Trifluoperazyna

Gdy ATH:
N05AB06

Charakterystyka.

Piperazyny fenotiazyny. Trifluoperazina chlorowodorek jest biały lub lekko zielonkawo żółty krystaliczny proszek. Higroskopijny. Łatwo rozpuszczalne w wodzie, rozpuszczalne w alkoholu, rozpuszczalne w rozcieńczonym podstawy, eter, benzen. pK₁ 3,9; pK₂ 8,1. pH 5% wodny 2,2. W świetle ciemnieje. Waga molekularna 480,43.

Farmakologiczne działanie.
Leki przeciwpsychotyczne, neuroleptyczny, przeciwwymiotne.

Aplikacja.

Psychoza, schizofrenia, halucynacji i urojeń stan afektywny, pobudzenie psychoruchowe, nudności i wymioty pochodzenia centralnego.

Przeciwwskazania.

Nadwrażliwość, śpiączka lub silnie zaznaczone depresji CNS (Włącznie. spowodowane deprimiruyuschie PM), choroby serca z naruszeniem przewodności i jest dekompensacji, ostra choroba krwi, ostre zapalne choroby wątroby, ciężka choroba nerek, ciąża, laktacja.

Obowiązywać ograniczenia.

CHD, angina, jaskra, rozrost stercza, padaczka, Choroba Parkinsona.

Skutki uboczne.

Od układu nerwowego i narządów sensorycznych: zaburzenia pozapiramidowe, Włącznie. dystoniczne (w tym skurcze mięśni szyi, dno jamy ustnej, język, oculogyric kryzysy), pozdnyaya dyskineza, akinetorigidnye zjawisko, akatyzja, drżenie, zaburzenia autonomiczne, senność (w ciągu pierwszych dni leczenia), bezsenność, zawroty głowy, zmęczenie, osłabienie mięśni, rozmazany obraz.

Z przewodu pokarmowego: zaburzenia czynności wątroby, suche usta, anoreksja.

Inny: agranulocytoza, brak menstruacji, nietypowe wydzielania mleka z piersi, alergiczne reakcje skórne, Złośliwy zespół neuroleptyczny (rozwój jest możliwy na tle dowolnego klasycznego neuroleptyki).

Współpraca.

Działanie tłumiące na ośrodkowy układ nerwowy alkoholu, leki nasenne, uspokajające i opioidowych leków przeciwbólowych.

Dawkowanie i Administracji.

/ M, wewnątrz. / M (głęboko), początkowa dawka w 1-2 mg co 4-6 h, dzienna dawka zwykle do 6 mg, w rzadkich przypadkach do 10 mg. Po doraźnym ruchu na przyjęciu. Wewnątrz (po posiłku), Dawka początkowa wynosi 1-5 mg, następnie stopniowo wzrosła do 5 mg dziennie, średnie dzienne pobranie jest 15-80 mg (dawka dzienna jest podzielona na 2-4 odbioru), maksymalna dawka dobowa wynosi 100-120 mg. Gdy pożądany efekt optymalnej dawki jest utrzymywany przez 1-3 miesiące, następnie zmniejszyć je do wsparcia (zwykle 5-20 mg).

Niemowlęta 6 lat i starszych — do 1 mg 1-2 razy na dobę. W starszych zwiększenie dawki powinna być przeprowadzona wolniej, Dawka początkowa wynosi 50% lub mniej poleca.

Jako środek przeciwwymiotny: na 1-4 mg/dzień.

Środki ostrożności.

Nerwowo-mięśniowej (pozapiramidowe) reakcja istnieje znaczna liczba hospitalizowanych pacjentów psychicznych. Charakteryzują się one niepokój, może być dystonii typu, lub są podobne do choroby Parkinsona.

W zależności od nasilenia objawów zaburzeń pozapiramidowych należy zmniejszyć dawkę lub anulować trifluoperazina terapii, a następnie rozważyć wznowienie leczenia, być może, przy niższych dawkach. W cięższych przypadkach, korekta objawów pozapiramidowych wyznaczyć holinoliticheskie środków przeciw chorobie Parkinsona, barbiturany, przy dyskinezy mogą być skuteczne w / przy wprowadzeniu kofeiny (Benzoesan sodu kofeiny). Jeśli to konieczne, przeprowadzać odpowiednie środki wspierające, Włącznie. dróg oddechowych, odpowiednie nawodnienie.

Objawy niepokój ruchowy może obejmować: pobudzenie lub trema, bezsenność (czasami) i często ustępują samoistnie. Czasami te objawy mogą być podobne do objawów nerwicowych oryginalnych lub psychotycznymi. Aby zmniejszyć nasilenie objawów jest zwykle zmniejszenie dawki lub wymienić neuroleptyczne. Nie należy zwiększać dawki, zaś ciężkość tych objawów jest zmniejszona. Być może aplikacja holinolitičeskih protivoparkinsoničeskih sredstv, benzodiazepiny, propranolol.

Dystonia. Objawy obejmują skurcze mięśni szyi, czasami postępuje, sztywne mięśnie pleców, aż opisthotonos, spazmofilii, Trudności glotanii, oculogyric kryzysy, Język występ. Objawy te zwykle spadek w ciągu kilku dni (Prawie zawsze w ciągu 24-48 godzin) po odstawieniu leku. W celu zmniejszenia objawów łagodnego do umiarkowanego nasilenia może barbiturany, W cięższych przypadkach u dorosłych skutecznie Powołanie anty-PM (bez lewodopy).

Psevdoparkinsonizm. Objawy mogą obejmować podobną twarz maskę, drżenie, sztywność, tasowanie chód itp.

Pozdnyaya dyskineza może rozwijać się w czasie długotrwałego leczenia lub po trifluoperazina anulowania. Zespół ten może również rozwijać, choć rzadziej, Po stosunkowo krótkim okresie leczenia w niskich dawkach. Zespół może wystąpić u pacjentów w każdym wieku, ale częściej u pacjentów w podeszłym wieku, zwłaszcza u kobiet. Objawy są stabilne, i u niektórych pacjentów jest nieodwracalne. Zespół ten charakteryzuje się rytmicznymi ruchami mimowolnymi z językiem, bombast itp. Czasem objawy mogą towarzyszyć mimowolne ruchy kończyn, które w rzadkich przypadkach są jedynymi objawami późnych dyskinez. Odmiana późna dyskineza późna dystonia może być.

Kiedy, Jeśli pacjent ma reakcja nadwrażliwości w poprzednich fenotiazyny leczenia (takich jak psów o nieprawidłowym składzie krwi, żółtaczka) Nie można podawać fenotiazyny pacjentów, Włącznie. trifluoperazyna, z wyjątkiem, gdy lekarz mówi, że potencjalne korzyści wynikające z leczenia przewyższa potencjalne ryzyko.

W okresie leczenia należy powstrzymać się od działań potencjalnie niebezpiecznych czynności, obsługi maszyny, jazdy samochodem, tk. trifluoperazyna może upośledzać psychiczną i / lub sprawność fizyczną, a także powodując senność (zwłaszcza w pierwszych kilku dni leczenia).

Trifluoperazina działanie przeciwwymiotne może maskować objawy toksyczności, spowodowana przez przedawkowanie innych leków, a także utrudnić rozpoznanie chorób, jako niedrożności jelit, guz mózgu, Zespół Reye'a.

Gdy długotrwałe podawanie dużych dawek powinny rozważyć możliwość kumulacji z nagłym pojawieniem się poważnych objawów z OUN lub zaburzeń naczynioruchowych.

Podobnie jak inne pochodne fenotiazyny, trifluoperazyna powinny zostać zniesione, przynajmniej 48 nie, przed mielografii (Nie zaleca się kontynuować leczenie, przynajmniej 24 nie, po traktowaniu), i nie powinny być stosowane w celu zapobiegania wymiotom przed tą procedurą.