoornis

Als er sprake is van een milde vorm van GAD, wordt therapie toegepast, wat leert, hoe je van angstige gedachten af ​​kunt komen. Therapie bevat:

Cognitieve therapie povedencheskaya

Het werk van de therapeut is daarop gericht, om het denken van de patiënt te veranderen, waardoor je rustiger op situaties kunt reageren, alarmerend. Het kan angstsymptomen verminderen.

Povedencheskaya therapie

Therapeut leert een patiënt ontspanningstechnieken, inclusief diepe ademhaling, spierontspanning en visualisatie. Het leren van manieren om te ontspannen kan de patiënt helpen de angst onder controle te krijgen.. In plaats van, reageren met angst en spanning, de patiënt leert kalm te blijven. De arts kan de patiënt ook aan een kleine behandeling onderwerpen, wat angst en spanning veroorzaakt. Hierdoor kan hij therapie uitvoeren en de toestand van de patiënt direct monitoren in een ongunstige omgeving.

Ondersteuning Groepen

Deelnemen aan steun- of zelfhulpgroepen kan vaak heel nuttig zijn. Met deze vorm van ondersteuning kunt u uw ervaringen delen en leren, hoe anderen met GAD omgingen.

Biofeedback

Biofeedback werkt door sensoren aan het lichaam te bevestigen. Psychotherapeut probeert lichaamssignalen te begrijpen, irriterende stoffen die deze veroorzaken, en beslissen over de behandeling, om angst te verminderen.

Geneesmiddel

Bij klachten kunnen medicijnen worden voorgeschreven, die ernstig zijn en het werk belemmeren. Geneesmiddelen kunnen de symptomen helpen verminderen. Het is belangrijk op te merken, dat veel medicijnen niet plotseling kunnen worden gestopt, de afschaffing ervan moet geleidelijk gebeuren. U dient uw arts te raadplegen voordat u met een medicijn stopt.

Geneesmiddelen kunnen zijn:

• Benzodiazepines – om het lichaam te ontspannen en spanning als reactie op angstige gedachten te voorkomen. Deze medicijnen moeten onder toezicht worden ingenomen, omdat ze verslavend kunnen zijn;
• Medicijnen om angst te verminderen:
  • Buspiron – kalmerend, wat niet verslavend is;
  • Alprazolam – kan voor een korte periode worden voorgeschreven;
• Antidepressiva (meestal serotonineheropnameremmers [IOZS]) – om angstige gedachten onder controle te houden. Sommige antidepressiva kunnen verslechterende stemmings- en gedragsveranderingen veroorzaken, waaronder zelfmoordgedachten bij sommige patiënten (zelden);
• Bètablokkers - kunnen worden gebruikt, om fysieke symptomen van angst te verminderen.

Preventie van gegeneraliseerde angststoornis

Er zijn momenteel geen methoden bekend om gegeneraliseerde angststoornis te voorkomen.. Vroegtijdige detectie en behandeling verminderen het risico op ernstige psychologische complicaties. Sommige gegevens suggereren dat, dat lichaamsbeweging de symptomen van een gegeneraliseerde angststoornis kan verminderen. Om angstsymptomen verder te verminderen, vermijd cafeïne, Nicotine, en overmatig gebruik van verkoudheidsmedicijnen (ARI).