Arsen zatrucia

Opis zatrucia arszenikiem

Arsen występuje zatrucie, gdy dostanie się do organizmu arsenu. Arsen jest prosta pierwiastek chemiczny. To ma zapach i smak. Jeśli podejrzewasz, że kontakt arsen należy niezwłocznie zasięgnąć porady lekarza.

Istnieją dwie główne postacie związków arsenu:

• Nieorganiczne związki arsenu – arsenu w połączeniu z tlenem, chlor, lub siarki; Jest z natury;
• Organiczne związki arsenu – arsenu w połączeniu z węglem i wodorem; u zwierząt i roślin.

Nieorganiczne związki arsenu są bardziej szkodliwe, niż jego związków organicznych.

Przyczyny zatrucia arszenikiem

Arsen występuje naturalnie w glebie i minerałów, Może to być w powietrzu, woda. Jest on również stosowany w działalności człowieka:

• Aby utrzymać przed gniciem konstrukcji drewnianych (wykorzystanie jest wycofywany, z wyjątkiem produktów specjalnych, takich jak podkładów kolejowych i słupów, ale starsze produkty mogą nadal być niebezpieczne);
• Jak pestycydy;
• Do wytwarzania szkła;
• W procesie wytwarzania miedzi i innych metali;
• W przemyśle elektronicznym;
• W medycynie.

Może nastąpić zatrucie arszenikiem, gdy osoba jest narażona na działanie toksycznych ilości arsenu należytym:

• Wdychanie, soderjaşçego arsenu;
• Konsumpcja żywności, zanieczyszczone arsenu;
• Zużycie wody pitnej, zanieczyszczone arsenu;
• Jeśli mieszkasz w obszarach o wysokim poziomie naturalnych arsenu;
• W pracy, który obejmuje reakcję arsenu.

Czynniki ryzyka

Zatrucie arszenikiem może wystąpić w każdej osobie. Ale niektórzy ludzie są narażeni na arsenu są bardziej narażone na. Następujące czynniki zwiększają ryzyko arsenu trucizny:

• W pracy:
  • W firmie, który przetwarza drewno arszenikiem;
  • W przemyśle metalowym;
  • Przy wytwarzaniu szkła;
  • W przemyśle elektronicznym;
  • W innych branżach, które wykorzystuje arsen;
• Gdy Pozhivanov w obszarach o wysokim poziomie naturalnych arsenu.

Oprócz, dzieci mogą być bardziej podatne, niż dorośli, narażenia na arsen. Istnieją pewne dowody,, że ekspozycja arsenu może zaszkodzić kobietom w ciąży i ich nienarodzonych dzieci.

Objawy zatrucia arszenikiem

Spożycie dużych ilości arsenu może spowodować śmierć. Arsen jest również związana ze zwiększonym ryzykiem raka płuc, skóra, Pęcherz, wątroba, nerki, i prostaty.

Objawy zatrucia arszenikiem m.in.:

• Zgrubienie skóry;
• Livor;
• Mały “kukurydza” lub “Brodawki” na dłoniach, podoshvah, i dolnej części pleców;
• Ból brzucha;
• Nudności;
• Wymioty;
• Biegunka;
• Zmniejszona produkcja krwinek czerwonych i białych krwinek;
• Zaburzenia rytmu serca;
• Uszkodzenie naczyń krwionośnych;
• Drętwienie rąk i stóp;
• Częściowy paraliż;
• Ślepota;
• Zapach czosnku oddech;
• Drgawki.

Diagnoza zatrucia arszenikiem

Lekarz pyta o objawy i historii medycznej, przeprowadza badanie lekarskie. To może być trudne do zdiagnozowania zatrucie arszenikiem, ponieważ objawy są bardzo zróżnicowane. Badania krwi i moczu przyczynić się do szybkiego potwierdzenia lub wykluczenia diagnozy.

Testy mogą być następujące:

• Badania krwi;
• Mocz;
• Analiza włosów lub paznokci.

Leczenie zatrucia arszenikiem

Nie ma skutecznego leczenia zatrucia arszenikiem. Ale jest coraz więcej dowodów, że podawanie preparatu chelatujący 2,3-dimercapto-1-propanosulfonian może być użyteczne w niektórych przypadkach. Stosowany również leczenia suktsimerom (Mezo-2-acid dymerkaptoyantarnaya). Leczenie zatrucia obejmuje podawanie środków chemicznych lub czynników chelatujących w krwiobiegu. Środek chelatujący wiąże toksynę, i wyprowadza je z ciała. Środki chelatujące mogą być w postaci tabletek lub zastrzyków.

Jeśli przyczyną zatrucia nie jest jasne, czy leczenie jest nieskuteczne, opracowała zestaw środków w celu zmniejszenia i złagodzenia objawów.

Zapobieganie zatrucia arszenikiem

Aby zmniejszyć ryzyko zatrucia arszenikiem, Zalecane kolejne kroki:

• Podczas pracy z drewna poddanego obróbce arsenu w potrzebie noszenia maski ochronne, rękawice i odzież ochronną. Nie można palić drewnem, który potraktowano związkami arsenu;
• Jeśli mieszkasz w miejscu, z wysokim poziomem naturalnego arsenu należy używać czystej wody (np, butelkowanej lub filtrowanej) i ograniczenie kontaktu z glebą.